Του Σοφοκλή Μούσουλου
Οικονομολόγος / Ιστορικός
Κοινή διαπίστωση με όλες τις έρευνες που έγιναν και γίνονται η μια μετά την άλλη είναι ότι η Κύπρος δεν πάει καλά. Σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, στην οικονομία, στη δημόσια υπηρεσία, στην άμυνα, στην τεχνολογική ανάπτυξη ακόμα και στη δικαιοσύνη υπάρχει αναποτελεσματικότητα, δυσκαμψία, προχειρότητες, όλα βραχυκυκλωμένα από τις σκιές των συμφερόντων του κατεστημένου.
Και δυστυχώς η εθνική μας περηφάνεια που έπρεπε τουλάχιστον αυτή να διαφυλάγεται σαν κόρη οφθαλμού έχει και αυτή καταρρακωθεί κι εξευτελεστεί.
Το κυρίαρχο θέμα που απασχόλησε (και ακόμα απασχολεί) την Κυπριακή κοινωνία τελευταία είναι το θέμα των πολιτογραφήσεων και βέβαια ο ρόλος του Al-Jazeera. Το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα με τις πολιτογραφήσεις αντί να καταστεί (όπως είχε προγραμματιστεί) εργαλείο για έσοδα για την Κυπριακή Δημοκρατία, κατάληξε σε κυνήγι θησαυρού από δικηγορικά γραφεία, επιφανή πολιτικά πρόσωπα υπουργείων και πολιτικά κόμματα.
Το τουρκόφιλο προπαγανδιστικό εργαλείο AL-Jazeera (με διοικητικά στελέχη άγγλους) με ένα ύποπτο οπτικο-ακουστικό φιλμάκι (το οποίο όπως επικυρώνουν εξειδικευμένοι τεχνικοί διεθνούς κύρους ήταν ‘στημένο’ με την τεχνική ‘DeepFake videos’ που μπορεί να δημιουργήσει οποιαδήποτε χαρακτηριστικά εικόνας προσώπου – και ‘μιτσοκάμμιμα’) παρουσίασε τον Πρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Συλλούρη σαν τον μεγάλο ένοχο που θα βοηθούσε να γίνουν πολιτογραφήσεις ακόμα και σε κινέζους καταζητούμενους για απάτες. Δεν είναι η πρώτη φορά που το Al-Jazeera προσπάθησε να δυσφημίσει την Κύπρο, και σαν αποτέλεσμα δεν έπρεπε το Al-Jazeera να έχει πλέον αφελείς αποδέκτες. Και όμως, αυτή τη φορά που το Al-Jazeera είχε για στόχο τον Δημήτρη Συλλούρη, οι “αποκαλύψεις” του Al-Jazeera έγιναν αμέσως δεκτές χωρίς να γίνει οποιαδήποτε έρευνα για το κανάλι, για τα κίνητρα του, για το θέμα πλαστοπροσωπείας από δήθεν ‘επενδυτές’ (που ήταν στην πραγματικότητα δημοσιογράφοι του Al-Jazeera), και για το θέμα προστασίας προσωπικών δεδομένων εφόσον η βιντεογράφηση έγινε σε ιδιωτική κατοικία χωρίς τη συναίνεση των παρευρισκομένων. Και σαν αποτέλεσμα, μετά τις ‘αποκαλύψεις’ του Al-Jazeera ο Δημήτρης Συλλούρης από πολιτική ευθιξία υπόβαλε παραίτηση.
Δηλαδή το Τουρκόφιλο κανάλι πέτυχε με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια, την καταστροφή του επενδυτικού προγράμματος της Κύπρου και την απομάκρυνση του Δημήτρη Συλλούρη από την πολιτική.
Στον πολιτικό κόσμο της Κύπρου δεν υπήρξε ούτε ψυχραιμία ούτε σοβαρότητα παρά μόνο και πάλιν προχειρότητα και από ότι φαίνεται ένας συμφωνημένος δουλοπρεπισμός. Για ένα τόσο σοβαρό θέμα συκοφαντίας αντί να γίνει άμεσα μια σοβαρή βραχύβια έρευνα στην οποία ύποπτος θα έπρεπε να ήταν το Al-Jazeera, αντί η πολιτεία να στηρίξει αμέσως το δεύτερο τη τάξη πολιτικό άρχοντα της Κύπρου και να δώσει ισχυρό ράπισμα στους τουρκοβαλτούς πράκτορες της καταστροφής των θεσμών της Κυπριακής Δημοκρατίας, όλοι υποκλίθηκαν ραγιάτικα δεχόμενοι να ρίξουν όλο το βάρος μιας άδικης ενοχής στον Δημήτρη Συλλούρη, τον οποίον και τώρα σύρουν στα δικαστήρια. Βεβαίως αυτό βόλεψε όλους όσους θεωρούσαν τον Δημήτρη Συλλούρη ανελισσόμενη δύναμη και αυτή η απαράδεκτη κατάσταση ήταν προς το συμφέρον των πραγματικών ενόχων, όλων αυτών που τσέπωσαν εκατομμύρια από τις πολιτογραφήσεις.
Το ερώτημα είναι:
Επωφελήθηκε οικονομικά ο Δημήτρης Συλλούρης από οποιαδήποτε πολιτογράφηση;
Πήρε χρήματα (αμοιβές) ο Συλλούρης από ξένους επενδυτές;
Αστυνομία και εισαγγελείς έκαναν το σπίτι του Δημήτρη φύλλο και φτερό χωρίς να ανακαλύψουν ούτε ένα σεντ είσπραξης από οτιδήποτε που να συνδέεται με πολιτογραφήσεις αφήνοντας έτσι τους εισαγγελείς γραμματείς και φαρισαίους με τα βλοσυρά τους πρόσωπα αποσβολωμένους, και τον κόσμο της Κύπρου να διερωτάται για τις ικανότητες ή μάλλον τις ανεπάρκειες τους και με ποια τελοσπάντων προσόντα (ίσως βοήθεια του μπαμπάκα τους) αναρριχήθηκαν σε τέτοιες θέσεις, αφού άκουσον άκουσον (όπως ανάφεραν οι δικηγόροι του Δημήτρη Συλλούρη) ο Γενικός Εισαγγελέας και ο Βοηθός του παρουσίασαν κατηγορητήριο εναντίον του Δημήτρη Συλλούρη για πολιτογραφήσεις τις οποίες οι ίδιοι είχαν εγκρίνει στο Υπουργικό Συμβούλιο όταν ήταν τότε και οι δυο τους υπουργοί!
Ο για πολλούς (και ιδιαίτερα για το Προεδρικό) ‘ενοχλητικός’ Γενικός Ελεγκτής άρχισε έρευνες που κάνουν το κοινό να μένει εμβρόντητο με τις αποκαλύψεις για ποιοί στην πραγματικότητα αποκόμισαν οικονομικά οφέλη από τις πολιτογραφήσεις.
Οι έρευνες του Γενικού Ελεγκτή μπαίνουν σε βαθιά νερά που υπάρχουν σε πολλά σκοτεινά πηγάδια, τόσο βαθιά που κινδυνεύει κάποιος από τις αναθυμιάσεις της βρωμιάς του πηγαδιού των πολιτογραφήσεων να χάσει το μυαλό του. Δικηγορικά γραφεία, το Προεδρικό Μέγαρο, πολιτικές προσωπικότητες, το Υπουργείο Εσωτερικών ακόμα και πολιτικά κόμματα ήταν μπλεγμένα με παράνομες ή παράτυπες πολιτογραφήσεις, και όλοι αποκόμισαν απ’ ότι φαίνεται οικονομικά οφέλη.
Για παράδειγμα, o Tal Mashkif πολιτογραφήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 13.07.2016 και η εταιρεία του (Marfieds Enterprises Ltd) έκανε εισφορά στο ΔΗ.ΣΥ €10,000. Ο Ilya Guaradze πολιτογραφήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 21.12.2016 και η εταιιρεία του (Waneron Enterprises) έκανε εισφορά στο ΔΗ.ΣΥ ύψους €25,000. Ο Ching Chiat Kwong πολιτογραφήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 24.07.2019 και η εταιρεία του (Οxley Planet Vision Properties) είχε προηγουμένως (προκαταβολικά) κάνει εισφορά στο ΔΗ.ΣΥ €25,000. Ο Yan Jie πολιτογραφήθηκε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου στις 16.09.2019 και η εταιρεία του (Holimax Investment) έκανε εισφορά στο ΔΗ.ΣΥ € 20,000. Απλά να σημειωθεί ότι κατά τις Προεδρίες Αναστασιάδη έγιναν 6,546 πολιτογραφήσεις. Μια ενδελεχής έρευνα με τις λεπτομέρειες του σκανδάλου αυτού δεν θα χωρούσε ούτε σε εκατοντάδες τόμους βιβλίων της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κύπρου! Όμως όλοι οι πραγματικοί ένοχοι κλεφταράδες βολεύτηκαν όταν το βάρος του σκανδάλου των πολιτογραφήσεων έπεσε στους ώμους ενός μόνον ανθρώπου, του Δημήτρη Συλλούρη, (που δεν είσπραξε ούτε ένα σεντ), ο οποίος έκανε το μοιραίο λάθος να παραιτηθεί από της θέση του Προέδρου της Βουλής, για λόγους πολιτικής ευθιξίας πράγμα που εκλήφθηκε σαν απόδειξη ενοχής.
Ο κόσμος πιστεύει πως ο Δημήτρης Συλλούρης είναι αθώος και ότι αναπόφευκτα θα δικαιωθεί, έστω και εάν η οποιαδήποτε ‘δίκη’ κρατήσει για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων χρόνια με την τραγωδία να παρατείνεται, με τα ‘από σκηνής μέλη’ τους ηθοποιούς και υποκριτές να ενδιατρίβουν στο μύθο, στην πλοκή και στην υπόθεση, αλλά με το χορό στο τέλος να καταλήγει στην κάθαρση. Εάν υπήρχε έστω και υπόνοια ότι ο Δημήτρης Συλλούρης επωφελήθηκε έστω και ένα ευρώ τότε αυτό το άρθρο θα ζητούσε την παραδειγματική καταδίκη του.
