ΜΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΓΕΙΩΤΗ
Παρακολουθούμε εδώ και χρόνια τον διάλογο διεθνών αναλυτών και του δίκτυο των εθελοντικών Οργανώσεων που επιχειρούν στη Γάζα. Επίκεντρο της συζήτησης το ερώτημα αν υπηρχε η αξιοποίηση της πείνας στη Γάζα ως πολεμικού μέσου καθυπόταξης όλου του εκεί παλαιστινιακού πληθυσμού και τελικά ολόκληρης της Χαμάς.Από τον προπερασμένο Μάρτιο ο Louis Imbert, ανταποκριτής της Le Monde στην Ιερουσαλήμ σε ανάλυσή του προειδοποιουσε υπό τον αυστηρό τίτλο :Το Ισραήλ ακολουθεί στρατηγική πείνας στη Γάζα“Στο βόρειο μισό της επικράτειας, όπου 300.000 άνθρωποι παραμένουν υπό σχεδόν ολοκληρωτική πολιορκία στα ερείπια της πόλης της Γάζας, πλησιάζει ο λιμός.Το Ισραήλ ακολουθεί πολιτική πείνας στη Γάζα. Σε πείσμα του διεθνούς δικαίου, η κυβέρνηση έχει οργανώσει μια έλλειψη τροφίμων που αναστατώνει τον κύριο σύμμαχό της, τις Ηνωμένες Πολιτείες, και τώρα την αυξάνει με τον πόλεμο που επιδιώκει και διεξάγει."
Αυτή την περίοδο επανέρχεται η συζήτηση αυτή με έντονη δυσφορία ακόμη και από συμμάχους του Ισραήλ. Χτες ο Οργανισμός Δράση κατά της πείνας με έδρα το Τορόντο και βασικός εταίρος του ΟΗΕ στη Γάζα εξέδωσε ανακοίνωση σε συνεργασία με το κλιμάκιο της σε ολόκληρη τη Λωρίδα της Γάζας με έντονες επισημάνσεις για την αργοπορία του Ισραήλ στην είσοδο της σωστικής βοήθειας.
Η Δράση κατά της Πείνας προειδοποιεί: η βοήθεια που αναμένεται να εισέλθει στη Γάζα είναι ανεπαρκής και απαιτείται επειγόντως απεριόριστη πρόσβαση για την αποτροπή ανθρωπιστικής καταστροφής
. Η Δράση κατά της Πείνας προειδοποιεί ότι η ανθρωπιστική βοήθεια που έχει αρχίσει να εισέρχεται στη Λωρίδα της Γάζας είναι δραματικά ανεπαρκής για να καλύψει τις ανάγκες ενός πληθυσμού που ζει ήδη στα πρόθυρα της επιβίωσης.
Η Ναταλία Ανγκουέρα, επικεφαλής επιχειρήσεων για τη Μέση Ανατολή, λέει: «Ενώ χαιρετίζουμε την ελάχιστη πρόοδο, η εισροή ανθρωπιστικής βοήθειας που έχουμε δει μέχρι τώρα είναι «πρακτικά μηδενική». Έχουμε τρόφιμα αποθηκευμένα στην Ιορδανία, έτοιμα να θρέψουν χιλιάδες οικογένειες για ένα μήνα, αλλά δεν μπορούν να διασχίσουν τα σύνορα προς τη Γάζα λόγω περιορισμών».
Προς το παρόν, η επισιτιστική βοήθεια που επιτρέπεται στη Γάζα περιορίζεται σε διανομές αρτοποιείων, παιδικών τροφών και ζεστών γευμάτων μέσω κοινοτικών κουζινών. Οι ανθρωπιστικές επιχειρήσεις είναι εξαιρετικά δύσκολες λόγω των περιορισμών επί τόπου.
«Η κατάσταση αλλάζει συνεχώς», λέει η Anguera. «Οι τοπικοί προμηθευτές μας δεν μπορούν να προμηθευτούν υλικά και, λόγω της πολιορκίας, έχουν ξεμείνει από αποθέματα. Προσπάθειες βοήθειας όπως οι κοινοτικές κουζίνες, οι οποίες ήταν δυνατές πριν από μια εβδομάδα, δεν είναι πλέον δυνατές λόγω έλλειψης αποθεμάτων. Η διανομή ζεστών γευμάτων με τοπικές κουζίνες μπορεί να λειτουργήσει για δύο ή τρεις ημέρες, ίσως και περισσότερο, αλλά όλα εξαρτώνται από τη διαθεσιμότητα τροφίμων».
Άμεσες προτεραιότητες
«Επιβίωση», απαντά η Ναταλία Ανγκουέρα. «Η κατάσταση επί τόπου είναι απελπιστική για περισσότερους από δύο εκατομμύρια κατοίκους της Γάζας. Οι κύριες προκλήσεις που εξακολουθούμε να αντιμετωπίζουμε είναι η ανάγκη για μαζική εισροή βοήθειας στη Γάζα μέσω των διαφόρων σημείων εισόδου, διευκολύνοντας την αξιοπρεπή διανομή της βοήθειας στον πληθυσμό της Γάζας και διασφαλίζοντας την ασφάλεια του άμαχου πληθυσμού και των εργαζομένων και των πόρων ανθρωπιστικής βοήθειας», καταλήγει η Ναταλία.
Μοντέλο ανθρωπιστικής βοήθειας
Η Δράση κατά της Πείνας τονίζει ότι το ανθρωπιστικό μοντέλο που συντονίζεται από τον ΟΗΕ για την παροχή βοήθειας εξακολουθεί να είναι αξιόπιστο. «Η εμπειρία μας, άνω των 20 ετών, στη Γάζα δείχνει ότι το μοντέλο που συντονίζεται από τον ΟΗΕ είναι αποτελεσματικό και διαφανές», προσθέτει το γραφείο Μέσης Ανατολής της Δράσης κατά της Πείνας. Τον τελευταίο χρόνο, καταφέραμε να παρέχουμε κρίσιμη ανθρωπιστική βοήθεια σε διάφορες μορφές (τρόφιμα, νερό, συμπληρώματα διατροφής κ.λπ.) σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους.
Ταυτόχρονα, η Δράση κατά της Πείνας επιβεβαιώνει την ακλόνητη δέσμευσή της στις ανθρωπιστικές αρχές. Είναι καθοριστικής σημασίας να διασφαλιστεί η τήρηση των ανθρωπιστικών αρχών με ελεύθερη πρόσβαση στους ανθρώπους, μη διάκριση, ουδετερότητα και ανεξαρτησία. Και όλα αυτά σε συντονισμό με τα Ηνωμένα Έθνη, τα κράτη μέλη τους και τους δωρητές.
Η Ναταλία Ανγκουέρα καταλήγει: «Κάθε μέρα καθυστέρησης επιδεινώνει την πείνα και φέρνει τη Γάζα πιο κοντά στον λιμό. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε η βοήθεια να παραμένει μπλοκαρισμένη ενώ εκατομμύρια άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, βλέπουν τη ζωή τους να απειλείται. Η διεθνής κοινότητα πρέπει να δράσει τώρα.
Η «Δράση κατά της Πείνας» επαναλαμβάνει τη δέσμευσή της να συνεχίσει να εργάζεται στη Γάζα, εφόσον το επιτρέπουν οι συνθήκες πρόσβασης και ασφάλειας, και καλεί όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να δώσουν προτεραιότητα στη ζωή και την αξιοπρέπεια του άμαχου πληθυσμού πάνω από κάθε άλλη παράμετρο, καθώς και στην άνευ όρων και άμεση απελευθέρωση όλων των ομήρων.
ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΙΜΟ ΩΣ ΟΠΛΟ
Στις 15 Οκτωβρίου του 2024 το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΔΡΥΜΑ Ειρήνης φιλοξένησε έκθεση του Συγγραφέα Άλεξ ντε Βάαλ η οποία δημοσιεύτηκε αρχικά στα γερμανικά στη γερμανική έκδοση Le Monde Diplomatique No. 36 με τον τίτλο Η πείνα ως όπλο: Μια πολεμική στρατηγική από το Σουδάν στη Γάζα. Ανάμεσα σε πολλά σημαντικά ο συγγραφέας αναλύει και την αλλαγή στρατηγικής παγκόσμια έναντι του λιμού:“Μόλις πριν από λίγα χρόνια υπήρχε, φαινόταν, μια συναίνεση σε όλο το πολιτικό φάσμα ότι η πείνα ήταν πέρα από το χλωμό. Ένα θέμα στο οποίο η κυβέρνηση Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, μαζί με τη Ρωσία, την Κίνα, τους Αφρικανούς και τους Άραβες θα μπορούσε να συμφωνήσει -καθώς και οι φιλελεύθεροι Ευρωπαίοι- ήταν ότι η χρήση της πείνας ως πολεμικού όπλου ήταν απαράδεκτη. Το 2018, σε μια σπάνια στιγμή ομοφωνίας, και τα δεκαπέντε μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών ψήφισαν υπέρ του ψηφίσματος 2417 για τις ένοπλες συγκρούσεις και την πείνα.Έξι χρόνια μετά, υπάρχει μια σιωπηρή συμφωνία ότι δεν το εννοούσαν πραγματικά. Όμως, αντί να αποκηρύξουν ανοιχτά την αρχή, οι κυβερνήσεις αρνούνται τα γεγονότα σχετικά με την πείνα, ή ερμηνεύουν εκ νέου τα γεγονότα και τους κανόνες ώστε να είναι πιο επιτρεπτές ως προς την όπλα της πείνας. Τα επιχειρήματα των φιλελεύθερων και των αυταρχικών είναι διαφορετικά, αλλά καταλήγουν στο ίδιο μέρος, αντιμετωπίζοντας την πείνα ως αποδεκτή έκβαση του πολέμου.Οι σύγχρονοι λιμοί είναι ανθρωπογενείς. Αυτό το απλό γεγονός επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά. Η Επιτροπή Αναθεώρησης Λιμού του διαπιστευμένου από τον ΟΗΕ συστήματος Ολοκληρωμένης Ταξινόμησης Φάσης Επισιτιστικής Ασφάλειας (IPC) έχει συγκληθεί είκοσι φορές από το 2011 για να εξετάσει εάν τα στοιχεία για την ακραία πείνα είναι επαρκή για να κηρύξουν «λιμό». Σε μία μόνο από αυτές τις περιπτώσεις ήταν για μια επείγουσα επισιτιστική ανάγκη που οδηγήθηκε κυρίως από κάτι διαφορετικό από τον πόλεμο. Αυτό συνέβη στη Μαδαγασκάρη το 2021, όπου οι επαναλαμβανόμενες ξηρασίες που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή οδήγησαν σε έντονη πείνα στο νότιο άκρο του νησιού. Σε εκείνη την περίπτωση, η επιτροπή δεν βρήκε στοιχεία για πείνα.Αλλά η ιδέα του λιμού ως φυσικής καταστροφής εξακολουθεί να στοιχειώνει τη φαντασία μας. Από προεπιλογή, αυτό δίνει ένα άλλοθι σε στρατηγούς και πολιτικούς που λιμοκτονούν τον λαό τους. Είναι ένα άνετο επιχείρημα ότι η λύση είναι η καλλιέργεια περισσότερων τροφίμων και όχι η διακοπή των εγκλημάτων πείνας.”
Η απάντηση στο ερώτημα του λιμού της Γάζας δόθηκε στα Ισραηλινά μέσα από καιρό. Η λιμοκτονία αποτελεί όπλο ισχυρό για την εκκένωση της Βορείας Γάζας.Τουλάχιστον αυτό τονίζουν οι στρατιωτικοί και οι σκληροπυρηνικοί της Ισραηλινής κυβέρνησης.Ο πρωθυπουργός Νετανιάχου επέτρεψε την είσοδο βοήθειας μετά από έντονες παραινέσεις Αμερικανών
Γερουσιαστών συμμάχων του Ισραήλ οι οποίοι του τόνισαν πως δεν θέλουν να βλέπουν λιμό στη Γάζα.
