Η αφρικανικη χώρα που αντιμετωπίζει τρεις μεγάλης κλίμακας, πολύπλοκες και παρατεταμένες κρίσεις.
Μια χώρα χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος με πάνω από 26 εκατομμύρια ανθρώπους, το Καμερούν κατατάσσεται στην 153η θέση από 189 χώρες στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης 2020. Ενώ η χώρα γνώρισε σταθερή οικονομική ανάπτυξη κατά μέσο όρο 4,3 τοις εκατό ετησίως για μια δεκαετία έως το 2019, τα επίπεδα φτώχειας παρέμειναν σταθερά.
Πάνω από το 55 τοις εκατό των Καμερουνέζων ζουν σε συνθήκες φτώχειας που επηρεάζει πολλές πτυχές της ζωής τους – από την υγεία μέχρι την εκπαίδευση, τις συνθήκες διαβίωσης και την εργασία μεταξύ άλλων. Το 37,7 τοις εκατό των ανθρώπων είναι σε σοβαρή εξαθλίωση. Η συχνότητα της φτώχειας είναι ιδιαίτερα υψηλή στις αγροτικές περιοχές των βορειότερων και ανατολικών περιοχών, όπου η διαρθρωτική υπανάπτυξη και οι επαναλαμβανόμενες κλιματικές κρίσεις, συμπεριλαμβανομένων των πλημμυρών και των παρατεταμένων ξηρών περιόδων, περιορίζουν την ικανότητα των ανθρώπων να ευδοκιμήσουν.
Το Καμερούν αντιμετωπίζει τρεις μεγάλης κλίμακας, πολύπλοκες και παρατεταμένες κρίσεις. Από το 2014, η χώρα αντιμετωπίζει εισροές προσφύγων που διαφεύγουν από τις βίαιες συγκρούσεις στη βορειοανατολική Νιγηρία. Οι εισβολές των τζιχαντιστών και οι συχνές επιθέσεις στην περιοχή του Άπω Βορρά του Καμερούν προκαλούν επίσης εσωτερικές εκτοπίσεις και διαταράσσουν την τοπική αγροτική παραγωγή και τα μέσα διαβίωσης. Επιπλέον, η πολιτική αστάθεια και η ένοπλη σύγκρουση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία (ΚΑΔ) έχει αναγκάσει τους πρόσφυγες της ΚΑΔ στην Ανατολή, την Αδαμάουα και τις βόρειες περιοχές. Από το 2017, οι βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές έχουν πληγεί από σύγκρουση μεταξύ των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας και των μη κρατικών ένοπλων ομάδων που επιδιώκουν την αυτονομία των δύο αγγλόφωνων περιοχών.
Ο αγροτικός τομέας κυριαρχεί στην οικονομία, απασχολώντας το 62% του εργατικού δυναμικού και αντιπροσωπεύει το 15% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ).
Ωστόσο, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, οι παραδοσιακές γεωργικές πρακτικές, οι υψηλές απώλειες μετά τη συγκομιδή και οι κατακερματισμένες αγορές υπονομεύουν την ικανότητα του κλάδου να συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση του εισοδήματος, ειδικά για τους μικροκαλλιεργητές. Η κακή οδική υποδομή και η υποβάθμιση της γης περιορίζουν επίσης σοβαρά την πρόσβαση των ανθρώπων σε επαρκή θρεπτικά τρόφιμα.
Παρά την πρόοδο, η αναιμία στις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας παραμένει υψηλή, στο 41,4%. Το χαμηλό βάρος γέννησης παραμένει μια πρόκληση, με το 12 τοις εκατό των βρεφών που γεννιούνται λιποβαρή. Ενώ η χώρα έχει κάνει βήματα για τη μείωση της καθυστέρησης και της σπατάλης, το 29 τοις εκατό των παιδιών κάτω των 5 ετών εξακολουθούν να παρουσιάζουν καθυστέρηση και το 4,3 τοις εκατό υποφέρουν από
σπατάλη. Ο επιπολασμός της καθυστέρησης ποικίλλει μεταξύ των περιοχών, με κορυφές 40,2 τοις εκατό στον Βορρά, 36,4 τοις εκατό στην Αδαμάουα και τον Άπω Βορρά και 32,8 τοις εκατό στην Ανατολική περιοχή. Τα υψηλά ποσοστά υποσιτισμού είναι κατά κύριο λόγο αποτέλεσμα της περιορισμένης κατανάλωσης θρεπτικών τροφίμων, των διαρροϊκών ασθενειών που περιορίζουν την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και της περιορισμένης πρόσβασης σε ασφαλές και καθαρό νερό, υπηρεσίες υγιεινής και υγείας.
Κλιματικά σοκ, σε συνδυασμό με ανασφάλεια και εκτοπισμούς, σημαίνει ότι η επισιτιστική ανασφάλεια συνέχισε να αυξάνεται, με κατά μέσο όρο το 15,1 τοις εκατό των οικογενειών σε όλη τη χώρα να έχουν κακή ή οριακή βαθμολογία κατανάλωσης τροφίμων. Οι κρίσεις ασκούν πίεση στους φυσικούς πόρους και τις κοινωνικές υπηρεσίες της χώρας και επιδεινώνουν τις προϋπάρχουσες ευπάθειες, με τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις της
πανδημίας COVID-19 να επιδεινώνουν την κατάσταση.
Σε συνεργασία με την κυβέρνηση και άλλους εταίρους, το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισιτισμού (WFP) βοηθά το Καμερούν να επιτύχει μηδενική πείνα ανταποκρινόμενη στις άμεσες ανάγκες σε τρόφιμα και διατροφή των πληγέντων από την κρίση πληθυσμών στην Αδαμάουα, Ανατολή, Άπω Βορρά, Βορρά, Βορειοδυτική και Νοτιοδυτικες περιφέρειες και την εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου πακέτου παρεμβάσεων που περιλαμβάνει δραστηριότητες για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης ανθεκτικότητας των κοινοτήτων.
Καθώς η ανθρωπιστική πρόσβαση παραμένει πρόκληση, το WFP διευκολύνει την πρόσβαση σε δυσπρόσιτες περιοχές παρέχοντας αεροπορικές υπηρεσίες επιβατών και εμπορευμάτων, δίνοντας τη δυνατότητα στο ανθρωπιστικό προσωπικό και τη βοήθεια να φτάσει εγκαίρως σε όσους έχουν ανάγκη.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
ΑΠΟ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΟΗΕ
