Πρόσωπα βουβά και σκυθρωπά, κρατώντας τα κινητά τους στα χέρια, πηγαινοέρχονται στο λιμάνι της Καλαμάτας αναζητώντας απαντήσεις για τους δικούς τους ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονταν στο μοιραίο αλιευτικό που ναυάγησε ανοιχτά της Πύλου, τα ξημερώματα της 14ης Ιουνίου, παίρνοντας μαζί του εκατοντάδες πρόσφυγες και μετανάστες.
Την ίδια στιγμή πλησιάζει η στιγμή για να λήξει τυπικά η επιχείρηση έρευνας και διάσωσης που διεξάγει το Λιμενικό Σώμα εκεί που βυθίστηκε το πλωτό δουλεμπορικό.
Μέχρι στιγμής έχουν διασωθεί 104 άνθρωποι και έχουν ανασυρθεί 78 σοροί από άνδρες του Λιμενικού Σώματος – Ελληνική Ακτοφυλακή. Στις έρευνες παίρνουν μέρος μία φρεγάτα του πολεμικού ναυτικού, τρία παραπλέοντα πλοία και ελικόπτερο του λιμενικού.
Οι κατηγορούμενοι
Στο πλαίσιο των ερευνών για τις συνθήκες που οδήγησαν στο ναυάγιο έχουν συλληφθεί εννέα άνδρες, αιγυπτιακής εθνικότητας, ηλικίας 20-40 ετών.
Όλοι οι κατηγορούμενοι θα οδηγηθούν το πρωί της Δευτέρας στην εισαγγελία.
Οι συλληφθέντες κατηγορούνται για παράνομη είσοδο στην Ελλάδα, παράνομη διακίνηση αλλοδαπών κατά παράβαση του Ν. 3386/2005 και του Ν. 4251/2014 και παράβαση των άρθρων του Ποινικού Κώδικα 187 (εγκληματική οργάνωση). Εκκρεμούν σε βάρος τους κατηγορίες:
277 για πρόκληση ναυαγίου
302 για ανθρωποκτονία από αμέλεια
306 για έκθεση ζωής σε κίνδυνο.
Συγκλονίζουν οι μαρτυρίες διασωθέντων
Το δεύτερο βράδυ από την ημέρα που έγινε το ναυάγιο ο Ταχίρ Ραζάρ από το Πακιστάν, που εδώ και χρόνια μένει στην Ελλάδα, πλησιάζει στην είσοδο της αποθήκης στο λιμάνι της Καλαμάτας και ρωτάει τις Αρχές μήπως έχουν δει τον 18χρονο ξάδερφό του. Δείχνει τη φωτογραφία του νεαρού συγγενή του από το Πακιστάν που έφυγε από τη χώρα του, πήγε στη Λιβύη και επιβιβάστηκε στο αλιευτικό σκάφος.
«Ήθελε να φύγει από το Πακιστάν και να πάει στην Ιταλία. Δεν άντεχε άλλο την κατάσταση και τη φτώχεια στη χώρα του, μας έλεγε δεν αντέχεται άλλο, πρέπει να φύγουμε από εδώ», αναφέρει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και την Ιωάννα Καρδάρα, δείχνοντάς τη φωτογραφία του ξαδέρφου του. «Πλήρωσε 5.000 δολάρια για να φύγει να πάει να βρει δουλειά», εξηγεί. Μια μέρα πριν ταξιδέψει, επικοινώνησε με τους δικούς του και τους είπε «να κάνουν την προσευχή τους για να φτάσει». Δεν έφτασε ποτέ όμως. «Μίλησα με τους γονείς του προσπαθούσα να τους καθησυχάσω, αλλά δεν τον βρίσκουμε πουθενά», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, αποχωρώντας από το λιμάνι, δίχως να έχει κάποιο νεότερο για τον συγγενή του.
Από την άλλη πλευρά, στο επιχειρησιακό κέντρο που είχε στηθεί, κλιμάκιο του τομέα αναζητήσεων και αποκατάστασης οικογενειακών δεσμών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού προσπαθούσε να βοηθήσει τους διασωθέντες να επικοινωνήσουν με κάποιο οικείο τους πρόσωπο.
«Το βράδυ της Πέμπτης 15 Ιουνίου κάναμε πάνω από 78 τηλέφωνα. Όσοι είχαν διασωθεί και θυμούνταν κάποιο τηλέφωνο συγγενή τους απευθύνονταν σε εμάς για να μιλήσουν με τους δικούς τους. Οι κλήσεις διαρκούσαν περίπου 3 λεπτά ώστε να επικοινωνήσουν για να πουν ότι είναι καλά και σώοι», επισημαίνει στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η τομεάρχης αναζητήσεων και αποκατάστασης οικογενειακών δεσμών Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού Μαρία Λιανδρή.
Μπορεί να μην καταλάβαιναν τη γλώσσα ωστόσο, όπως εξηγεί, στο πρόσωπο των διασωθέντων μεταναστών και προσφύγων αποτυπώνονταν όλα τους τα συναισθήματα.
«Εμείς δεν καταλαβαίνουμε τη γλώσσα, αποτυπώνονται όμως όλα τα συναισθήματα και στο πρόσωπο και στους ήχους, την ίδια ώρα που από την άλλη μεριά της γραμμής μπορεί να ακούσεις μία κραυγή χαράς, ένα κλάμα, μία φωνή. Συμμετέχεις. Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Αυτό που είναι κοινό και συζητούσαμε είναι ότι όλα τα πρόσωπα όταν έρχονται είναι κατηφή και όταν κλείνουν τα τηλέφωνα λάμπουν», περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μαρία Λιανδρή προσθέτοντας ότι το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να μην θυμάται κάποιος το τηλέφωνο ή να μην μπορείς να πιάσει εύκολα γραμμή. «Η επικοινωνία είναι ένα δικαίωμα όπως και να ψάχνουν και να αναζητούν οι άνθρωποι τους δικούς τους. Κι εμείς αυτή την υποχρέωση έχουμε να καλύπτουμε αυτό το δικαίωμα. Εμάς μας δηλώνουν ποιους θα καλέσουν και ρωτάμε και τη συγγένεια για να δούμε υποστηρικτικά μήπως χρειαστούμε. Οι πιο πολλοί κάλεσαν τα αδέρφια τους και τις μαμάδες τους», τονίζει.
Στην αρχή, όπως αναφέρει, οι περισσότεροι νιώθουν μια αγωνία. Την ίδια αγωνία νιώθουν κι εκείνοι που μεσολαβούν για να μιλήσουν με τις οικογένειές τους.
«Εμείς έχουμε πιο πολύ την ανάγκη να βρούμε τον δρόμο να καθοδηγήσουμε τους ανθρώπους για το τι πρέπει να κάνουν, ειδικά όταν πρόκειται για ένα τόσο μεγάλο δυστύχημα με τόσους νεκρούς και αγνοούμενους. Αυτό που είναι το πιο δύσκολο είναι να μπούνε τα πράγματα σε μια σειρά και να ξέρουν οι άνθρωποι που να ψάξουν και πως να ψάξουν οπότε εμείς αισθανόμαστε όλοι αυτή την πίεση», σημειώνει ενώ προσθέτει ότι χρειάζεται να κοινοποιηθεί ότι ο Ερυθρός Σταυρός είναι το ίδιο ακριβώς σε όλο τον κόσμο οπότε σε όποια χώρα και να είναι κάποιος μπορεί να απευθυνθεί στον αντίστοιχο Ερυθρό Σταυρό για να αναζητήσει κάποιο οικείο του πρόσωπο.
Στο μεταξύ στο κτήριο «Κεράνης» του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου (Λεωφόρος Θηβών 196-198, Άγιος Ιωάννης Ρέντη – Νίκαιας Αττικής, Τ.Κ. 18233) θα εδρεύει η Ομάδα Αναγνώρισης Θυμάτων Καταστροφών προκειμένου να υπάρχει περαιτέρω αρωγή στην προσπάθεια αναγνώρισης των θυμάτων του ναυαγίου. Παράλληλα θα λειτουργήσει τηλεφωνικό κέντρο προς τον σκοπό αυτόν.
Το τηλέφωνο και τo email επικοινωνίας με την Ελληνική Ομάδα D.V.I., θα είναι τo 2131386000 και το Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., αντίστοιχα. Το παραπάνω θα λειτουργεί από σήμερα Σάββατο 17 Ιουνίου 2023 κατά τις ώρες 09.00 έως 19.00 (UTC+3) σε καθημερινή βάση και θα υποστηρίζει τις ακόλουθες γλώσσες: Αγγλικά, Αραβικά, Παστό και Ουρντού.
Πηγή:pontosnews.gr
