Όπως είναι γνωστόν, ο Άγγλος Βουλευτής Αφζάλ Καν συνάντησε τον κατοχικό ηγέτη Ερσίν Τατάρ στο λεγόμενο προεδρικό του, συνομίλησε μαζί του, αντάλλαξε φιλοφρονήσεις και φωτογραφήθηκε αυτάρεσκα δεχόμενος και τα δώρα – ενθύμια της επίσκεψης και της φιλίας τους.
Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση του Υπουργείου Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας το οποίο προέβη-καλώς- σε παραστάσεις διαμαρτυρίας προς τη Βρετανική Κυβέρνηση. Οι παρεμβάσεις αυτές του Υπουργού Εξωτερικών Κωνσταντίνου Κόμπου σε συνδυασμό με τις παραστάσεις και αντιδράσεις της ομογένειάς μας στο Λονδίνο έφεραν άμεσο αποτέλεσμα με συνέπεια τον εξαναγκασμό σε παραίτηση του Βρεττανού Βουλευτή από το αξίωμα του Ειδικού Απεσταλμένου Εμπορίου στην Άγκυρα.
Πριν από την επίσκεψη του κ. Αφζάλ Καν στο κατεχόμενο μόρφωμα, ο «δικός» μας Ευρωβουλευτής Φειδίας Παναγιώτου πραγματοποίησε τη δική του επίσκεψη και συνάντηση με τον κατοχικό ηγέτη, συνομίλησε μαζί του και αντάλλαξε χαριεντισμούς, όπως είδαμε και στο σχετικό ρεπορτάζ.
Σε προγενέστερο στάδιο, ο περιβόητος πια Φειδίας της παραδοξότητος και των σκανδάλων δήλωνε ανερυθρίαστα ότι γνώριζε την μισή αλήθεια για το Κυπριακό μέχρι που συναντήθηκε με Τούρκους και Τ/Κ και …..έμαθε την άλλη μισή!
Συνεχίζοντας την εκτρωματική του πορεία ο νεοφανής Ευρωβουλευτής της Κυπριακής Δημοκρατίας (αλήθεια ποιάς Δημοκρατίας και ποιανού Κράτους είναι Ευρωβουλευτής), επιχείρησε μόλις πρόσφατα σε συνέντευξη (podcast, όπως την ονομάζουν) με τον δημοσιογράφο του Άστρα Μιχάλη Μιχαήλ και έριξε το υπονοούμενο – υπό τύπον ερωτήσεως – ότι ο Γρηγόρης Αυξεντίου …..αυτοκτόνησε πριν καεί ζωντανός.
Δεν έχω καμμιά πρόθεση να υπερασπιστώ τον δημοσιογράφο – υψηλό στέλεχος του ΑΚΕΛ- αλλά οφείλω να καταθέσω ότι ο κ. Μιχαήλ σε καμμιά περίπτωση δεν άφησε αιχμή ή υπονοούμενο ότι ο Γρηγόρης Αυξεντίου αυτοκτόνησε. Απεναντίας διατύπωσε την άποψη ότι ήταν αδύνατο να αυτοκτονήσει αφού, σύμφωνα με την έκθεση του Βρετανού Ιατροδικαστή Israeli, η σφαίρα ρίχθηκε από απόσταση 60 εκατοστών από την κεφαλή του Σταυραετού του Μαχαιρά και εκθείασε το μεγαλείο της ψυχής και του πατριωτισμού του.
Αντίθετα με τον δημοσιογράφο του Άστρα, ο Φειδίας είναι εκείνος που έριξε το υπονοούμενο ότι ο Γρηγόρης Αυξεντίου μήπως αυτοκτόνησε!
Δεν είναι η πρώτη και προφανώς ούτε και η τελευταία φορά στη σύντομη θητεία του στο αξίωμα του Ευρωβουλευτή, που ο φιλόδοξος και εκκεντρικός νέος επιχειρεί να υποσκάψει και να σπιλώσει μνήμες, αγώνες, θυσίες, θέσεις και πολιτικά συμφέροντα της ίδιας της Πατρίδας του, προσφέροντας άλλοθι και απροσδόκητα δώρα στους κατακτητές μας και στην προπαγάνδα τους .
Εάν οι αντιδράσεις και παραστάσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ομογένειας έφεραν αποτέλεσμα στην περίπτωση του «ξένου» Βρετανού Βουλευτή, διερωτάται κάποιος γιατί παρόμοιες παραστάσεις και αντιδράσεις δεν γίνονται στην περίπτωση του «δικού» μας που κατέλαβε ένα υψηλό αξίωμα εκπροσώπησης της χώρας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
Πώς αντέδρασαν οι υπόλοιποι 5 συνάδελφοί του στην Ευρωβουλή και τί έπραξαν μέχρι τώρα ,όχι για να φιμώσουν αλλά για να συνετίσουν τον αλεξιπτωτιστή συνάδελφό τους;
Πώς αισθάνονται οι χιλιάδες των ψηφοφόρων του, που πλανηθέντες από τα τεχνολογικά του τερτίπια τού πρόσφεραν μια καρέκλα για να υποσκάπτει την ίδια την Πατρίδα τους, τους αγώνες της για ελευθερία και τα ιερά και τα όσια τους;
Άκουσε λοιπόν νεαρέ ανθρωπάκο που έχεις «αππωθεί» ανεπανόρθωτα καβαλικεύοντας το καλάμι της εξουσίας και της δημοσιότητας:
Είσαι πολύ μικρός, άσημος και τιποτένιος για να πιάνεις στο βρομόστομά σου ήρωες και ημίθεους που έγιναν στάχτη μέσα στα κρησφύγετα για να έχεις εσύ Κράτος και Πατρίδα και να εκμεταλλεύεσαι τη δυνατότητα να κάνεις τον σπουδαίο και τον επαναστάτη λοιδορώντας μνήμες, θυσίες και θρύλους.
Είσαι πολύ ερασιτέχνης, αμόρφωτος και άσχετος για να πουλάς πνεύμα και επιστημοσύνη σε αδαείς και αφελείς.
Είσαι επικίνδυνος για την ίδια την Πατρίδα σου που τάχθηκες να υπηρετήσεις, ενώ περιφέρεσαι στα μίντια σκορπώντας ζημιά και καταστροφή στον ίδιο τον τόπο που σε γέννησε.
Έχεις κάνει τη γελοιότητα μέθοδο άσκησης των καθηκόντων σου και έχεις αναδείξει την ηλιθιότητα ως πολιτικό προσόν.
Δεν είμαι βέβαιος αν έχεις την ικανότητα να διαβάσεις και να κατανοήσεις τους στίχους του Γιάννη Ρίτσου και του Κώστα Μόντη για να συλλάβεις το μέγεθος της ύβρεως και της ιεροσυλίας σου απέναντι σε ένα ήρωα των ηρώων.
Έγραψε ανάμεσα στ’ άλλα ο Γιάννης Ρίτσος στον «Αποχαιρετισμό» του για τον Γρηγόρη Αυξεντίου :
« Λέω τον αριθμό των χρόνων μου και κλαίω ξέροντας πως θα τον προσθέσετε στην δόξα του Έθνους μας ….
Ποτέ δεν πίστεψα πως η στενότητα μιας σπηλιάς μπορούσε να έχει τόση ευρυχωρία, μπορούσε να χωρέσει την Πατρίδα με τις ελιές της ….
Μην κλαίτε. Και ξέρω τώρα, όσο ποτές πως είναι δυνατή η ελευθερία ….
Λάβετε φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και το αίμα μου – το σώμα και το αίμα του Γρηγόρη Αυξεντίου ….
Οι άλλοι τέσσερις έφυγαν. Στο καλό. Τι ησυχία. Τι ησυχία – σαν νάναι εδώ να γεννηθεί ένα παιδί ή να πεθάνει ένας μάρτυρας- και περιμένεις ν’ ακουστεί μια πελώρια κραυγή (του παιδιού ή του θεού) μια κραυγή πιο τρανή από τη σιωπή…..»
Αν δεν καταλάβεις από το Γιάννη Ρίτσο τα νοήματα, απαίδευτε, αιθεροβάμονα νεαρέ, τότε προσπάθησε να καταλάβεις τον δικό μας Κώστα Μόντη:
«…..Να πάρουμε μια σταγόνα από το αίμα σου να καθαρίσουμε το δικό μας / να μπολιάσουμε το δικό μας ….Να πάρουμε την εκπνοή σου νάχουμε οξυγόνο ν’ αναπνέουμε χιλιάδες χρόνια »
Αυτά έγραφε ο Μόντης και για σένα , Φειδία της επιπολαιότητας και της ξεφτίλας , αν και δεν νομίζω να τα κατανοείς αυτά.
Φαίνεται πως ούτε το αίμα σου μπορεί να μπολιαστεί και να καθαρίσει, ούτε οι πνεύμονές σου μπορούν να πάρουν από το οξυγόνο του για να αναπνέεις το δώρο της Ελευθερίας που σού χάρισε με τον ηρωϊκό θάνατο του.
Ίσως οι …. «οπαδοί σου» σε συμμορφώσουν επιτέλους.
*Αντιπρόεδρος του Κυπριακού Κέντρου Μελετών
