Η ανιδιοτελής αγάπη, η προσφορά και η αλληλεγγύη πηγάζουν μέσα από το ιστορικό γεγονός της φιλοξενίας χιλιάδων Κυπριόπουλων στην Ελλάδα, μετά την εισβολή του 1974, ανέφερε ο Υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων, Γιάννης Καρούσος, στην τελετή αποκαλυπτηρίων της τιμητικής πλακέτας «Φιλοξενηθέντων παιδιών στην Ελλάδα 1974-1979», στην αίθουσα επιβατών του λιμανιού της Λεμεσού.
Ήταν 21 Σεπτεμβρίου 1974 όταν το πρώτο πλοίο, με την ονομασία «Πάτρα», αναχώρησε από το λιμάνι της Λεμεσού, μεταφέρονταν 456 μαθητές και μαθήτριες, ηλικίας 6 με 17 χρόνων, μετά από πρωτοβουλία της Μητρόπολης Ηλείας και Ωλένης.
Ακολούθησαν, τον Οκτώβριο του 1974, τρεις ακόμη αποστολές παιδιών, και σύμφωνα με τον κ. Καρούσο, με βάση τα αρχεία του Υπουργείου Παιδείας αλλά και την έρευνα που ακολούθησε, πέραν των 2,000 παιδιών φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα κατά τη σχολική χρονιά 1974-1975, ενώ υπήρχαν περιπτώσεις που οικογένειες εκτοπισθέντων μετέβησαν στην Ελλάδα και φιλοξενήθηκαν από τοπικές Αρχές, ωστόσο ο ακριβής αριθμός των παιδιών παραμένει άγνωστος μέχρι και σήμερα.
Τα παιδιά φιλοξενήθηκαν είτε σε οικογένειες είτε σε ιδρύματα, σε ολόκληρη την επικράτεια της Ελλάδας, συνέχισε, «όπως στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Κομοτηνή, Ιωάννινα, Μεσολόγγι, Βόλο, Πάτρα, Ζάκυνθο, Τρίπολη, Κρήτη, Χίο και φυσικά στην Ηλεία, όπου εκεί συναντάμε τον μεγαλύτερο αριθμό παιδιών σε ανάδοχες οικογένειες».
Πολλά παιδιά παρέμειναν στην Ελλάδα και για την επόμενη σχολική χρονιά 1975-1976, ανέφερε, σημειώνοντας ότι υπήρξαν παιδιά που, μετά τον επαναπατρισμό τους, επέλεξαν να επιστρέψουν εκ νέου, κυρίως στις οικογένειες που φιλοξενήθηκαν, ενώ μέχρι και τον Ιούνιο του 1979 καταγράφονται Κυπριόπουλα να εξακολουθούν να φοιτούν στα ελληνικά σχολεία.
«Μέσα από το ιστορικό αυτό γεγονός πηγάζει η ανιδιοτελής αγάπη, η προσφορά, η αλληλεγγύη, περιγράφοντας μια κοινωνία μισό αιώνα πριν που, δυστυχώς, όσο υπάρχουν πόλεμοι, παραμένει πάντα επίκαιρη για τα διδάγματα και τα μηνύματα που στέλνει, τόσο σε κοινωνικό, όσο και σε ατομικό και εκπαιδευτικό επίπεδο», συμπλήρωσε.
Την ίδια ώρα ο Υπουργός Μεταφορών είπε ότι σήμερα ζούμε μια παρόμοια ιστορία στην Κύπρο με χιλιάδες Ουκρανούς πρόσφυγες που φιλοξενούνται στο νησί μας.
Χαιρετίζοντας την εκδήλωση, ο Δήμαρχος Λεμεσού Νίκος Νικολαΐδης εξέφρασε τις ευχαριστίες του σε όλους όσοι φιλοξένησαν τότε τα Κυπριόπουλα «αλλά και για όλα όσα προσέφερε η Ελλάδα στην Κύπρο όλα αυτά τα χρόνια και που, ενίοτε, το ανταπόδωσε η μικρή Κύπρος».
«Εμείς στη Λεμεσό περηφανευόμαστε γιατί είχαμε και έναν Δήμαρχο, τον Χριστόδουλο Σώζο, ο οποίος πολέμησε στην πρώτη γραμμή στους Βαλκανικούς πολέμους, ο μοναδικός εν ενεργεία Δήμαρχος που έχασε τη ζωή του σε πόλεμο», είπε ο κ. Νικολαϊδης.
Συνεχάρη επίσης την ομάδα πρωτοβουλίας φιλοξενηθέντων παιδιών στην Ελλάδα για την τοποθέτηση της πλακέτας «που θυμίζει μια πτυχή της ιστορίας μας που δεν πρέπει να ξεχνούμε» και πρόσθεσε πως «είναι αναμνήσεις που δεν πρέπει να ξεχάσουμε και δεν πρέπει να αφήσουμε τις επόμενες γενιές να μην γνωρίζουν αυτά τα γεγονότα που προσδιορίζουν την ιστορία μας και το ποιοι είμαστε».
«Η Λεμεσός ήταν και είναι μια φιλόξενη πόλη με ανοιχτές αγκάλες που φιλοξένησε όχι μόνο αδελφούς Κύπριους αλλά και χιλιάδες ξένους πρόσφυγες και είμαστε περήφανοι γι αυτό, καθώς εκφράζει τον πολιτισμό και το ήθος μας», συμπλήρωσε.
Τις εμπειρίες που έζησαν τα παιδιά αυτά, κατέγραψε στην ομιλία του ο Πρόεδρος της ομάδας πρωτοβουλίας φιλοξενηθέντων παιδιών στην Ελλάδα 1974-1979, Ανδρέας Θεοδοσίου, ο οποίος ανέφερε ότι «ο χωρισμός ήταν σκληρός, οι μάνες σφίγγουν τα παιδιά στην αγκαλιά τους, οι πατεράδες κρύβουν το πρόσωπο για να μην δουν τα δάκρυα τους».
Ανακάλεσε επίσης τη στιγμή που το πλοίο της πρώτης αποστολής, ενώ βρισκόταν κοντά στη Ρόδο, γίνεται στόχος για την τουρκική αεροπορία, με τον καπετάνιο να ζητά από τα παιδιά να βγουν στο κατάστρωμα και τους Τούρκους πιλότους να απομακρύνονται όταν τα βλέπουν.
«Στον Πειραιά επικράτησε πανικός, μαζεύτηκε κόσμος, ο οποίος έτρεχε να μας δώσει φαγητό, μπισκότα, καραμέλες, μα προπάντων αγάπη», είπε και πρόσθεσε πως «άνοιξαν οι άνθρωποι τις αγκαλιές τους, τα σπίτια τους, μας τάισαν, μας πότισαν, μας έντυσαν, μας έστειλαν στα σχολεία και μας έστειλαν πίσω σωστούς και ακεραίους». Έδειξαν, συνέχισε, από τι είναι καμωμένη η Ελλάδα και ο γνήσιος ελληνικός λαός και «εμείς σκύβουμε το κεφάλι και κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ».
Σύμφωνα με τον κ. Θεοδοσίου, η ομάδα προγραμματίζει ακόμα μια εκδήλωση στον νομό Ηλείας για τοποθέτηση παρόμοιας ευχαριστήριας πλακέτας, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη τα γυρίσματα ντοκιμαντέρ, με μαρτυρίες παιδιών που φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα, μαρτυρίες από ιερωμένους, από ανθρώπους που ήταν στα ιδρύματα και οικογένειες που φιλοξένησαν παιδιά στην Ηλεία.
Κατά τη διάρκεια της τελετής ο Υπουργός Μεταφορών παρέλαβε το βιβλίο της Νιόβης Κερκίδου, «Ευχαριστώ…μαρτυρίες παιδιών του 1974», ενώ ακολούθησε μονόλεπτη σιγή στη μνήμη των συνοδών των παιδιών, του Επισκόπου Αμαθούντος Καλλίνικου, του Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης Αμμοχώστου Τάκη Χριστοδουλίδη και του Α’ Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης, Ελπιδοφόρου Γιάγκου.
