Η Minova, μια πόλη περίπου 50.000 κατοίκων, κρυμμένη ανάμεσα στη λίμνη Kivu και τα βουνά, υπήρξε ένας πολυσύχναστος εμπορικός κόμβος στην ανατολική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Όμως, από τότε που η ένοπλη σύγκρουση γνωρίζει αυτό το τμήμα της χώρας εδώ και τριάντα χρόνια, που ξέσπασε στα τέλη του 2023, η εμπορική δραστηριότητα έχει επιβραδυνθεί δραματικά.
«Λόγω του πολέμου, δεν έχουμε σχεδόν καθόλου εισόδημα. Η αγορά τροφίμων είναι δύσκολη. Οι τιμές έχουν ανέβει. Και έτσι, αναρωτιόμαστε πώς θα επιβιώσουμε; Πώς ζούμε;» λέει ο Kasereka Kohonja, κουρέας, που εργάζεται στην τοπική αγορά.
Τις Παρασκευές, την ημέρα της αγοράς, ο κεντρικός δρόμος της πόλης γέμιζε με φορτηγά που προέρχονταν από το Μπουκάβου, την πρωτεύουσα του Νότιου Κίβου ή την Γκόμα στο γειτονικό Βόρειο Κίβου. Τα φορτηγά έφερναν οικιακά είδη και σε αντάλλαγμα τα φόρτωναν με φρούτα και λαχανικά τοπικής παραγωγής για να τα μεταφέρουν σε αγορές μεγαλύτερων πόλεων.
Τώρα, ο μόνος δρόμος μεταξύ Minova και Goma έχει αποκοπεί από τις μάχες μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και του κινήματος M23 και ο δρόμος που συνδέει τη Minova με το Bukavu έγινε άχρηστος από πλημμύρες και κατολισθήσεις. Η μεταφορά εμπορευμάτων στην πόλη έχει γίνει απίστευτα δύσκολη, αφού ο μόνος τρόπος πρόσβασης είναι από τη λίμνη, η οποία επίσης γίνεται όλο και πιο ανασφαλής για τα πολιτικά σκάφη λόγω των ένοπλων συγκρούσεων στην περιοχή.
Η έλλειψη των απαραίτητων πόρων γίνεται ακόμη περισσότερο αισθητή, αφού ο πληθυσμός της πόλης εξερράγη, αφού εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τα χωριά τους τους τελευταίους μήνες και ήρθαν εδώ για να βρουν καταφύγιο με όχι πολλά περισσότερα από τα ρούχα που φορούσαν. «Η ζωή μας νίκησε», λέει η Beatrice Tunisifu, μια νεαρή μητέρα που έχει εκτοπιστεί για περίπου δύο μήνες με το βρέφος της. «Λόγω πείνας και αρρώστιας».
Τις προηγούμενες εβδομάδες, η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC) έφερε τρόφιμα και βασικά είδη οικιακής χρήσης για 48.000 εκτοπισμένους στη Minova και τις γύρω περιοχές, έχοντας πρώτα εξασφαλίσει τις εγγυήσεις ασφαλούς πρόσβασης από τα μέρη που συμμετείχαν στις μάχες. «Όταν φέρνουμε φάρμακα, τρόφιμα ή άλλα βασικά είδη, ξεκινάμε πάντα ειδοποιώντας τα μέρη στη σύγκρουση, ώστε να μας δώσουν πρόσβαση», λέει ο Claude Milongo, ο οποίος επιβλέπει τα προγράμματα της ICRC στο Kalehe, στο νότιο Kivu. «Και συνεργαζόμαστε με την εθνική κοινωνία του Ερυθρού Σταυρού και τις τοπικές αρχές, που μας βοηθούν επίσης να προσφέρουμε βοήθεια».
