Η όλη ανάπτυξη του νεού ρεαλισμου από ομάδα πολιτικων ποικιλων κομματων είναι απλά συνταγή καταστροφης.Ο τόπος ανάγκη έχει ενός νέου οραματισμου φωτεινου ριζωμενου στις αξίες που κρατησαν ετουτο τον τόπο ζωντανό αιώνες.Τους Έλληνες ετουτης της γωνιας του Ρωμε ι κου.
Το ένα τρίτο του λαού σας γυρίζει τις πλάτες και έσεις στα ίδια τραγούδια μιας ελιτ περιξ της Λευκωσίας που δεν αντεχει πλέον να την ακούει η υπόλοιπη Κύπρος.
Όσοι επικοινωνουν με τον απλό άνθρωπο του δυσμοιρου τούτου νησιού από καιρό κατανοουν πως το πρόβλημα είναι η εξουσια και τα νισιανια της ..Ο λαός ξέρει έχει κριτηριο και θα αποκριθει ..
Αν ο νέος ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ σου όμως ξεχνα την ακεραιότητα του Πατατσου,το ήθος του Μαρκου Δρακου,την υπομονή του Κύπρου Λεοντιου, την αγάπη του γιατρόυ Χατζηκακου, την συνεργατικη θυσιαστικοτητα των πρωτοπορων του Λευκονοικου,του Νεαρχου Κληριδη και του παπά Σολωμου Παναγιδη με τους Καλοχωριτες σε αναμενει η μετριοτητα μιας καλοντυμενης επαρσης.
Τον Νέο Οραματισμου άλλοι θα τον προτεινουν. Οι εκσυγχρονιστικα αγραμματοι χωριατες ,εργάτες και υπαλληλοι που πιστεύκουν ακόμα στο δίκαιο και τις αξίες του εντοπιου πολιτισμόυ μας και όχι στις αλχημειες των πρεσβειων.
Πάνε χρόνια που χωρισαν οι δρόμοι μας. Εσεις με τα χρυσα σας ,τις δεξιωσεις σας και εμείς με τα φτωχατζια της Παραδοσης και τις βαρετες πατημασιες του Μακρυγιαννη,του Γρηγόρη, του Τασου Μαρκου και τον σιγαληνο πόνο των παιδιων μας που φυλαγαν σκοποι πεταμενοι στο Παλσακ,τη Λευκα,το Σελεμανι την Τηλλυρκαν....
