Κυρ, Δεκ 22, 2024

«Ναϊλί εσέν καμέντσα μάνα…» – Σπαρακτικό μήνυμα στα ποντιακά από τη μητέρα της Τοπαλούδη σε αυτή του Άλκη

«Ναϊλί εσέν καμέντσα μάνα…» – Σπαρακτικό μήνυμα στα ποντιακά από τη μητέρα της Τοπαλούδη σε αυτή του Άλκη

«Αμέσως σκέφτηκα το Γολγοθά που την περιμένει», είπε η μητέρα της Ελένης

Σπαρακτικό ήταν το μήνυμα της μητέρας της αδικοχαμένης Ελένης Τοπαλούδη προς την Ποντία Μελίνα Κακουλίδου, μητέρα του 19χρονου Άλκη Καμπανού, που δολοφονήθηκε τα ξημερώματα της 1ης Φεβρουαρίου στην περιοχή Χαριλάου της Θεσσαλονίκης.

«Ναϊλί εσέν καμέντσα μάνα… τι θα περάσεις από τώρα και στο εξής» ήταν τα πρώτα λόγια της Κούλας Αρμουτίδου στην ΕΡΤ Ορεστιάδας, απευθυνόμενη προς την μητέρα του αδικοχαμένου 19χρονου φιλάθλου.

«Αμέσως σκέφτηκα το Γολγοθά που την περιμένει», είπε στην ΕΡΤ Ορεστιάδας η μητέρα της Ελένης. «Σκέφτηκα την τραγωδία που θα ζήσει. Άρχισα να την παρηγορώ γιατί ξέρω τι θα περάσει από τώρα και στο εξής».

Η εξομολόγηση της Κούλας Αρμουτίδου ήταν ανατριχιαστική για άλλη μια φορά, καθώς θυμόταν τις φριχτές στιγμές, από τη στιγμή που άκουσε πρώτη φορά για το θάνατο της κόρης της.

«Μόνο σκοτάδι έχω από τότε στο μυαλό μου. Δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει καθημερινότητα, το όνειρο, η ελπίδα. Μας οδήγησαν στα τάρταρα. Σ ένα βραδύ μέσα μου τα πήρανε όλα, αυτά τα τέρατα. Αν ήμουν η μάνα του Ροδίτη ή του Αλβανού θα ντρεπόμουν να αντικρίσω το φως του ήλιου. Αν ήμουν η μάνα όλων αυτών των ανθρωπόμορφων τεράτων όπως και αυτού που αφαίρεσε η ζωή του Άλκη θα τους στραγγάλιζα με τα ίδια μου τα χέρια .Θα έλεγα σκοτώστε τα, αφανίστε τα από προσώπου γης. Δεν μπορεί να βαραίνουν αυτή την κοινωνία αυτό το χώμα. Τα ισόβια τα εννοώ εγώ η μάνα της Ελένης και μιλώ και για λογαριασμό όλων των μανάδων που στείλανε στον τάφο τα παιδιά τους μέσα από βασανισμούς και δολοφονίες».

Η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη βρήκε αφορμή για να εκφράσει την οργή της. Χαρακτηριστικά ήταν τα λόγια που έγραψε στο μήνυμα της προς την Μελίνα Κακουλίδου:

«Ξαφνικά σε ρίχνουν σ’ έναν μαύρο ωκεανό και κάνεις χιλιάδες προσπάθειες να ανέβεις αλλά συνεχώς βουλιάζεις, βουλιάζεις και ποτέ δε θα μπορείς ελεύθερα να κολυμπάς, να επιπλέεις – Μελίνα μου (τεμέτερον Σιμέλα), χαροκαμένη μάνα, κλάψε το παιδάκι σου, αγκάλιασέ το, φίλησέ το, νανούρισέ το, πες του ό,τι δεν πρόλαβες να του πεις κι αποχαιρέτησέ το… Ρούφηξε τα πάντα από τη μορφή του αδικοχαμένου παιδιού σου και σφήνωσέ τα, αποτύπωσέ τα σε όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου σου… Από τώρα και στο εξής θα τον κουβαλάς τον Άλκη σου μέσα στην ψυχούλα σου και στην καρδούλα σου… Δολοφόνοι του Άλκη, η κατάρα μας να πέσει πάνω στα κεφάλια σας. Ο άδικος χαμός αυτού του αγοριού να γίνει ο εφιάλτης σας. Μαυροντύσατε μια οικογένεια που δεν σας έφταιξε σε τίποτα. Αγουρόπον μικρόν, Καλόν Παράδεισον να έχς!»

 

Listen Live