''πόλεμον εἰς τὸν ἐλαιῶνα, μὲ τοὺς κακοὺς γείτονας· πόλεμον εἰς τὴν ἀγορὰν μὲ τοὺς αἰσχροκερδεῖς καπήλους καὶ τοκογλύφους, πόλεμον εἰς τὰ δημόσια γραφεῖα καὶ τ᾽ ἀρχεῖα μὲ τοὺς καταπιεστὰς ὑπαλλήλους καὶ εἰσπράκτορας''
Eσστεκε συχνα μες την πλατεία των χωρίων ο παλλιός ποιητάρης κα ι απαγγελλε κάτι δύσκολα δυσκολότερα από τα ποιήματα τα δικά του η τα πολυ παλλιά του Παλέσιη και τα αριστουργηματικά του παππού μας Βασίλη ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ. Το μόνο που καταλαβαίναν οι χωρκανοι του και οι κοντοχωρκανοι οι συντοπίτες του ήταν μια κραυγή με την οποίαν τελείωνεν το λογίδριον απαγγελίας του ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΠΑΤΗΡ..
Εις την πολιτείαν 'οταν κατέβαινεν εις την περβόλαν τον ι καταλάβαινναν περισσοτερα ιδιαιτερως οι φοιτήσαντες εις παλαια Δημοτικά σχολεία και εις ξακουστα Ελληνικά Γυμνασια εις το Κολλεγιον του Λιασίδη το ξακουστον εις την διψωσαν για μόρφωσην φτωχολογιάν...
Ετραγούδαν μελωδικά και με θάρρος μαχητικόν και ανδρείον
''Καὶ τῷ ὄντι, μὲ τὸ ν᾽ ἀγαπᾷ τὸν πόλεμον ἡ θεια-Μαριὼ ἡ Χρήσταινα, ἀπεδεικνύετο, χωρὶς νὰ τὸ ἠξεύρῃ συμφωνοτάτη μὲ τὸν παλαιόν, ὅστις εἶπε: «Πόλεμος πάντων πατήρ». Πόλεμον εἰς ὅλην τὴν γυναικείαν σφαῖράν της, πόλεμον καὶ εἰς τὴν δικαιοδοσίαν τὴν ἀνδρικὴν ἀκόμη, ὅπου ἐχρειάσθη νὰ ἔχῃ μέγα φρόνημα καὶ θάρρος ἡ Χρήσταινα, χηρεύουσα νέα, ἀναγκασμένη νὰ εἶναι καὶ πατέρας καὶ μάννα διὰ τὰ ὀρφανά της. Ἔπειτα, ὅταν ὁ υἱός της ἀπέθανε καὶ τῆς ἄφησε δευτέραν ὀρφάνια, καὶ πάππος καὶ μάμμη διὰ τὰ ἐγγόνια της. Πόλεμον εἰς τὴν οἰκίαν διὰ νὰ ἐπιβάλλῃ τὴν πειθαρχίαν εἰς τὰ τέκνα της ἢ εἰς τὴν νύμφην της, ἢ εἰς τὰ τέκνα τῶν τέκνων της, πόλεμον εἰς τὴν αὐλὴν καὶ εἰς τὸν δρόμον διὰ νὰ σωφρονίσῃ τὴν γειτόνισσαν ἥτις τὴν ἐνωχλοῦσε· πόλεμον εἰς τὸν φοῦρνον διὰ τὰ ψωμιά, πόλεμον εἰς τὸν ἐλαιῶνα, μὲ τοὺς κακοὺς γείτονας· πόλεμον εἰς τὴν ἀγορὰν μὲ τοὺς αἰσχροκερδεῖς καπήλους καὶ τοκογλύφους, πόλεμον εἰς τὰ δημόσια γραφεῖα καὶ τ᾽ ἀρχεῖα μὲ τοὺς καταπιεστὰς ὑπαλλήλους καὶ εἰσπράκτορας· πόλεμον εἰς τὴν ἐκκλησίαν διὰ τὸ στασίδι καὶ διὰ τὴν «ἀράδα της»
Εκαταλαβαιναν οι ολίγον μορφωμένοι πως ο παλαιος ποιητάρης εξέφραζεν την ανάγκην των φτωχων να πολεμήσουν με την ομηρικήν έννοιαν δια να επιβιώσουν από τους σκληρούς συμφεροντολόγους επιτηδείους.Τους διωκωντας τους υπ αυτών ευεργετηθέντας εμπα τζιαι χάσουν έναν μιλίμιν.Αγ'οραζουν ευρώ έναν και κερτούν από τριακόσια τοις εκατόν.Παλαιότερα αγόραζαν λίραν μίαν και επωλούσαν λίρας τριάντα και εικοσι πεντε 'Αν ήτουν κεσάττιν επουλούσαν δεκαπέντε λίρες τζιαι εκλαίαν δέκα μερονυχτα για την μειωσην του υπερκέρδους.
Αφού επιννεν ο ποιητάρης κρασίν καλόν ωσαν τον Παπαδιαμάντην τον εξαναπαξξελεν σύδδακρυς και πιότερον βραχύλογος
'' Ἔπειτα, ὅταν ὁ υἱός της ἀπέθανε καὶ τῆς ἄφησε δευτέραν ὀρφάνια, καὶ πάππος καὶ μάμμη διὰ τὰ ἐγγόνια της. Πόλεμον εἰς τὴν οἰκίαν διὰ νὰ ἐπιβάλλῃ τὴν πειθαρχίαν εἰς τὰ τέκνα της ἢ εἰς τὴν νύμφην της, ἢ εἰς τὰ τέκνα τῶν τέκνων της, πόλεμον εἰς τὴν αὐλὴν καὶ εἰς τὸν δρόμον διὰ νὰ σωφρονίσῃ τὴν γειτόνισσαν ἥτις τὴν ἐνωχλοῦσε· πόλεμον εἰς τὸν φοῦρνον διὰ τὰ ψωμιά, πόλεμον εἰς τὸν ἐλαιῶνα, μὲ τοὺς κακοὺς γείτονας· πόλεμον εἰς τὴν ἀγορὰν μὲ τοὺς αἰσχροκερδεῖς καπήλους καὶ τοκογλύφους, πόλεμον εἰς τὰ δημόσια γραφεῖα καὶ τ᾽ ἀρχεῖα μὲ τοὺς καταπιεστὰς ὑπαλλήλους καὶ εἰσπράκτορας· πόλεμον εἰς τὴν ἐκκλησίαν διὰ τὸ στασίδι καὶ διὰ τὴν «ἀράδα της»
Εν την αλήθκειαν που λαλεί ο παππούς μας ο Αλέξανδρος.
Για να σωθούμεν να φάμεν μιαν κόρταν ψουμίν εν ανάγκη να μαχούμαστεν μερόνυχτα σαν ελάλεν ο τρισπάππος μας ο Όμηρος.
Εγέμωσεν ο τόπος κερδοσκόπους εκμεταλλευτες.Ντελυσυφερω που θέλετε ούλλοι σκληρόκαρτοι οι χρυσοπλουτούντες αργυραμοιβοι οι εκμεταλλευται....
Ελάλεν αλήθκειες ο θκειος μου ο ποιητάρης....
