Το έτος 1977 ο συμμαθητής μου Βάσος Εμμανουήλ με ενημέρωσε για τη λειτουργία του 61ου Συστήματος Προσκόπων. Ήταν λυκόπουλο και μου πρότεινε να γραφτώ κι εγώ. Είχε προηγηθεί η ένταξη μου στο Κατηχητικό Σχολείο του Ζ' Δημοτικού. Μπήκα μέσα ενω ήμουν δευτερέος και δεν είχα δικαίωμα και τι να κάνουν με δέχτηκαν. Κάτι τέτοια τα έκανα. Είχα μια μανία ακρόασης. Όπου ιστορία και εγω ακροατής..Με το προσκοπικό ήταν διαφορετικά. Έλαβα αδειά από τον πατέρα μου γιατί το θέμα είχε κατα την γνώμη του διάφορες όψεις. Επέμενε να προσέχω ποιοι θα με διατάζουν τυχόν υπερβολές και όσα ανησυχούσαν ένα ευγενή αλλά πάντα αξιόμαχο αντάρτη πόλεων και των κυπριακών βουνών.
Τα κατάφερα και λίαν συντόμως ήμουν λυκόπουλο σε ένα Σύστημα λιτό που είχε την ευλογία εκείνα τα χρόνια να το λαμπρύνουν όμορφοι άνθρωποι ως βαθμοφόροι και παιδιά απο τις γύρω περιοχές μέχρι τα Πολεμίδια.
Απο την Πέμπτη Δημοτικού μέχρι την Πέμπτη Γυμνασίου πέρασα Κυριακές και Κυριακές απολείτουργα στον ποταμο του Συστήματος.Πηγαιναμε με τα ποδήλατα ή με τα πόδια.Όλη σχεδον η παιδοπαρέα του Χαράκη προσγειώθηκε μέσα σε ένα χρόνο στο 61ο.Ετσι όταν προχωρήσαμε από τα λυκόπουλα στους προσκόπους η Ομάδα ήταν ενισχυμένη απ τους πιο ευρηματικους φιλότιμους μαθητες του Ζ Δημοτικου.Κωστάκης Αντωνίου Αντωνης Τορναρίτης Σίμος Μάριος Βάσος και αλλοι πολλοι των γύρω χωράφων Πλάι μας και παιδια άρχοντες Χρίστος Γεωργίου,Γιώργος Τσάππας και μια πολυ δυνατη ομάδα Ανιχνευτων.Ο Λούκας,Ο Γιώργος και ο Πάμπος του Ζαχαροπλαστείου Σταυρος.Χαρακτήρες ωσαν τα ωραια ανεπαναληπτα γλυκα που έφτιαχναν.
Το περασμα μας στην Ομάδα συνέπεσε με την χρυση παρουσία τριων Ανθρώπων Ροσσέτος, Γαβαλας,Ευθυμάκης.Γιαννάκης Χατζηγεωργίου.Ζήσαμε μαζί τους μια τριετία απιστευτης δημιουργικότητας.Εκπαιδεύσεις ,εκδρομες πορείες γιορτες πρωινα στις ενωμοτίεςΣυνεργασία με τα δυο άλλα συστήματα της πόλης 27ο και 253ο.
Εκείνα τα χρόνια μετα την εισβολη κτίσαμε μια κονωνικότητα και αδελφοσύνη.Και όλα αυτα ως μια οικογένεια.Μόνον αγάπη και δημιουργία μου πλουμίζει την μνήμη.Και μια μέριμνα για να έχουμε εμπειρίες απο τη φύση να μπορουμε να επιβιώσουμε και να διαβιώσουμε.Να χειριστουμε σχοινια ,ξύλα κατασκηνωτικα υλικά . Ένας ολακερος κόσμος δράσης ζωής παιγνιδιου μαθησης μέσα απο ψυχοκινητικες δρατηριότητες Και σε ολά αυτα παράδειγμα φιλίας οι βαθμοφόροι μας.Γιαννάκης Ροσσέτος Ευθυμάκης Ο Γιώργος ο Ακέλας ο αδερφος του Ευριπίδης.
Πρώτος ενωμοτάρχης μου ο Κρίστης Δαμιανου υποδειγμα οργανωσης και ακεραιότητος.Ειμασταν νομίζω στους Λεοντες Μετα ανελαβα βοηθος του Μιχάλη Τριμικλινιώτη.Γίναμε ένα καλο επιτελείο και η ενωμοτία προχωρούσε όμορφα και σταθερα
Τώρα που τα σκεφτομαι θαυμάζω με πόσα δώρα ευλογησαν τη γειτονια και την προσωπική μας ζωή.Ένας ολόκληρος νέος κόσμος μαθησης και αθλητισμου.Μέχρι μπεηζ μπλ είχαμε μαθει και παιζαμε κατω απο τους μεγάλους ευκαλυπτους.
Επιπρόσθετα το ψηλό επιπεδο εκπαιδευσης και ένας πλούτος νέων ιδεων.Ο Ροσσέτος πάντα ευρηματικος, εκλεκτικος και με πλουτο εμπειριων απο την Αγγλία και την εκει ενημέρωση του .Θαυμάστη και η ευρητητα πνευμάτος χωρις αποκλεισμους.Πολλοι συμμετείχαν δραστήρια σ πολλες νεανικες πρωτοβουλίες της γειτονιας.Κατηχητικο, Ιδρυμα Παναγίδη ,Κέντρο Νεότητος Αποστόλου Ανδρεα,Εθνικος Σύλλογος Ανδρεα Χριστοφίδη. Και οι πλείστοι πέρασαν από το Σύστημα που ήταν πάντα ανοκτο σε συνεργασίες.Ιδιαίτερα με το Ίδρυμα ..Ειμασταν και στην ιδια αυλη γειτόνοι.Μοιραζόμασταν πολλά χωρις ανταγωνισμούς.
Τα παιδια της γειτονιας μου είχαν πολλους φωτεινους καθοδηγητες και μεγάλους φίλους.Ανάμεσα τους οι καλόκαρδοι δημιουργικοι ηγετες του 61ου Συστήματος Ελλήνων Προσκόπων Λέμεσου Τους οφείλω ενά μεγάλο ευχαριστώ.
