Σοβαρές ανησυχίες και έντονη δυσφορία εξέφρασε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αναφορικά με τη συνεχιζόμενη σύρραξη μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, με δηλώσεις που προκάλεσαν παγκόσμια αίσθηση.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους πριν αναχωρήσει για τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στη Χάγη, ο Τραμπ δεν μάσησε τα λόγια του:
«Έχουμε δύο χώρες που πολεμάνε τόσο σκληρά και για τόσο πολύ καιρό που δεν ξέρουν πια τι σκατά κάνουν».
Παρότι δήλωσε απογοητευμένος και από τις δύο πλευρές, επεσήμανε χαρακτηριστικά:
«Είμαι πολύ δυσαρεστημένος με το Ισραήλ».
Ο πρόεδρος υποστήριξε ότι το Ιράν έχει χάσει πλέον τις πυρηνικές του δυνατότητες και δεν θα μπορέσει να τις επανακτήσει, ενώ ταυτόχρονα εξέφρασε έντονη δυσαρέσκεια για τους πρόσφατους βομβαρδισμούς του Ισραήλ, οι οποίοι ακολούθησαν λίγο μετά τη συμφωνηθείσα εκεχειρία.
«Μόλις κάναμε συμφωνία, και το Ισραήλ έριξε τόσες πολλές βόμβες που δεν το έχω ξαναδεί… Πρέπει να το ηρεμήσουμε», δήλωσε, προσθέτοντας πως σκοπεύει να αναλάβει προσωπική δράση.
Λίγες ώρες αργότερα, μέσω ανάρτησής του στο Truth Social, ο Τραμπ απηύθυνε άμεση προειδοποίηση προς το Τελ Αβίβ:
«Ισραήλ. Μην ρίξεις αυτές τις βόμβες. Αν το κάνεις, θα είναι τεράστια παραβίαση. Φέρε πίσω τους πιλότους τώρα».
Στον «αέρα» η εκεχειρία – Νέες επιθέσεις εκατέρωθεν
Το πρωί της Τρίτης, Ισραήλ και Ιράν αλληλοκατηγορήθηκαν για παραβίαση της εκεχειρίας, με πληροφορίες για πυραυλικές επιθέσεις και στρατιωτικά αντίποινα. Ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε ότι αναχαίτισε δύο πυραύλους με κατεύθυνση προς τη Χάιφα και προχώρησε σε πλήγματα «στην καρδιά της Τεχεράνης», με εντολή του Υπουργού Άμυνας Ίσραελ Κατς.
Από την πλευρά του, το Ιράν διέψευσε ότι επιτέθηκε πρώτο και προειδοποίησε ότι παραμένει σε απόλυτη ετοιμότητα, με το δάχτυλο στη σκανδάλη:
«Δεν εμπιστευόμαστε τα λόγια των εχθρών και θα απαντήσουμε σε κάθε πράξη επίθεσης».
ΗΠΑ σε ρόλο ισορροπιστή – Το μεγάλο στοίχημα Τραμπ
Η διπλωματική διαχείριση της κατάστασης θέτει τον Ντόναλντ Τραμπ ενώπιον ενός κρίσιμου σταυροδρομιού. Με τις ΗΠΑ να προσπαθούν να μείνουν εκτός άμεσης εμπλοκής, ο πρόεδρος καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο εκρηκτικούς συμμάχους, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να διασώσει το προσωπικό του στοίχημα: την επιστροφή της αμερικανικής επιρροής ως δύναμης σταθερότητας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
