ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ OCHA
Η Hala, μια εκτοπισμένη μητέρα και εργαζόμενη σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, έφυγε από το σπίτι της στη Γάζα για να μείνει στη Ράφα, γράφει στο σημειωματάριό της. OCHA/Ziad Taleb
Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στις 7 Οκτωβρίου, η ζωή άλλαξε δραματικά εν μία νυκτί για τη Hala – μητέρα τεσσάρων παιδιών και εργαζόμενη σε ανθρωπιστικές οργανώσεις από τη Γάζα.
Η Hala είναι Συντονίστρια Προγράμματος στη μη κυβερνητική οργάνωση Alianza-ActionAid, η οποία βοηθά τις πληγείσες γυναίκες με υπηρεσίες, όπως ψυχοκοινωνική υποστήριξη και βοήθεια σε χρήμα. Αλλά αυτή και η οικογένειά της είναι πλέον εκτοπισμένοι.
Η Χάλα μοιράστηκε τις καταχωρίσεις του στο ημερολόγιό της από τις πρώτες μέρες της σύγκρουσης, η οποία μέχρι στιγμής έχει σκοτώσει περισσότερους από 22.000 ανθρώπους, έχει εκτοπίσει σχεδόν 2 εκατομμύρια ανθρώπους και έχει αφήσει μισό εκατομμύριο αντιμέτωποι με την πείνα.
14 Οκτωβρίου
Μέσα στη νύχτα, βρίσκομαι στο δρόμο, τρέχοντας με τον άντρα και τα παιδιά μου. Είμαστε φοβισμένοι και κουρασμένοι. Έχουμε εκτοπιστεί έξι φορές από τότε που φύγαμε από το σπίτι μας στη Γάζα. Φέρνοντας μόνο τις ταυτότητές μας, βρίσκουμε τελικά καταφύγιο στη Ράφα σε ένα εγκαταλελειμμένο διαμέρισμα που μοιραζόμαστε με άλλες δύο εκτοπισμένες οικογένειες.
18 Οκτωβρίου
Μόλις επέστρεψα σπίτι με φορτισμένο το τηλέφωνό μου. δεν έχουμε ρεύμα. Ένας γείτονας που έχει ηλιακούς συλλέκτες προσφέρθηκε να φορτίσει τηλέφωνα για τους ανθρώπους.
Κάθε φορά που έχω πρόσβαση στο Διαδίκτυο και ειδοποιήσεις πλημμυρίζουν την οθόνη μου, νιώθω πόσο αποσυνδεδεμένος ήμουν. Μόλις έμαθα από μια ανάρτηση στο Facebook για το θάνατο του μωρού του καλύτερου φίλου μου, του Khaled. Προσπαθώ να τηλεφωνήσω στη μαμά μου, η οποία μένει με την οικογένεια του αδελφού μου στο Khan Younis, αλλά το μήνυμα που ακούω πάντα είναι: «Ο αριθμός που καλείτε δεν είναι διαθέσιμος, δοκιμάστε αργότερα».
22 Οκτωβρίου
Απόψε, όπως και πολλά άλλα, ο ύπνος με ερημώνει. Συνεχίζω να ελέγχω τα παιδιά μου στριμωγμένα γύρω μου στο πάτωμα, καλυμμένα από ένα λεπτό σεντόνι. Οι σύντομες στιγμές ξεκούρασής μου διακόπτονται από τα κλάματα των παιδιών μου εν μέσω εχθροπραξιών και περιστασιακών επισκέψεων από κατσαρίδες.
28 Οκτωβρίου
Μας πήρε 15 μέρες για να πάρουμε νερό οικιακής χρήσης, και όταν τελικά το κάναμε, έπρεπε να αρκεστούμε στα κρύα ντους. Στο μέρος λείπουν τα πάντα, ακόμη και μια τουαλέτα.
15 Νοεμβρίου
Πάω στην τοπική αγορά. Δεν υπάρχει τίποτα να αγοράσετε. Τα μαγαζιά είναι σχεδόν άδεια, χωρίς αλεύρι και ούτε μαγιά. Ό,τι είναι διαθέσιμο είναι πολύ πιο ακριβό από την πραγματική του τιμή. Εδώ και λίγο τρώμε κυρίως ζυμαρικά και φακές σούπα.
Κατάπαυση του πυρός 24 Νοεμβρίου
Σήμερα σηματοδοτεί την έναρξη της παύσης κατάπαυσης του πυρός. Είναι μια από τις καλύτερες μέρες που είχα εδώ και καιρό. Άρπαξα την ευκαιρία να δω τα αδέρφια μου, τα οποία δεν έχω δει από τότε που άρχισαν οι εχθροπραξίες.
Η εβδομαδιαία ανθρωπιστική παύση πρόσφερε μια ανάπαυλα, επιτρέποντας στον ΟΗΕ και τους εταίρους να μεταφέρουν φορτηγά στη Γάζα φορτωμένα με ζωτική βοήθεια και καύσιμα, να παράσχουν βοήθεια σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και να εκκενώσουν κρίσιμους ασθενείς.
27 Νοεμβρίου
Είναι χειμώνας τώρα και ο κρύος καιρός προσθέτει στις προκλήσεις. Φύγαμε από το σπίτι τις πιο ζεστές μέρες. Το μέρος που ζούμε είναι τσουχτερό κρύο. Ανάβω τα σκουπίδια σε ένα βαρέλι για λίγη ζεστασιά. Μετά από 50 ημέρες μετατόπισης, κατάφερα να πάρω κουβέρτες και να αγοράσω μεταχειρισμένα χειμωνιάτικα ρούχα.
Οι μάχες συνεχίζονται την 1η Δεκεμβρίου
Η παύση έληξε και οι εχθροπραξίες ξαναρχίζουν. Είχαμε μεγάλες ελπίδες ότι η παύση θα παραταθεί, αλλά δεν έγινε. Ο φόβος μάς κυριεύει, αφήνοντάς μας ζωντανούς αλλά κάθε άλλο παρά καλά. Ένα νέο κύμα εκτοπισμού από την πόλη Khan Younis, στα νότια της Λωρίδας, αύξησε τον αριθμό των ανθρώπων που αναζητούσαν καταφύγιο στη Ράφα. Με τα υπάρχοντα καταφύγια σε πλήρη δυναμικότητα, πολλές οικογένειες έχουν καταφύγει στο στήσιμο αυτοσχέδιων σκηνών χρησιμοποιώντας πλαστικά φύλλα στα πεζοδρόμια έξω από τα καταφύγια, ενώ πολλές άλλες αναγκάζονται να παραμείνουν στους δρόμους.
Επισκέπτομαι καταφύγια στη Ράφα. Είναι καρδιά που ραγίζει. Οι συνθήκες είναι φρικτές. Κάθε τάξη στεγάζει τώρα από πέντε έως επτά οικογένειες, και υπάρχει ακόμη και μια οικογένεια που κοιμάται στο ασανσέρ. Οι ουρές για τα μπάνια φαίνονται να μην τελειώνουν ποτέ και η κατάσταση υγιεινής είναι καταστροφική.
Ειδικά οι γυναίκες και τα παιδιά αντιμετωπίζουν τεράστιες προκλήσεις στα καταφύγια. Πρόσφατα γνώρισα μια νέα μητέρα που γέννησε ένα κορίτσι. Έψαχνε απεγνωσμένα για μια κούνια ή οποιαδήποτε λύση, αφού αυτή και το μωρό της κοιμούνται στο κρύο πάτωμα. Τυλίγει το μωρό της με πολλά λεπτά υφάσματα, καθώς της λείπουν τα χειμωνιάτικα ρούχα.
Η Hala κάνει το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς της ως Συντονίστρια Προγράμματος στο Διαδίκτυο όταν μπορεί να αποκτήσει σύνδεση στο Διαδίκτυο. Ωστόσο, στις αρχές Δεκεμβρίου πραγματοποίησε εθελοντικά συνεδρίες ευαισθητοποίησης σε καταφύγια εκτοπισμένων.
2 Δεκεμβρίου
Σήμερα ήταν μια πολύ δύσκολη μέρα. Λόγω των εντεινόμενων εχθροπραξιών, ο αδερφός μου επέμεινε η 80χρονη μητέρα μου να ενωθεί με άλλους σε ένα αυτοκίνητο που κατευθυνόταν προς τη Ράφα για να ξεφύγει από τον Χαν Γιουνίς, καθώς δεν υπήρχε χώρος σε αυτό το αυτοκίνητο για αυτόν και την οικογένειά του. Όταν έφτασαν στη Ράφα, και με τις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες και την κακή επικοινωνία, η μητέρα μου χάθηκε στους δρόμους. Αυτές ήταν οι πιο οδυνηρές ώρες της ζωής μου έως ότου ο άλλος εκτοπισμένος αδελφός μου στη Ράφα μπόρεσε να την εντοπίσει και να την φτάσει.
7 Δεκεμβρίου
Σήμερα πέθανε η θεία μου από νεφρική ανεπάρκεια. Παλεύοντας να αποκτήσει πρόσβαση στην αιμοκάθαρση, δεν είχε υποβληθεί στη διαδικασία για ένα μήνα. Πέθανε στο Deir Al-Balah και δυστυχώς κανένα από τα επτά παιδιά της δεν ήταν παρόν.
8 Δεκεμβρίου
Η αδερφή μου η Σάμα με πήρε τηλέφωνο πριν ξημερώσει. Μου είπε ότι έπρεπε να φύγει από τον Χαν Γιουνίς και τηλεφωνούσε ενώ βρισκόταν σε έναν δρόμο με τα παιδιά της. Δεν είχαν πού να πάνε και οι εχθροπραξίες συνεχίζονταν. Μετά κόπηκε η κλήση. Δεν μπόρεσα να την προσεγγίσω μέχρι το απόγευμα, όταν έμαθα ότι είχε βρει καταφύγιο σε μια μεγάλη οικογένεια.
10 Δεκεμβρίου
Σκέφτομαι το σπίτι μας στη Γάζα, που ανακαινίστηκε πρόσφατα μόλις πριν από λίγους μήνες. Ανησυχώ για την όμορφη γάτα μας, τον Smoky, τον οποίο έπρεπε να αφήσω πίσω. Του άφησα λίγο φαγητό και άνοιξα τα παράθυρα για να του επιτρέψω να φύγει. Αναρωτιέμαι τι έπαθε.
14 Δεκεμβρίου
Σήμερα είναι τα γενέθλιά μου. Γίνομαι 45 χρονών. Αυτά τα γενέθλια δεν θυμίζουν κανένα άλλο. Κάθε χρόνο, συνήθως γιορτάζω με την οικογένεια και τους φίλους μου. Ο άντρας μου με ρωτάει: «Τι θα ήθελες να έχεις για δώρο;» Λέω: «Φέρε μας καυσόξυλα να φτιάξω φωτιά να μαγειρέψω». Ξέρω ότι δεν μπορεί να πάρει τίποτα, αλλά το είπε για να δείξει την αγάπη του.
15 Δεκεμβρίου
Η μικρότερη αδερφή μου, η Nashwa, η οποία είναι επίσης εκτοπισμένη στη Ράφα, άπλωσε το χέρι ζητώντας ό,τι φαγητό είχαμε. Της έδωσα μερικά κουτάκια φασόλια και τόνο που είχαμε. Νόμιζα ότι τα παιδιά μου είναι αρκετά μεγάλα για να αντέξουν την πείνα, αλλά τα δικά της είναι μικρά.
22 Δεκεμβρίου
Είναι τα γενέθλια της Ουμ Τζαμπρ, του εκτοπισμένου φίλου μου. Συνήθως δεν κάνω γρήγορες φιλίες, αλλά η Um Jabr και εγώ περάσαμε πολλές κοινές εμπειρίες, όπως ανάβοντας φωτιές για ζεστασιά, ψήσιμο ψωμιού, συλλογή νερού με μπιτόνια και πλύσιμο ρούχων στο χέρι. Πάντα μου αναφέρει ότι της αρέσει να πίνει στιγμιαίο καφέ και δεν τον έχει για δύο μήνες. Η οικογένειά μου και η δική της έχουν πάει σε αποστολές αναζήτησης για να της βρουν καφέ, καθώς τα καταστήματα στη Ράφα είναι άδεια και σήμερα καταφέραμε επιτέλους να αγοράσουμε πέντε μικρές τσάντες.
23 Δεκεμβρίου
Σήμερα, θέλω να συνεχίσω να γράφω. Σταμάτησα για λίγο από απογοήτευση, λύπη και φόβο. Ωστόσο, σήμερα μπόρεσα να τηλεφωνήσω στη γειτόνισσα και φίλη μου Χανάν, που βρίσκεται ακόμα στη βόρεια Γάζα. Ήταν στον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης της όταν την είδα για τελευταία φορά. Μου είπε ότι γέννησε στο σπίτι καθώς δεν υπάρχουν προσβάσιμες εγκαταστάσεις υγείας. Ευτυχώς, στο ίδιο κτίριο όπου μένει η Χανάν υπάρχει μια εκτοπισμένη νοσοκόμα που τη βοήθησε να γεννήσει. Η Χανάν είναι από τη Συρία και ήταν μάρτυρας του συριακού πολέμου, αλλά παντρεύτηκε έναν Παλαιστίνιο και ήρθε να ζήσει στη Γάζα. Ανησυχώ για τη Χανάν και για το πώς θα βρει τροφή για να επιβιώσει, καθώς και για το μωρό της, το οποίο περίμενε καιρό.
31 Δεκεμβρίου
Η παραμονή της Πρωτοχρονιάς ήταν πάντα μια μέρα μεγάλων οικογενειακών συγκεντρώσεων με τοπικά εδέσματα και γλυκά, γιατί αγαπάμε τη ζωή. Φέτος, έφτιαξα τσάι και ποπ κορν, και μαζευτήκαμε με άλλες εκτοπισμένες οικογένειες, καλυμμένοι με κουβέρτες. Προσευχηθήκαμε για τους νεκρούς και τους τραυματίες και ελπίζαμε ότι ο πόλεμος θα τελείωνε και το 2024 θα έφερνε ελπίδα και ειρήνη.
4 Ιανουαρίου
Σήμερα, μετά από δύο και πλέον μήνες, αγοράσαμε επιτέλους ένα πακέτο αυγά. Τα αυγά έχουν εξαφανιστεί από την αγορά, μαζί με τα κοτόπουλα. Πώς δεν μπορούσαν; Το κρύο είναι αφόρητο για τον άνθρωπο, πόσο μάλλον για τα κοτόπουλα. Η συσκευασία των αυγών κόστιζε 55 σέκελ (15 δολάρια ΗΠΑ) σήμερα. Αγοράζαμε ένα πακέτο για 12 σέκελ (3 $). Τα παιδιά μου γιόρτασαν, έβγαλαν φωτογραφίες από το πακέτο και τις έστειλαν στον αδερφό τους στην Τουρκία και στους φίλους τους με τη λεζάντα: «Έχουμε έναν θησαυρό».
6 Ιανουαρίου
Έχουμε μια ομάδα WhatsApp που περιλαμβάνει τα αδέρφια μου, τα παιδιά μας και εμένα. Από την πρώτη μέρα του πολέμου, ελέγχουμε ο ένας τον άλλον κάθε πρωί και προσπαθούμε να καλέσουμε όσους δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Σήμερα, το πρώτο μήνυμα ήταν από την αδερφή μου την Αμάλ. Έλεγε: «Το σπίτι μας έχει φύγει». Ήταν ένα σοκ γιατί ο χώρος της Αμάλ θεωρείται το μεγάλο σπίτι της οικογένειας, που φιλοξενεί όλες τις συγκεντρώσεις και τα πάρτι γενεθλίων. Το καλύτερο «μαφτούλ» (τοπικό πιάτο) που μπορείτε να φάτε είναι σε αυτό το σπίτι. Η Αμάλ είδε το πλάνα από το σπίτι της, ισοπεδωμένο, στις ειδήσεις της τηλεόρασης. Άλλη μια κακή είδηση κοινοποιήθηκε αμέσως μετά. Η ανιψιά μου, η Νουρ, είπε ότι το σπίτι της καταστράφηκε επίσης. Ο Νουρ είχε μετακομίσει εκεί μόνο 10 μέρες πριν ξεκινήσει ο πόλεμος. Αγόρασε χαλιά και δεν τα είχε ξεδιπλώσει ακόμα. Για να χτίσει αυτό το σπίτι, η οικογένειά της ζούσε σεμνά, περικόπτοντας διάφορα έξοδα για να εξοικονομήσει για το σπίτι τους. Πούλησε τα χρυσά της κοσμήματα και δανείστηκε χρήματα από όλους. Το σπίτι είχε φύγει πριν το δούμε. Το όνειρο τελείωσε πριν ξεκινήσει.
Μπορείς να βοηθήσεις
Οι άμαχοι πληρώνουν φρικτό τίμημα για τον συνεχιζόμενο πόλεμο. Πάνω από 3 εκατομμύρια άνθρωποι στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη χρειάζονται επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια και προστασία.
Μπορείτε να βοηθήσετε οικογένειες που βρίσκονται σε αυτή την καταστροφική κατάσταση.
