Οι αποφάσεις της ΕΕ, μαζί με το συντριπτικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αναφέρονται σε «ωμή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου», σε «στρατιωτική εισβολή», στο «σεβασμό των διεθνώς αναγνωρισμένων κρατικών συνόρων» και στην επιβολή σκληρών κυρώσεων κατά της επιτιθέμενης χώρας.
Είναι ακριβώς όσα αφορούν την Κύπρο ως θύμα της κατοχικής και επεκτατικής Τουρκίας.
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, η ευθυγράμμιση της Κύπρου με την ΕΕ επιβάλλεται για τρεις σημαντικούς λόγους:
α) αυτό επιβάλλει το Διεθνές Δίκαιο
β) έτσι εξυπηρετούνται τα στρατηγικά μας συμφέροντα και
γ) για να αναδείξουμε το Κυπριακό ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής, που παραμένει άλυτο λόγω των κατοχικών στρατευμάτων της Τουρκίας, στην οποία θα πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις.
Τα γεγονότα στην Ουκρανία έφεραν στο προσκήνιο την παράνομη τουρκική κατοχή εδάφους της ΕΕ στην Κύπρο, αλλά οι μόνοι που δεν το αντιλαμβάνονται έτσι είναι οι αρμόδιοι για την εξωτερική μας πολιτική στο Προεδρικό και το Υπουργείο Εξωτερικών της Κύπρου. Ενώ θα έπρεπε να δραστηριοποιούνται έντονα στη λήψη των αποφάσεων της ΕΕ, αμπελοφιλοσοφούν σε «φιλικά» ΜΜΕ εντός Κύπρου. Αντί, αξιοποιώντας την ευκαιρία, να συνδέσουν την στάση μας για την Ουκρανία με την παράνομη παρουσία των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων σε έδαφος της Κύπρου και της ΕΕ, -που δυνατόν να συνέτεινε στην κατανόηση της στάσης μας από τη Ρωσία -, ο Υπουργός Εξωτερικών με οδηγίες του Προέδρου, προτείνει ευφάνταστα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» (ΜΟΕ) ανάμεσα στις δύο κοινότητες της Κύπρου και προσδοκεί στην εμπλοκή της Αγγλίας… Αυτό δεν είναι απλώς κατευναστική πολιτική, αλλά μίζερη πολιτική η οποία βολεύει τους εταίρους μας, γι’ αυτό, ο εκπρόσωπος της Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ συμφωνεί με την πολιτική της Κυπριακής Κυβέρνησης. Ουσιαστικά, μας κοροϊδεύουν επαινώντας την «ευφάνταστη» πολιτική των ΜΟΕ, στην οποία ούτε η Τουρκία αντιτίθεται.
Βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή και έπρεπε ήδη να επικεντρωνόμαστε με αποφασιστικότητα στα σημαντικά.
Συγκεκριμένα, επανέρχεται έντονα η στρατηγική ανάγκη της ΕΕ για μείωση της ενεργειακής της εξάρτησης από εξωτερικές πηγές.
Η Κύπρος και η Αν. Μεσόγειος μπορούν να έχουν σημαντικό ρόλο, αλλά πώς θα διαμορφώσουν ανάλογη πολιτική εκείνοι που θεωρούν το φυσικό αέριο εμπόδιο για … λύση του Κυπριακού;
Επίσης, σε περίπτωση τουρκικής επιδρομής (που με την κατευναστική πολιτική επέρχεται αναπόφευκτα), μπορούμε να στηριχτούμε μόνο στην αυτοπροστασία μας, αλλά πώς θα εμπιστευτούμε την αποτρεπτική μας ισχύ που αφορά την επιβίωσή μας, σε αυτούς που τα ξεχαρβάλωσαν για να κατευνάσουν το θηρίο;
Η Κυπριακή Κυβέρνηση δεν μπορεί ή δεν θέλει για λόγους που μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ, όμως οι ευνοϊκές συγκυρίες είναι εδώ.
Για την στάση μας θα υποστούμε οικονομικό και πολιτικό κόστος, αλλά αυτό δεν επιτρέπει να απεμπολήσουμε το Διεθνές Δίκαιο και τα στρατηγικά μας συμφέροντα. Η δυστυχία είναι που σε αυτή την συγκυρία βρίσκονται στο τιμόνι της Κύπρου τόσο μίζερα ανίκανοι.
Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D), Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για την Μεσόγειο
