Lun, Nov 25, 2024

Στις γειτονιές υπήρχάν πάντοτε οι ολιγομίλητοι άρχοντες και αρχόντισσές

Στις γειτονιές υπήρχάν πάντοτε οι ολιγομίλητοι άρχοντες και αρχόντισσές

Είτε από αιδώ είτε εκ χαρακτήρος ακόμη και ως έκφραση ενάρετών επιλογών παιδιόθεν.Στα σχολεία μας Δημοτικό και Γυμνάσιο μας παράστεκάν φίλοι και φίλές.Μας χαμογελούσαν με εκείνο το γεμάτο πλούτο κοκκίνισμά.Έλα όμως που συχνά εμείς επιλέγαμε το γυαλίστερό.Ξεγελιόμασταν καμμιά φορά από αυτό το σαράκι της ανθρωπαρέσκειάς.
Η προθήκη ήταν συχνά ο πειρασμός. Όταν τον αγνοούσαμε και ορμούσαμε στις παρέες των πενήτων των ευγενικών των λιγότερο φαφλατάδων των ατόφιων των αληθινών.Τα πανηγύρια ήταν μεγάλα.....
Ένας από τους ολιγομίλητους μου είπε ένα απόγευμά που είμαστάν σε εκείνο το μυστήριο Καφε Τορέρο απέναντί από τις μοτόρες του Σύκα στη Λεωφόρο."Πάμεν να φύουμεν τούτος ο τόπος ενεν για μας.Ένεν για το καλόν μας "Ευτυχως τον άκουσα και πήραμε δρόμο για τους ωραίους τρελλούς του Κέντρου Νεότητός Αποστόλου Ανδρέα και για την παρέα του Ζαχαροπλαστείου ΣΤΑΥΡΟΣ.Δυστυχώς καποιοι που έμεινάν τους δώρισε αυτή η συνάφεία σπό λίγους μήνες μέχρι κάποια χρόνια στη φυλακή.Γιατί μέτα απο εκεί κατά τα μεσάνυχτα τους πήραν κάτι περπατημένοι και παρακάτω και συχνά η σκοτεινή νύχτα του εύκολου δεν χαρίζεται πολύ
Μεγαλώνοντάς πολύ γυρεύω τους ολιγομίλητους τότε άρχοντές και τις έχουσες
ολίγην ή περισσιάν στστολήν αρχοντοπούλες.
Είχαν και έχουν θησαυρούς να μας φιλέψουν και προπαντός χαμογελό και γέλιο ανεπιτηδευτό.
Αμα δε ανεβούν να χορέψουν πάει ο νους σου σχεδόν να τον χάσεις.Χοεύκουν με ένα πάθος αληθινόν με μια ρώμη μιαν λεβεντιά .Ο θησαυρός ο καλά κρυμμένος της ψυχής μπαινει στο ρυθμό τζιαι άτε να συναχτούν πριν να ξημερώσει.Κόμα να πουν να τραουδήσουν ύστερις που κανέναν κρασούινΕν σε σηκώνει τίποτε που τη χαράν Τζιαι ούλλον λαλείς τους Μα που τα εισιετε χωσμένα τούντα μαλαματικά.Τζιαι ποστομόνουσσε.Εδείκλας πάνω μας να μας δεις .Έστεκες τζιαι πολλά να σε χαρούμεν να σου μιλήσουμεν πολλά να μας ακούσεις...
Εν αλήθκεια σας.Κάλλιον αργά...Εκατάλαβα το
Ναι ναι κάτι εκατάλαβες....
Εν τζιαι χαρίζούν μου την τζιαι τέλλια.Προπάντος οι αρκόντισσες..
Ήντα να κάμουμέν .Ειμαστειν μιτσιοι τζιαι εν εξεχωρίζαμεν τους μαργαρίτες που τες γυαλλέτες ελάλεν τζιαι ένας φίλος μου σοφός τζιαι κοσμογύριστός.....

Listen Live