Τωρά που δεν υπάρχει η ένταση των τελευταίων ετων ούτε ο κοινωνικός ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ από τον κορονωιο είναι καιρός να στοχαστουμε για την Παιδεία και την Εκπαίδευση του Ελληνισμου και της Κυπριακής Δημοκρατιας.
Να στοχαστουμε όμως κατά το δυνατό ελευθερα συννομα και ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ.Εντος των κατακτημενων διαδικασιων θεσμικου διαλογου και όχι στο πόδι η κατά τις βουλες σκεωριων του βαθεως χώρου δράσης της εν Λευκωσια οικονομικής ελιτ που θέλει την ΥΠΑΛΛΗΛΙΑ γονατισμενη.
Ούτε βέβαια στην φορά των διαδικασιων της Εκπαιδευτικης Μεταρρυθμισης που μισουσε τον θεσμικο ΔΙΑΛΟΓΟ επιμενοντας ΟΛΑ ΕΝΤΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ.Τοτε που όλοι σχεδόν προσκυνησαν η σιωπησαν για να φτάσουμε στα κατοπινα απίστευτα.
Ούτε βέβαια σε διαλογους ανιερης ανθρωποφαγιας και αφισταμενους από τους συνταγματικους προσανατολισμόυς της Εκπαίδευσης της Κυπριακής Δημοκρατιας και στην πορεία των διευθυντηριων των συμφεροντων των διεθνων οικονομικων και πολιτικων υπεργιγαντων.
.Με φιλαληθεια όμως χωρίς τα κολπακια και τις άκραιες υποχωρησεις που διελυσαν τον Συνεργατισμο και το δυνατό ισορροπημενο συνδικαλιστικο κινημα.
Και μην αρχισετε τις κατηγορίες και τα υπονοουμενα αν θα δούμε το παρόν και το μέλλον.Δεν γράφουμε από καμμια αποβαθρα.Απο το 1991 σε μανιασμενα ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ πελαγα δεν αφησαμε τις ΠΟΛΕΜΙΣΤΡΕΣ .
Είναι ανάγκη για μια ζωτικη αντιπροταση για να σωθούν οι εργαζόμενοι αφού ξυπνησουν όλα τα συνδικατα και οι θετικοι κοινωνικοι νομιμοι φορείς.
