Μια πολιτισμένη και αναπτυγμένη κοινωνία οφείλει να βρίσκει τρόπους να αθλούνται όλα τα μέλη της ανεξάρτητα από ηλικία. Ο αθλητισμός είναι ωφέλιμος για την κοινωνία αφού έχει παρατηρηθεί ότι άτομα που γυμνάζονται με μέτρο πάντα είναι πιο υγιή και ανθεκτικά στις αρρώστιες από αλλά. Το αθλητικό πνεύμα διαπαιδαγωγεί προβληματίζει. Η ομαδική ιδιαίτερα άθληση επιδρά στη διαμόρφωση του χαρακτήρα γιατί σε κάνει να σέβεσαι και να τιμάς τον νικητή αλλά και τον νικημένο. Σέβεσαι τους γενικούς κανόνες και υποτάσσεται σε αυτούς. Μαθαίνεις να αναγνωρίζεις την αξία του άλλου. Ισχυροποιεί τη θέληση και την επιμονή, συνηθίζεις στην πειθαρχία, αποκτάς ισχυρό το συναίσθημα της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας , γεννιέται το πνεύμα της συνεργασίας και της συντροφικότητας που είναι τόσο αναγκαία στην εποχή μας. Η γρήγορη σκέψη, η αντίληψη αναπτύσσεται με τον αθλητισμό. Η επίδραση λοιπόν του αθλητισμού στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του ατόμου είναι μεγάλη, διαμορφώνει όχι μόνο υγιές σώμα και πνεύμα, ευθύ και άψογο χαρακτήρα εξασφαλίζει επίσης σωστή διάπλαση σώματος και πνεύματος.
Δυστυχώς όμως από την στιγμή που σταμάτησαν να αγωνίζονται αθλητές, προπονητές, παράγοντες και κράτος για τη δόξα και για το δάφνινο στεφάνι αλλά για το υλικό κέρδος, χωρίς ιδανικά χωρίς αγνότητα στο στίβο - λίγοι μόνο κατέρχονται – βλέπουμε τον αθλητισμό να διαλύεται.
Το «Νους υγιής εν σώματι υγιεί» που έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι σήμερα έχει πάει πλέον ... περίπατο...!
Πρέπει επειγόντως να αποφασίσουμε τι αθλητισμό θέλουμε! Κέρδος και μίζες ή προβολή του αθλητικού ιδεώδους, αθλητές με ολοκληρωμένη προσωπικότητα ή αθλητές για υπέρογκα ποσά!
