Κόψε την παττίχαν να φκάλω χαλλούμιν του Ακάμα να φάμεν ούλλοι στην βεράντα.Καλά παγωμένη πρωινόν γόρασμάν που τον καλόν τον παττιχάρην.Το χαλλούμιν καμωμένον στον Ακάμαν που την θκειάν μου την [...]

Δεν το κρύβουμε.
Γραφη της 15 Ιουνιου 2017

Κουραστήκαμε χρόνια τώρα η παιδεία και η Εκπάιδευση η κοινωνική κρίση να είναι ζητήμα δημοσιότητας επιφανειακής. Να μπλέκει στα δίκρανα σκοπιμοτήτων άσχετων [...]

Το πρώτο τραγούδι που γράψαμε με το Σίμο είχε τίτλο ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.Το πρώτο μου δίηγημα το γραψα για ένα διαγωνισμο του ετους Κατεχομένων 1983_1984.
Την προσφυγιά δεν την διάβασα σ βιβλία Την έζησα [...]

Από την αρχή της πανδημιας με είχαν προβληματισει κάποια φαινόμενα.Πρωτα η πανσπερμια απόψεων και ένας διαχυτος αρνητισμος για ότι επραττε η πολιτεία ιδιαίτερα στην παιδεία και την υγεία.
Ύστερα [...]

H διεθνής καταδίκη της νεο-οθωμανικής επέλασης στα Βαρώσια είναι όντως θετική εξέλιξη, παρόλον που αποτελεί εκ των υστέρων διαχείριση ζημιών. Επιπρόσθετα, το πλέον θετικό για το παρόν και το [...]

Σκεφτηκα πολύ αν πρέπει να γράψω για την διαδηλωση των διαφωνουντων στο Προεδρικο και τα όσα ακολουθησαν.

Αγαπώ όμως τον τόπο μας και από ημερών ένιωθα πως θα μπουμε σε κλίμα πολωσης και ανορθοδοξης [...]

Έσιει παττίσιες βουλλώνω τζιαι πουλώ.Αντηχούσε ούλλη η γειτοννιά.Παττίσιες που τα Κοτσινοχώρκα.Επέζεφκεν το αυτοκίνητόν συνήθως δείλις εκατέβαζεν την κοφίναν τζιαι το καντάριν.Ήτουν γνώστός τζιαι [...]

Eφέραν μας στο Λήδρα Πάλας την τελευταίαν ημέραν ανταλλαγης αιχμαλώτων.Ήμουν αιχμάλωτος ξυπόλητος ρακένδυτος.Παρά τα πολλά βάσανα ενοιώθα πολλά καλά πόμεινα τελευταίος.Εκάλυψα τους να υποχωρήσουν να [...]

Στη μνήμη των πεσόντων του 256 Τάγματος Πεζικού

Εδούλευκά στου Μαγκλή.Το όχημάν μας ήταν επίτακτον.Είπα το της μαστόρισσας μου τζιαι έφυά για το χώρον συγκέντρωσης.Επέψαν με να πάρω εφόδια σε έναν [...]

Οι γεύσεις της γειτονιάς προ και μετά της εισβολής

Κάθε νουνεχής πρωτέος ακόμα και τετραετης του νηπιαγωγείου της χωράφας έπρεπε να υπακούει εις τους γονεις του ιδίως της μάνας του τζιαι να πηαίννει [...]

Νύχτα με φεγγάρι αναμμένο ραδιόφωνό καθόταν στην βεράντα.Τον είδε συνεσταλμένη να ανεβαίνει το δρομο για τις γειτονιές του.Τον χαιρέτησε δειλά χαμογελαστά.Πάντα στο ανοικτόκαρδο καλησπέρα του έλεγε [...]

Μιαν παεις πισω πουσουν πεντε εξι μες τη γειτονιαν τζιαι ηταν η ζωη απλη.'Υστερα οι πελλαρες των μεγαλων οι πομπες, η διχονοια, τα παθη, τα μιση.
Η αυλη σας που ταν μαλαμαν για μονοτερμαν..