Η πείνα επιδεινώνεται καθώς οι αγρότες στο βορειοανατολικό τμήμα που πλήττεται από συγκρούσεις αγωνίζονται να επιβιώσουν.
Κάθε πρωί, μια πομπή χωρικών ξεκινά από το Ντίκγουα, μια πόλη στη βορειοανατολική Νιγηρία, προς καλλιεργήσιμες εκτάσεις, πολλές φορές αρκετά χιλιόμετρα μακριά, όπου μπορούν να δουλέψουν στα χωράφια τους για λίγες ώρες. Η επιβίωση για τους περισσότερους εξαρτάται αποκλειστικά από την καλλιέργεια για ιδιοκατανάλωση, καθώς οι δουλειές είναι ελάχιστες και οι κάποτε ακμάζουσες αγορές έχουν κλείσει εξαιτίας της 16χρονης σύγκρουσης.
Ανάμεσα σε όσους διακινδυνεύουν καθημερινά, βρίσκεται και ο 70χρονος αγρότης Τσούρι Ιμπραήμ, ο οποίος πασχίζει να ταΐσει την οικογένειά του με δέκα μέλη από αυτά που καταφέρνει να καλλιεργήσει. Το ελάχιστο εισόδημα που βγάζει ράβοντας ρούχα τα βράδια δεν επαρκεί για να αγοράσει φαγητό, καθώς οι τιμές είναι εξαιρετικά υψηλές. «Μπορούμε να φύγουμε για τα χωράφια μόνο μετά τις 10 το πρωί και πρέπει να αρχίσουμε να επιστρέφουμε μέχρι το μεσημέρι. Κάποιοι περπατούν μέχρι και τρεις ώρες για να φτάσουν στις καλλιέργειές τους», λέει.
Ο Μόντου Ουμάρ, επικεφαλής της κοινότητας, εξηγεί πως η πείνα προκαλεί εκτεταμένες ασθένειες. Τα νοσοκομεία είναι γεμάτα με ενήλικες και παιδιά που υποφέρουν από διάρροιες και άλλες παθήσεις λόγω έλλειψης τροφής και φαρμάκων. «Η γεωργία είναι η μόνη λύση στην πείνα. Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε σοβαρές ελλείψεις σε τρόφιμα. Οι άνθρωποι πρέπει να ταξιδεύουν μακριά για να μαζέψουν ξύλα, τα οποία πουλούν για να αγοράσουν φαγητό», λέει. Δυστυχώς, αυτές οι μαρτυρίες δεν περιορίζονται στο Ντίκγουα αλλά ακούγονται από κοινότητες σε ολόκληρη τη βορειοανατολική περιοχή.
Οι πρόσφατες πλημμύρες που κατέστρεψαν καλλιέργειες και το αυξανόμενο κενό στη χρηματοδότηση της ανθρωπιστικής βοήθειας, που προκαλεί ραγδαία μείωση της στήριξης, πλήττουν σκληρά έναν ήδη ευάλωτο πληθυσμό. Σε περιοχές της βορειοανατολικής Νιγηρίας που επηρεάζονται από συγκρούσεις, πάνω από 2,2 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν επισιτιστική ανασφάλεια.
Για την αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων και την προώθηση της μακροπρόθεσμης ανθεκτικότητας, η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC) έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα γεωργικής βοήθειας που στηρίζει τόσο την καλλιεργητική περίοδο της βροχής όσο και της ξηρασίας. Μόνο φέτος, πάνω από 21.000 αγροτικά νοικοκυριά έλαβαν σπόρους προσαρμοσμένους στις τοπικές συνθήκες, καθώς και εργαλεία φύτευσης για τη μείωση της κόπωσης και τη βελτίωση της αποδοτικότητας.
Η Ντιάνα Τζαπαρίτζε, επικεφαλής του γραφείου της ICRC στο Μαϊντουγκούρι, αναφέρει ότι υπάρχουν σχέδια για την παροχή αντλιών άρδευσης με ηλιακή ενέργεια, ώστε οι αγρότες να μπορούν να παράγουν τρόφιμα ακόμα και κατά την περίοδο ξηρασίας. Ωστόσο, οι επόμενοι μήνες προβλέπονται ιδιαίτερα δύσκολοι: «Περιμένουμε μια πολύ δύσκολη περίοδο κατά την εποχή της λεγόμενης «νηστείας» που διαρκεί από τον Ιούλιο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Είναι η περίοδος κατά την οποία τα αποθέματα τροφίμων εξαντλούνται και μειώνονται σημαντικά. Τότε, οι άνθρωποι εξαρτώνται από την αγορά τροφίμων», λέει η Τζαπαρίτζε. «Δυστυχώς, οι πληθυσμοί που πλήττονται από τις συγκρούσεις έχουν περιορισμένη αγοραστική δύναμη. Γι’ αυτό αναγκάζονται να περιορίζουν την ημερήσια κατανάλωσή τους».
Η Μπίντου Κόντο, μητέρα πέντε παιδιών που έχασε τον σύζυγό της πριν από δέκα χρόνια, μαζεύει ξύλα με τα παιδιά της και καλλιεργεί σε χωράφι που βρίσκεται περίπου μιάμιση ώρα με τα πόδια μακριά. «Μερικές φορές κοιμόμαστε νηστικοί για δύο με τρεις ημέρες», λέει. «Και όταν ο Θεός προσφέρει κάτι, τότε τρως».
