Ολίγα διά την ποιητικήν του Πάμπη Αναγιωτου Ταπεινός δίκαιός έπαινός δια τον ύμνον εις την άλλην Λεμεσόν και την έμορφην Κύπρον.
Ο ποιητής Πάμπης Αναγιωτος με το βιβλίο του αυτό επιτυγχάνει να εικονήσει μια πόλη και τους ανθρώπους της με έναν τρόπο επικό.
Ώριμός στη γραφή με ζηλευτή λεπτουργική στον παραδοσιακό στίχο που κακά τα ψέματα είναι αγώνισμά για εργάτες του λόγου με αντοχές , άφοβούς στον ιδρώτα της ποιητικής βασάνου των λέξεων και των αισθημάτων.Επιτυγχάνει με την ποιητικήν του αυτή κατάθεσήν να δωρίσει κάποια από τα καλύτερα παραδοσιακά ποιήματα της Κύπρου των τελευταίων δεκαετιών. Ενώ η τόλμη του να στιχουργήσει τον ηρωισμόν την αγάπην το πένθος τον πόνον της μάνας τα κάλλη της πόλης μας με διάκρισην φως και μέτρον απογείωσεν την ποιητικήν του γραφίδαν εις άλλους κόσμους ωραίους και έμπλεους ομορφιάς.
Σε καιρούς προχειρογράφους προτείνει μιαν ποίησην έμπονην , αγαπητικήν,φίλην του ανθρώπου της Κύπρου και των παλαιών αρετών.Προτείνει την κοπιώδην επικήν και υμνητικήν _ εκεί που όντως αξίζει_ποιητικήν και ψηφίδωσην λόγου ως διέξοδον στους καιρούς της δυσκολίας.
Τούτα χαράζω ως δίκαιόν λόγον μια και οι περιστάσεις του βίου δεν μου επέτρεψαν μιαν ανάλυσην κοπιώδην ανάλογήν του ποιητικού δωρήματος που πολυτίμως καρπόφορί στο όντως σημαντικόν βιβλίον. Χρόνους πολλούς και ευλογημένους λεπτουργέ ενός άλλου φωτός...
Ευχές από φίλον ουτιδανόν λογογράφον δια νέαν ανάλογον και καλυτέραν καρπόφορίαν....
