Δεν είχαμε μιλήσει πολλές φορές στο τηλέφωνο.Εκεινη τη φορά της καταιγίδας όμως μου αφιερωσε χρονο και στο τέλος μου πε πατρικα Γιαννουκο μου θα προσευχομαι μη φοβασαι όλα θα πάνε καλά.
Τον διαβαζαμε .Χάρει στο δάσκαλο μας τον καλό τον κύριο Νικό Ορφανιδη .Ποσοι κοποι απομαγνητοφωνησης.Ποσοι αγώνες αληθειας από τη Λευκωσία μας...
Είχε κάτι ο λόγος του η γράφη του που απελευθερωνε κι εμάς τα αλητακια του ογδοντα του ενενηντα..
Ύστερα από το δύο χιλιαδες που ο Θεός μας δωριζε το Φωτη τον μαθητη του σε πολλές ομιλιες κατά παντού της Κύπρου μαθαιναμε τα νέα του και μιλήσεν μια φορά με τον πατερα Σπυριδωνα για την πιθανότητα να μας επισκεφτει στην Κύπρο.
Στις μέρες προ και μετά του δημοψηφισματος μας μηνουσε να κρατηθουμε και να μη φοβομαστε....
Ύστερα από το ΟΧΙ όταν έφτασε ο Φωτης μας μηνυσε πως ο Άγιος Σπυριδωνας κάτι λιγα πομειναν θα τα τακτοποιουσε και η Κύπρος δεν θα χανοταν.
Ο γεροντας Ανανιας πόσο μας παρηγορησε και μας λευτερωσε με τους λόγους και τις προσευχες του.
Μια φορά που μουν στα δύσκολα. Να μου πεις πότε έμεινα στα εύκολα με τα λάθη μου και τις δοκιμασίες μετα τα Χριστούγεννα του ογδοντα εννιά. Μια φορά λοιπόν του πε ο φίλος του ο Αντωνης ο ποιητης της Παφου και της Κύπρου για τους πατερες και τα παιδιά στην Αγία Βαρβαρα στο Ζακακί και τον φωτεινό πατερα Σπυριδωνα και για τον φίλο του τον Ιωαννη τον ουτιδανο. Ο παππούς ο Ανανιας είπε εκεινο το εξοχως υποστηρικτικο.Καλος ειναν ο Γιάννης.
Και παρηγορηθηκα στην καταιγίδα και σκεφτομουν πως μας έβλεπε από μακρυά.
Και τέλος εκεινο το βράδυ τον καιρό προτιμώ του δημοψηφισματος .Τότε που πηραμε τους δρόμους κατά παντού της Κύπρου μην μας Σταυρωσουν οι ξένοι και παλιν.Θα φευγε ο Φωτης μετά τις ομιλιες για την Ελλάδα και την ώρα του αποχαιρετισμου με πλευρισε ο καλός μας φίλος και μου πε χαμηλοφωνα.
Πες στους πατερες να μην φοβουνται κι όλα θα πάνε κατ' ευχην.Ειπε ο παπά Ανανιας να σας το πω.Μου πε να σας πω να κρατησετε και να μην φοβαστε.Καπως έτσι τακουσα αν δεν με ξεγελα η μνήμη μου. Και κρατησαμε και αντεξαμε και δεν πήραν οι άνεμοι την Κυπριακή Δημοκρατία και μας μαζι....
Μας είχε ο παππούς στις προσευχες του.
Ο γεροντας Ανανιας που αγαπησε πολύ την Κύπρο και τα παλληκαρια της που πηγαιναν στην αγχονη ψελνοντας.Και μας είχε τους Κύπριωτες και την Εκκλησία μας στη συναφοραν του πάντα και περνάμε και εμείς κουράγιο γιατί πολλοί και πολλά μας κατατρεχαν.
Πόσο χαρηκαμε σαν άκουσα με και διαβαζαμε στους λόγους του να υμνει τα παλληκαρια της πατριδός ένας μαθητης του γεροντα Πορφυριου.Αναπνεαμε κι εμείς που την πατρίδα μας την αγαπουσαμε από μικροι για το χαττηριν του παππού μας του Κολοκοτρωνη και του παππού μας του Μακρυγιαννη.Περναμε κουράγιο και λεγαμεν κάτι ξέρει ο λεβεντης παπάς ο μορφωμενος.Τοσα διαβασε ,τόσα έγραψε..Την ιστορία του Ρωμε ι κου την ξέρει αποξω...
Ο γεροντας Ανανιας ο φωτεινός που σεβαστηκε τους νταλκαδες της ψυχης μας με έναν τρόπον αρχοντικον πρωτινου αρχαιου καλλούς και αγάπης.
Συγχωρατε μου το ατεχνον και αμετρον της γραφης.Φιλαμαρημων και φιλεπιστροφος στην πρωτινην παράδοσής πασκιζω ας είναι και με τη φτωχην γραφην να υμνω το ωραίον και το ηρω ι κον με τα πρωτινα φτωχα μολυφκια μου.Και ο πατερας Ανανιας και ωραίος ητο και ηρω ι κόσμος ητο και ψυχη του Παράδεισου είναι....
