Δρόσος βραδυνή και ταξιδεύω στην ύπαιθρο του 1973.Τα νυχτερινά τραπέζια στις αυλάες για όσους εθερίζαν ή αλονέφκαν στον παππού την γιαγιά τους θείους τις θείες. Έτσι ο κάματος της ημέρας επαρηγορείτο με την ομοτράπεζη συνάντηση τις γεύσεις της Λαόνας του Ακάμα της Δρούσιας και την παγωμένη μπύρα [...]
All Stories
ΠΟΙΗΤΑΡΗΣ ΤΖΙΑΙ ΤΡΑΟΥΔΙΣΤΗΣ
ΣΤΗ ΔΡΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ ΕΞΗΝΤΑ
Επουλουν τες φυλλαδες μου θκιακοσια παναηρκα
Μα κομα της ποιησεως εν ειδα τα χαηρκα...
Ο τελευταίος Λόγος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
Την αποφράδα ημέρα 29 Μαΐου 1453 η βασιλεύουσα πόλη , η πρωτεύουσα της ένδοξης και υπερχιλιόχρονης Ρωμιοσύνης, η επτάλοφος Κωνσταντινούπολη [...]
Ο ποιητής και πεζογράφος Γιάννης Κ. Παπαδόπουλος είναι ολιγότερο γνωστός ως ερευνητής, μελετητής και φιλόλογος παρά το γεγονός ότι η ερευνητική του δραστηριότητα
Είχαμεν πάντα την έννοιαν τους .Ήταν το τμήμαν ΑΠΑΡ που εθκιάν τις ακριβεις θέσεις των εισβολέων.Πόσες φορές μας εσώσαν .Ήταν τζιαι πίσω τα πυροβόλα όσα εμείναν τζιαι εσυναχτήκαν κάπου πριν τη [...]
Όταν ανεβαινε το θερμομετρον έβαλλαμεν πολλές γυαλλενες μπουκαλλες στο ψυγείον γεμάτες νερον.
Κάτι παγωτα αυτόσχέδια της λεμοναδας στο θαλαμον. Στα καφενεία μες τα ψυγεία τα τρουλλιν νερόν [...]
Πουκάτω που μιαν τένταν μιαν καλύφαν στην ληστρικήν γραμμήν κατάπαυσης πυρός μιας εκεχειρίας που τα κοπέλλια του Δρ Κίσσιγκέρ δεν τήρησαν ποττέ. Αρκές του Αούστου με τους λλίους πολλούς που εν [...]
Του Μυργιώτη Παναγιώτη, Μαθηματικός
Υπάρχουν ημερομηνίες στην παγκόσμιο ιστορία που χαρακτηρίζονται σταθμοί. Σηματοδοτούν την αρχή μιας εποχής και το τέλος της προηγούμενης. Μια τέτοια είναι, κατά [...]
Του Μυργιώτη Παναγιώτη, Μαθηματικός
Ὑμεῖς μέν, εὐγενέστατοι ἄρχοντες καὶ ἐκλαμπρότατοι δήμαρχοι καὶ στρατηγοὶ καὶ γενναιότατοι στρατιῶται καὶ πᾶς ὁ πιστὸς καὶ τίμιος λαός, καλῶς οἴδατε ὅτι [...]
ΕΚΑΛΟΤΖΑΙΡΕΨΕΝ
Οι γεύσεις των ετών του εβδομήντα
Καρπούζι στον καιρό του με σχήμα κανονικό.Παγωμένο στο ψυγείο ή στον πάγο από το παγοποιείο σπαμενη παγωμένη πλάκα με σφυρι πέτρα ή σιεπαρνι μες το [...]
Του Βασιλέα μας Κωσταντίνου Παλαιολόγου τετράστιχα της Τραουθκιάς
1.
Μα νόμισες εις τα βουνά εκάμαμεν για χάζιν
Εν μιάλον το χαττήριν του [...]
Εκόφκαμεν τα παλλιά εσωτερικά ποδηλάτων τζιαι εκάμναμεν τα αθώες σφαίρες για τα ξύλενα οπλα μας με σκανδάλες κάτι ξύλενες κουτσακοτήρες....
Επαίζαν μάππαν της χωράφας μα τζιαι του ποταμού. Ο ένας που τον Πρόδρομόν ,άλλος που το Βαρώσιν τζι ο τρίτος που τη Δρουσιαν , είχαν τζιαι πολλήν μεράκκιν