Η IFRC ιδρύθηκε τ ο 1919 στο Παρίσι στον απόηχο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αρχικά ονομαζόταν League of Red Cross Societies, ήμασταν το πνευματικό τέκνο του Henry Davison, του προέδρου της Πολεμικής Επιτροπής του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού.
Ο Ντέιβισον συγκάλεσε τα ιδρυτικά μέλη της Λέγκας —τους Ερυθρούς Σταυρούς της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, της Ιταλίας, της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών— σε ένα διεθνές ιατρικό συνέδριο. Μαζί, πίστευαν ότι η συμπόνια και η τεχνογνωσία που έδειξαν οι εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού κατά τη διάρκεια του πολέμου θα μπορούσαν να φανούν και σε καιρό ειρήνης.
Ο πρώτος στόχος της Λέγκας ήταν απλός: βελτίωση της υγείας των ανθρώπων σε χώρες που είχαν υποφέρει πολύ κατά τη διάρκεια του πολέμου. Επιδίωξε επίσης να βελτιώσει τις υπάρχουσες Εταιρείες του Ερυθρού Σταυρού και να προωθήσει τη δημιουργία νέων σε όλο τον κόσμο.
Μέσα σε μήνες από τη δημιουργία της, η Λέγκα είχε ξεκινήσει μια εκστρατεία για την αντιμετώπιση μιας τεράστιας επιδημίας τύφου στην Ανατολική Ευρώπη. Λίγο αργότερα, ξεκίνησε εκκλήσεις στον απόηχο του ρωσικού λιμού του 1921 και του μεγάλου σεισμού του Κάντο στην Ιαπωνία το 1923.
Το 1983, έγινε ο Σύνδεσμος των Εταιρειών του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου και τελικά —το 1991— η IFRC όπως είμαστε σήμερα.
Κρίση Μέσης Ανατολής
Περιγραφή της κρίσης
Από την κλιμάκωση των εχθροπραξιών στα Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη (oPt), η ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα, και αργότερα στη Δυτική Όχθη, έχει επιδεινωθεί δραματικά και συνεχίζει να επιδεινώνεται. Σύμφωνα με το Γραφείο του ΟΗΕ για τον Συντονισμό Ανθρωπιστικών Υποθέσεων (UN OCHA) 1 έως τις 8 Οκτωβρίου 2024, τουλάχιστον 41.965 Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί και 97.590 έχουν τραυματιστεί, με το 90% του πληθυσμού να έχει εκτοπιστεί, με αποτέλεσμα σοβαρή ανθρωπιστική κρίση . Επιπλέον, η μαζική κλιμάκωση της βίας στον Λίβανο, που ξεκίνησε στα μέσα Σεπτεμβρίου, επιδεινώνει την ήδη εύθραυστη κατάσταση στην περιοχή, επηρεάζοντας σε μεγάλο βαθμό τις γειτονικές χώρες, ιδιαίτερα τη Συρία.
Ο Λίβανος διανύει σήμερα μια από τις πιο καταστροφικές περιόδους στην ιστορία του, με εχθροπραξίες να επηρεάζουν σοβαρά τη χώρα, ιδιαίτερα στο Νότο, στα νότια προάστια της Βηρυτού και στην περιοχή Μπεκάα. Πάνω από 4.000 κτίρια κατοικιών έχουν καταστραφεί. Μέχρι τις 9 Οκτωβρίου 2024, οι λιβανικές αρχές έχουν αναφέρει 2.141 θανάτους και 10.099 τραυματίες. Ο ανθρωπιστικός αντίκτυπος είναι συγκλονιστικός, με τον εσωτερικό εκτοπισμό να αυξάνεται δραματικά.
Όπως αναφέρεται στην κοινή έκθεση του IOM, του DRM και του LRC, 689.715 εσωτερικά εκτοπισμένοι (ΕΑΑ) έχουν καταγραφεί έως τις 9 Οκτωβρίου, σημειώνοντας αύξηση 13% από τις 6 Οκτωβρίου. Ο αριθμός αυτός συνεχίζει να αυξάνεται καθώς συνεχίζεται η διαδικασία εγγραφής.
Σχεδόν οι μισοί εκτοπισμένοι ζουν σε περιβάλλον υποδοχής, για παράδειγμα με συγγενείς σε άλλα μέρη της χώρας. Σύμφωνα με το Υπουργείο Δημόσιας Υγείας (ΥΔΥ) έως τις 9 Οκτωβρίου, 185.400 άτομα (περίπου το 27%) έχουν καταγραφεί σε περίπου 1.000 καταφύγια, αν και 807 από αυτά τα καταφύγια έχουν ήδη εξαντληθεί πλήρως. Η UNRWA λειτουργεί επίσης 11 καταφύγια έκτακτης ανάγκης ειδικά για εκτοπισμένους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στον Λίβανο, 3 από τα οποία έχουν ήδη φτάσει στη μέγιστη χωρητικότητα. Ωστόσο, ένας σημαντικός αριθμός εκτοπισμένων παραμένει μη καταγεγραμμένος, με τις κυβερνητικές εκτιμήσεις να δείχνουν ότι ο συνολικός αριθμός των εκτοπισμένων θα μπορούσε να φτάσει τα 1,2 εκατομμύρια. Αυτό περιλαμβάνει επίσης εκτοπισμένους που ζουν αυτή τη στιγμή σε ημιτελή κτίρια, σκηνές, πάρκα και στους δρόμους, υπογραμμίζοντας τους τεράστιους κινδύνους προστασίας αυτής της κρίσης μαζικών εκτοπισμών.
Επιπλέον, η συνεχιζόμενη βία έχει επηρεάσει σοβαρά τις ανθρωπιστικές προσπάθειες, με επανειλημμένες επιθέσεις σε προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης.
Από τις 7 Οκτωβρίου, 97 εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας σκοτώθηκαν και 198 τραυματίστηκαν και τουλάχιστον 98 κέντρα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας αναγκάστηκαν να κλείσουν, εμποδίζοντας περαιτέρω την ήδη περιορισμένη πρόσβαση σε κρίσιμες ιατρικές υπηρεσίες για όσους έχουν πληγεί από τη σύγκρουση.3 Προσωπικό και εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης συνεχίζουν να εκτίθενται σε σοβαρούς κινδύνους, με 48 κέντρα υγείας και 128 οχήματα να έχουν πληγεί από την καταστροφή. Αυτοί οι ανησυχητικοί αριθμοί υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη τήρησης του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου (ΔΑΔ) και της προστασίας του ιατρικού προσωπικού και των υποδομών σε ζώνες συγκρούσεων.
Η συνεχιζόμενη σύγκρουση στον Λίβανο οδηγεί σημαντικά σε εκτεταμένη μετακίνηση πληθυσμών στη Συρία, επιβαρύνοντας επιπλέον την ήδη δεινή ανθρωπιστική κατάσταση στη χώρα. Με βάση την Έκθεση Έκτακτης Αντιμετώπισης Έκτακτης Ανάγκης SARC, έως τις 10 Οκτωβρίου 2024, περίπου 270.895 άτομα έχουν εισέλθει στη Συρία κυρίως μέσω του περάσματος Jdaidet Yabous στην αγροτική Δαμασκό και άλλα σημεία διέλευσης στη Χομς και στο Ταρτούς έχουν δει δεκάδες χιλιάδες να φθάνουν. Συνολικά, έχουν καταγραφεί 29.817 οικογένειες που λαμβάνουν κρίσιμη βοήθεια σε διάφορα σημεία διέλευσης των συνόρων και καταφύγια. Ο πληθυσμός που διέρχεται από τον Λίβανο στη Συρία είναι κατά κύριο λόγο Σύροι (85%), με το 15% να είναι Λιβανέζοι υπήκοοι. Από τους εγγεγραμμένους, το 58% είναι παιδιά κάτω των 18 ετών και το 53% είναι γυναίκες. Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού αντιμετωπίζει αυξημένες ευπάθειες, συμπεριλαμβανομένων πάνω από 4.350 ατόμων με χρόνιες ασθένειες, περίπου 1.300 με αναπηρίες και 243 ασυνόδευτων ανηλίκων. Μετά τη διέλευση των συνόρων, οι άνθρωποι που κινούνται κατευθύνονται προς διάφορες επαρχίες στη Συρία, με τη Χομς να δέχεται τα περισσότερα νοικοκυριά με 8.008 HHs, την αγροτική Δαμασκό με 5.675 HHs, το Aleppo να λαμβάνει 3.817 HHs, την Ar-Raqqah με 3.160 HHs, τη Daraa λαμβάνει 2,71 HHs, τη Daraa 2,71 HHs με 5.675 HHs, τη Δαμασκό με 5.675 HHs, το Aleppo λαμβάνει 3.817 HHs, την Ar-Raqqah με 3.160 HHs, τη Daraa 2,71 HHs. Η Λαττάκεια με 1.506 HHs, η Δαμασκός 1.228 HHs, και άλλες κυβερνήσεις που δέχονται ποικίλους αριθμούς εκτοπισμένων ανθρώπων. Επιπλέον, 7.800 Λιβανέζοι υπήκοοι έχουν περάσει τα συριακά σύνορα στην Ιορδανία χρησιμοποιώντας τη Συρία ως διέλευση για να αποκτήσουν πρόσβαση στο αεροδρόμιο του Αμμάν καθοδόν προς τον τελικό προορισμό τους.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
