Εν συντομία το ζήτημα βαλίτσα ή παλάσκα του Δημοτικού Σχολείου ήτο απλόν και λυμένον.Εγωράζαν σου μιαν το 1972 αν μεν εβρίσκαν καμμιάν παροπλισμένην που κανέναν γείτοναν ή κανέναν συγγενήν.Ελαλούσαν σου εττεμπισιάζαν σε να την ηγλέπεις σαν τα μμάθκια σου.Αν εκακοπάθθενεν επηεννεν κανέναν καλοτζιαίριν εξπρες στον σκαρπάρην για ππατσάρισμάν Εφέρναν σου την πίσω τζιαι ελαλούσαν σου πως εγένειν τζιενούσρκα.
Αν εφκαλλές το Δημοτικόν με θκυο βαλίτσες εν ήσουν τζιαι τέλλιά οικονόμο...ς.
Για κασεττίνα εν το συζητούμεν .Μιά με την Κύπρον έξω για έξη έτη.Αυστηρές οδηγίες που παντου να μεν παίζεις με το φερμουάρ της.
Για στολήν επίσημήν τα πράματα ήταν δύσκολά Ο,τι είσιες εφόρες από το 1972 ως το 1978.Κάποιοι είχαν .Οι περίτου ιδιαίτερα μετά την εισβολήν ήταν απλώς ευπρεπως ενδεδυμένοι.Τα κορίτσια επροσπαθούσαν να φορούν ποθκιάν.
Πολλοι εξ ημών μέχρι και σήμερα δεν εχουμεν εξοικιωθει με την διαδικασία αγοράς καινούριών ενδυμάτων.Για χρόνια ήταν κάτι σπάνιο μακρινό για μας.Α Παναγία μου ελέρωσες το σακκούιν που σου έδωσεν ο ανοψιος αμαν τζιαι εμιτσιανεν του.
Εν τούτον που εφόρεν τζιαι ο θκειος μου;
