Πριν επικεντρωθώ στο πραγματικό πρόβλημα της πιο πάνω φωτογραφίας, θα ήθελα πραγματικά να ρωτήσω όλους αυτούς που φωνάζουν να μας πουν πότε ήταν η τελευταία φορά που πήγαν έστω και τυχαία στον Δημόσιο Κήπο. Καμαρώναμε όλοι οι Λεμεσιανοί και κάτοικοι της Λεμεσού πως έχουμε Δημόσιο Κήπο αλλά στην πλειοψηφία ποτέ δεν τον χρησιμοποιούσαμε. Στην πλειοψηφία δεν καταδεχόμασταν καν να πάρουμε τα παιδιά μας να παίξουν σε αυτό το χώρο. Γιατί πολύ απλά δεν υπήρχε τίποτα να τους προσφέρει ο συγκεκριμένος χώρος.
Σήμερα έχει ξεκινήσει η αναβάθμιση στο χώρο με σκοπό να γίνει μια ολοκληρωτική αλλαγή και από ένα παραμελημένο μέρος να γίνει η χαρά κάθε παιδιού. Να γίνει ο προορισμός των γονιών, παππούδων και γιαγιάδων. Να γίνει η πρώτη επιλογή κάθε μικρού παιδιού για να παίξει, να τρέξει, να χαρεί την φύση.
Σταματήστε, λοιπόν, να λαϊκίζετε σε βάρος της πίεσης που δέχεστε ή αν θέλετε σταματήστε να πέφτετε στην παγίδα κάποιων που μοναδική έγνοια τους δεν είναι η αναβάθμιση της Λεμεσού αλλά η υπόσκαψη της με σκοπό την δημαρχία της πόλης. Όλοι εσείς που κόπτεστε σήμερα για τον Δημόσιο Κήπο γιατί δεν φωνάζατε τόσο χρόνια που βρισκόταν στο έλεος του Θεού; Γιατί δεν βγήκατε στους δρόμους να διαμαρτυρηθείτε ότι δίπλα στον παραλιακό δρόμο δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε τέτοια εικόνα του δημοσίου κήπου; Σε κάποια σημεία μάλιστα η εικόνα είναι τόσο ντροπιαστική, αφού δείχνει εγκατάλειψη και αδιαφορία. Θα μου πείτε δεν το προσέξατε; Έλα τώρα ρε παιδιά, ήταν και είναι μια εικόνα που βγάζει μάτια. Πως είναι δυνατόν να μην το έχετε δει αυτό αλλά είδατε τις εργασίες που γίνονται στο βάθος του δημόσιου κήπου;
Τώρα, η αιτία για την οποία πήρα τον λόγο να γράψω σήμερα, είναι για να αναφερθώ στη πιο πάνω εικόνα και περισσότερο στον τίτλο που βάλατε…SOS ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΩΜΑ ΤΟΥ ΚΗΠΟΥ ΑΡΧΙΣΕ… Ποιο τσιμέντωμα ρε παιδιά; Θέλει πολύ μυαλό για να αντιληφθεί κάποιος ότι είναι οι βάσεις για να τοποθετηθούν τα παιχνίδια; Ή μήπως προτιμάτε να τοποθετηθούν στον αέρα ή χωρίς τις απαιτούμενες βάσεις με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος στο μέλλον για την ασφάλεια των παιδιών μας;
Δεν μπορούν να υπάρχουν παιδότοποι - αυτό είναι το μόνο βέβαιο- χωρίς δυστυχώς ή ευτυχώς να χρησιμοποιηθεί και λίγο μπετόν. Και η αλήθεια είναι ότι εδώ στη χώρα μας έχουμε πρόβλημα με θέματα που αφορούν το οικοσύστημα. Κάπου τα έχουμε μπερδέψει. Προσπαθεί το νυν Δημοτικό Συμβούλιο Λεμεσού – και να σας πω την αλήθεια δεν με ενδιαφέρει από ποιους αποτελείται – εμένα με ενδιαφέρει να κάνουν έργα στην πόλη μου, να βελτιώνουν την πόλη μου, να την έχουν όσο περνάει από το χέρι τους καθαρή. Ποσώς με ενδιαφέρει αν είναι δεξιοί, αριστεροί, κεντρώοι. Στα δημοτικά συμβούλια δεν έχουν θέση οι πολιτικές και κομματικές ταυτότητες, έχει θέση η αγάπη για την πόλη και η προσφορά.
Σε όλα τα δημοτικά έργα, πριν καν ξεκινήσουν έχουμε αντιδράσεις. Με την ολοκλήρωση απλά όλοι σιωπούμε και κανένας δεν τολμά να πει ένα ΜΠΡΑΒΟ, ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..
Τα έργα πρέπει να τρέχουν γρήγορα και ο Δημόσιος Κήπος πρέπει να αλλάξει επειγόντως - παρά τις αντιδράσεις ιδιωτικών συμφερόντων που σκοπό έχουν προς ίδιον όφελος- δεν μπορούν να αντιληφθούν πως με αυτές τις συμπεριφορές μόνο κακό κάνουν στην πόλη και διώχνουν επενδυτές και χορηγούς. Για πρώτη φορά βρέθηκαν επενδυτές που θέλουν να επενδύσουν στο πράσινο και σε χώρους που αφορούν τα παιδιά μας και εμείς προσπαθούμε με κάθε τρόπο να χάσουμε τις ευκαιρίες αυτές. Για πρώτη φορά κάποιοι δεν θέλουν να επενδύσουν σε μπετόν και ψηλά κτίρια. Θέλουν να επενδύσουν χωρίς ανταλλάγματα.
Δυστυχώς όταν τα προσωπικά και οικονομικά συμφέροντα μπαίνουν υπέρ άνω όλων τα φαινόμενα αυτά αποβαίνουν εις βάρος των παιδιών της πόλης μας , εις βάρος όλων των πολιτών γενικότερα.
