Η ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ
"Κορυφαιος λοιπόν δεν γινεσαι με τη σιωπη. Κορυφαιος γινεσαι με τις ρηξεις όταν αυτες απαιτουνται. Κορυφαιος γινεσαι άμα έχεις φωνή και δεν ομιλεις μέσω κυκλων" γράφει σήμερα ο Μανωλης Κοττακης. Αυτό ισχυει στην πολιτική και κοινωνικοοικονομικη ζωη στην Ελλάδα μα και στην Κύπρο. Με μια πρ ου προθεση.
Ο έχων φωνήν να μετεχει με έργα εις πράξεις οικοδομητικες για το κοινόν καλον και την στηριξη και παρηγορια του λαου.Ειναι αξιοσημειωτον πόσον ο πρακτικός κοπος και η εργασία για την εδραιωσην θεσμων, αλληλεγγυης και κοινωνικόυ δικαιου μεστωνουν την φωνήν και τον λόγον.
Οι σημερινοι πολιτικοι και κοινωνικοι πρωταγωνιστές στην Κύπρον και την Ελλάδα αυτή την κορυφαιαν αλήθεια δεν πρέπει να την ξεχνουν.Αλλοιως ο λόγος τους θα είναι ωσαν των κυμβαλων και δεν θα προσθετει ο,τιδηποτε στον δημοκρατικον και κοινωνικόν διαλογον.
Η ανώτερω γραφη του εμπειρου δημοσιογραφου τονιζει και το αντιδημιουργικον των "κυκλων" και των παρασκηνιων. Η ζωή πολλές φορές ανεδειξε τους έχοντας φωνήν παρά την κοινωνική μοναξια που βιωσαν όταν ομιλουσαν αντιστεκομενοι στα καταστροφικα για τον λαον και τον τόπον. Η παρουσία των εργων τους πλα ι στην ρωμαλεαν φωνήν των άνοιξε δρόμους και έστω και αργά αναγνωριστηκεν το στιβαρον του βιου των.
Ενώ οι "αφωνοι" κόλακες και παρασκηνιακως προγραφοντες χαθηκαν στα μετρια τους πισωπλατα ψελλισματα ,στις αυλες των ούτω καλούμενων "ισχυρων".
