Καθώς η ζωή επιστρέφει αργά στις πόλεις και τα χωριά του Νότιου Λιβάνου μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, πολλοί κάτοικοι έχουν βρει τα σπίτια τους σοβαρά κατεστραμμένα ή κατεδαφισμένα.
«Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν αρχίσει να επιστρέφουν στους τόπους καταγωγής τους στο νότο, βρίσκοντας σημαντική καταστροφή», δήλωσε ο Σάντι Ραμαντάν, επικεφαλής της υπο-αντιπροσωπείας του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού (ICRC) στην Τύρο.
Η Τύρος, μια ζωντανή παραθαλάσσια πόλη με 50.000 κατοίκους, είναι γνωστή για τα θέρετρα και τους αρχαιολογικούς της χώρους. Ωστόσο, οι πρόσφατες εχθροπραξίες άφησαν τους δρόμους της έρημους. Τώρα, η ζωή επιστρέφει, με ανθρώπους και αυτοκίνητα να γεμίζουν ξανά τους άλλοτε άδειους δρόμους.
Παρά την εικόνα μιας σχετικής κανονικότητας, πολλοί κάτοικοι που διέφυγαν κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων δεν έχουν πλέον σπίτια να επιστρέψουν. Όσοι ήταν πιο τυχεροί και έχουν ακόμα ένα καταφύγιο, αντιμετωπίζουν καθημερινές δυσκολίες χωρίς βασικές παροχές, όπως νερό και ηλεκτρικό ρεύμα.
«Το σπίτι μου είναι κατεστραμμένο και ακατοίκητο. Θέλω να επιστρέψω εδώ, αλλά μας λείπει το ρεύμα, το νερό και τα απαραίτητα. Νιώθω ότι το σπίτι, που κάποτε ήταν πλήρως επιπλωμένο, τώρα δεν έχει τίποτα», λέει η Κιφά Αουάντ, μητέρα τριών παιδιών, καθώς στέκεται στην κρεβατοκάμαρά της, όπου ένας τεράστιος τρύπιος τοίχος έχει αντικαταστήσει τον τοίχο.
Εκτός από την καταστροφή, οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν έναν άλλο σοβαρό κίνδυνο: τα μη εκραγέντα όπλα. Πολλοί ψάχνουν ανάμεσα στα ερείπια για να σώσουν τα υπάρχοντά τους, αγνοώντας τις απειλές που καραδοκούν.
«Πρέπει να τους παρέχουμε οδηγίες για ασφαλέστερη συμπεριφορά και να αυξήσουμε την ευαισθητοποίησή τους σχετικά με τους κινδύνους, ειδικά όσον αφορά τα μη εκραγέντα πυρομαχικά. Έχουμε δει την ανάκτηση μεγάλων βομβών που δεν εξερράγησαν κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, οι οποίες αποτελούν σημαντική απειλή για τη ζωή», δήλωσε ο Λι Χιουζ, ειδικός του ICRC σε θέματα επικίνδυνων υπολειμμάτων όπλων.
Παρά την ισχύουσα κατάπαυση του πυρός, οι ανθρωπιστικές ανάγκες του τοπικού πληθυσμού παραμένουν τεράστιες. Πολλοί έχουν χάσει τα πάντα και πασχίζουν να ξαναχτίσουν τις ζωές τους.
«Ως Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, κάνουμε το καλύτερο δυνατό για να ανταποκριθούμε σε αυτές τις ανάγκες, είτε με την αποκατάσταση υποδομών είτε με την υποστήριξη των μέσων διαβίωσης όσων έχουν χάσει την πηγή εισοδήματός τους», πρόσθεσε ο Ραμαντάν.
