Οι οικογένειες είναι εξαντλημένες από τα κατεστραμμένα σπίτια, τις αποτυχημένες δημόσιες υπηρεσίες, τα χαμένα μέσα διαβίωσης και την επιδείνωση των οικονομικών δυσκολιών, αντιμετωπίζοντας μόνο την ανάγκη να βρουν τρόπους να τα βγάλουν πέρα. Τα απομεινάρια του πολέμου είναι ένας ακόμη κίνδυνος που στοιχειώνει τους ανθρώπους, εμποδίζοντας ορισμένους να επιστρέψουν στα σπίτια τους και υπενθυμίζοντας σε άλλους πώς ένα μόνο λάθος βήμα μπορεί να σημαίνει απώλεια ζωής ή μόνιμο τραυματισμό.
Οι αυξανόμενες ανάγκες στη Νότια Συρία
Γιατί έχει σημασία η πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια
Επιμέλεια Γιαννης Πεγειωτης
Συρία: Όταν η πρόσβαση είναι το κλειδί, η βοήθεια είναι σανίδα σωτηρίας
Για εκατομμύρια Σύριους, η ζωή σε μια χώρα που έχει ταλαιπωρηθεί από τις συνέπειες χρόνων συγκρούσεων και έχει πληγεί από φυσικές καταστροφές και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, παραμένει ένας καθημερινός αγώνας. Ενώ οι συγκρούσεις έχουν φθίνουσα πορεία, οι δυσκολίες συνεχίζουν να αυξάνονται.
Οι οικογένειες είναι εξαντλημένες από τα κατεστραμμένα σπίτια, τις αποτυχημένες δημόσιες υπηρεσίες, τα χαμένα μέσα διαβίωσης και την επιδείνωση των οικονομικών δυσκολιών, αντιμετωπίζοντας μόνο την ανάγκη να βρουν τρόπους να τα βγάλουν πέρα. Τα απομεινάρια του πολέμου είναι ένας ακόμη κίνδυνος που στοιχειώνει τους ανθρώπους, εμποδίζοντας ορισμένους να επιστρέψουν στα σπίτια τους και υπενθυμίζοντας σε άλλους πώς ένα μόνο λάθος βήμα μπορεί να σημαίνει απώλεια ζωής ή μόνιμο τραυματισμό.
Οι αυξανόμενες ανάγκες στη Νότια Συρία
Η τελευταία κλιμάκωση στη νότια Συρία έχει αφήσει χιλιάδες ανθρώπους αντιμέτωπους με προκλήσεις όσον αφορά τη μετακόμιση εντός και εκτός των πόλεών τους, ενώ μερικές φορές δυσκολεύονται με περιορισμένη ή και καθόλου πρόσβαση σε βασικές ανάγκες ζωής.
Καθώς οι εντάσεις αυξάνονται κατά καιρούς γύρω από τους κύριους δρόμους πρόσβασης και εντός διαφόρων πόλεων σε όλη τη χώρα, η προσέγγιση όσων έχουν ανάγκη συχνά γίνεται πρόκληση. Οι ομάδες μας έπρεπε να αντιμετωπίσουν σοβαρές καθυστερήσεις στην παράδοση της βοήθειας κατά καιρούς λόγω των απαιτήσεων ασφαλείας. Οι πληγέντες πολίτες ανέφεραν ότι ο δρόμος προς τις πόλεις τους δεν ήταν ασφαλής, διαταράσσοντας την εισαγωγή τροφίμων και βασικών αγαθών στις περιοχές κατοικίας τους. Ως αποτέλεσμα, οι τιμές στις τοπικές αγορές έχουν διπλασιαστεί ή και τριπλασιαστεί, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολο από πριν να βρουν τρόφιμα στο τραπέζι. «Σε μια συνηθισμένη μέρα, το να τα βγάζεις πέρα είναι μια πρόκληση και οι πρόσφατες εντάσεις έχουν προκαλέσει την εκτόξευση των τιμών των τροφίμων, ακόμη και τα βασικά λαχανικά είναι πλέον απρόσιτα. Ένα κιλό ντομάτες κοστίζει τρεις φορές περισσότερο από ό,τι πριν από την πρόσφατη ένταση, αν μπορέσουμε να βρούμε καθόλου», μας είπε ένας πατέρας από την αγροτική Σουέιντα.
Ωστόσο, ενώ όσοι παρέμειναν αντιμετωπίζουν επιδεινούμενες δυσκολίες, όσοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους αναζητώντας ασφάλεια έπρεπε να αντιμετωπίσουν εξίσου σοβαρές δυσκολίες. Πολλές οικογένειες διέφυγαν με ελάχιστα ή καθόλου υπάρχοντα, ήδη επιβαρυμένες από τις σκληρές οικονομικές συνθήκες.
Μια σανίδα σωτηρίας μέσα από τις δυσκολίες.
Η Ριμέχ είναι μια πόλη στην αγροτική Δαμασκό που δέχτηκε ένα κύμα εκτοπισμένων οικογενειών από τη Σαχνάγια, οι οποίες είχαν φύγει εν μέσω κλιμακούμενων εντάσεων.
Οι οικογένειες του Reemeh, παρά τις δικές τους δυσκολίες, άνοιξαν τις πόρτες τους, μοιράζοντας ό,τι λίγο είχαν, είτε αυτό ήταν ένα καρβέλι ψωμί είτε μια κουβέρτα. Ο Basheer, 45 ετών, από το Reemeh, φιλοξενεί τρεις οικογένειες που διέφυγαν από τις συγκρούσεις στη Sahnaya στα δύο επιπλέον δωμάτια του σπιτιού του. «Η άφιξη των οικογενειών ήρθε σε μια δύσκολη στιγμή. Δεν καλλιεργούμε τα χωράφια μας στο τέλος της σεζόν και βασιζόμαστε μόνο σε αποθηκευμένα τρόφιμα από το περασμένο καλοκαίρι για να περάσουμε τον χειμώνα. Αλλά όταν έφτασαν οι οικογένειες από τη Sahnaya, οι προμήθειές μας είχαν ήδη εξαντληθεί. Ωστόσο, κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να τους βοηθήσουμε και μοιραστήκαμε ό,τι λίγο είχαμε μεταξύ μας», εξήγησε.
Όσο για όσους εγκατέλειψαν τις πόλεις τους λόγω αυτών των συγκρούσεων, αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τους όχι μόνο τα υπάρχοντά τους αλλά και τα μέσα διαβίωσής τους, πράγμα που σημαίνει ότι η πρόσβαση σε βασικές ανάγκες, ιδίως σε τρόφιμα, θα είναι δύσκολη. Η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ) μαζί με την Συριακή Αραβική Ερυθρά Ημισέληνο (SARC) παρείχαν επείγουσα ανθρωπιστική βοήθεια στους εκτοπισμένους. Ωστόσο, οι ανάγκες παραμένουν τεράστιες και πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα για να υποστηριχθούν όσοι εξακολουθούν να αγωνίζονται.
Η 37χρονη Άχεντ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της στη Σαχνάγια, λόγω των αυξανόμενων εντάσεων στην πόλη. «Έγκυος και φοβισμένη, μόλις που κατάφερα να φύγω με τον σύζυγό μου και τα δύο αγόρια μου. Η κατάσταση ήταν χαοτική που δεν μπορούσα να πάρω κανένα από τα υπάρχοντά μου, ούτε καν τα ρούχα των παιδιών μου», είπε στη ΔΕΕΣ.
Τώρα, μένει σε ένα μη εξοπλισμένο σπίτι που της πρόσφερε ένας συγγενής της στο Ριμέχ. Με μόλις τρεις εβδομάδες μέχρι να γεννήσει, δεν έχει τίποτα έτοιμο για το μωρό της, ούτε ρούχα, ούτε πάνες, ούτε χρήματα για να αγοράσει ούτε τα πιο απαραίτητα. «Δεν έχω ιδέα πότε θα είναι ασφαλές να επιστρέψω σπίτι, και το να γεννήσω εν μέσω τέτοιας αβεβαιότητας βαραίνει πολύ εμένα και την οικογένειά μου», πρόσθεσε. Η Άχεντ έλαβε τρόφιμα και είδη υγιεινής από τη ΔΕΕΣ, αποκαλώντας την υποστήριξη «μια βοήθεια που έφτασε ακριβώς στην ώρα της».
Γιατί έχει σημασία η πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια
Η περιορισμένη πρόσβαση -είτε πρόκειται για παροχή βοήθειας είτε για καθημερινές βασικές υπηρεσίες- επιδεινώνει τα βάσανα των κοινοτήτων, ωθώντας τες σε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες. Εμποδίζει τους οργανισμούς βοήθειας να αξιολογήσουν σωστά τις ανάγκες και να ανταποκριθούν αποτελεσματικά.
Όταν η αστάθεια καθιστά δύσκολη την πρόσβαση και κατά καιρούς ακόμη και αδύνατη και όταν οι εντάσεις επιβραδύνουν την απαραίτητη ανταπόκριση, οι οικογένειες μένουν να περιμένουν υποστήριξη και οι τραυματίες μένουν χωρίς επείγουσα ιατρική φροντίδα. Επομένως, η απρόσκοπτη, τακτική και έγκαιρη πρόσβαση για την παροχή της απαραίτητης βοήθειας στις πληγείσες κοινότητες είναι το κλειδί. Για τη ΔΕΕΣ, η ανθρωπιστική βοήθεια ήταν πάντα κάτι περισσότερο από ένα κουτί κονσερβοποιημένου φαγητού ή ένα στρώμα που παραδίδουμε σε περιόδους έκτακτης ανάγκης. Πρόκειται περισσότερο για τη σύνδεση με τους ανθρώπους και για την καταβολή ό,τι μπορούμε για να παρέχουμε την απαραίτητη υποστήριξη μέχρι οι εκτοπισμένες οικογένειες να νιώσουν ασφαλείς να επιστρέψουν στα σπίτια τους οικειοθελώς και με ασφάλεια.
