Αφιερωμένο στον φίλον μου τον Γιώργο Κυθρεώτη τον ποιητήν τον πεζογραφο τον σοφόν μελετητή.Στον Γιώρκον τον που τ αλήθκεια καλόν.Τον άδρωπόν της άλλης Χώρας.
Βρέθηκε στη Λευκωσία και πέρασε από το παλιό εργένικό του φτωχικό.Απέναντι που την Εκκλησιάν του Άη Γιώρκη.Οδός Γρηγόρη Αυξεντίου....Άγιος Δομέτιος....
Ήταν αρχες του 1990 όταν πρωτομπήκε.Εδώ θα ζούσε σχεδόν δυο χρόνια από τα συνολικά σχεδόν εφτά που τον φιλοξένησε η Χώρα του ογδόντα και του ενενήντα....
Πέρασε από το κοιμητήριο όπου αναπαύεται ο παππούς ο Αναστάσης ο γέρων εφημέριος τ' Αγια Αντωνιού το ποκούμπιν μας τότε.Κάθησε και για λίγο στα σκαλοπάτια του Αγίου Νικολάου Έγκωμής. Εδώ όπου ο πρωτινός ποδηλάτης καντηλανάφτης τον δίδασκε με ένα τρόπο που θύμηζε την
παλαιάν Κύπρο για τις παλαιές γεύσεις για τις μαριρκές που ήτο αργές σε χαμηλή φωτιμε αγάπην μαειρεμένες άνευ άγχους.
Ο παπά Μιχάλης του έλεγε τότε πως ο καντηλανάφτης τον δίδασε κι αυτόν. Ήταν αεικίνητος , σταθερός και απ αλλού φερμένος.Από έναν άλλον κόσμον.Τον Ομηρικόν τον βιβλικόν κόσμον της Κύπρου.Τ ούτον που τον εξηγησεν καλά ο Μιχάλης ο Πασιαρδής.Εδειπνούσαν παρέα με τον ποιητήν
στου Σύμη στα Έπεα Πτερόεντα λλίον πριν την Πύλην Της Αμμοχώστου.
Ήταν μια άλλη χώρα τότες.Εν εκινούνταν ούλλά πέριξ του χρήματος και του συμφέροντος.....
Τότες εσυζητούσαν για ποιητές στους καφενέδες.Οι πειρατικοί ραδιοσταθμοί αγαπούσαν πολλά τον Καραβάν.Τες νύχτες δε έφκαιννέν ένας καλλιγράφος με μαύρην πογιάν τζιαι έγραφεν ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ γυρόν που το ΓΣΠ. Μιτσής τέλλια έρεξεν που τη γραμμήν Κατοχής τζιαι επήεν εις το
χωρκόν του παππού του.
Βρέθηκε στη Λευκωσία.Εις τόπον χαράς ,οδύνης ,πόνου, αγάπης.Τόπον πρόδοσίας και ιερότητος.Τόπον λαθών προσωπικών μα τζιαι καλοτροπιάς.Δαμέ εγνωρισεν αδρώπους φωτεινούς τζιαι πράξεις που τον ετσακκίσαν.Δαμε έζησεν νύχτες ευωχίας δειλινά μυρωδικά μα ταν αλλού ο
τόπος του.Εν άντεχεν τον σκοπον τζιαι τη κότσινην σημαίαν καρτζίν που τον Μάρκον Δράκον.Εν άντεχεν προπάντος να θωρεί τους κλέφτες ναβουλλώνουν τον Πενταδακτυλόν.Εν το μπόρεν που εχουμίζουνταν πάνω του βουνού μας.....
Επήεν εις την χώραν κοσιεφτά χρόνους που την πιο επόδυνην μετακόμισην.Τζιαι κόμα εν φιλαμαρτήμων τζιαι πτωτικός.Μα την Κύπρον αγαπά την..όπως τότες που νεανίας γενειοφόρος υπέστην τις συνέπειες και της πρωτευούσης διότι εσυνέχιζεν τον παλαιόν εφηβικόν βηματισμόν.Διότι δεν συνεμορφώθειν τζιαι εκουλλιαντήριζεν τζιαι τον έρωταν πατρίδος συν τοις άλλοις.....
Στο έφκα της πόλεως εφανήστειν του πως τον εσιερέταν ο Πέτρος Ηλιάδης.Κόμα εσσε μαντρήσαν ρε Λευτέρη Σκλάβο; Κράει καλά αδέρφιν...
Εγονατισαμεν αραγεσσου Πετράκη μου;
Θαρσείτε ρε .Θαρσείτε.....
Ούλλον δρόμον εσκέφτετουν τον....
