Παλαιες σημειώσεις επιβίωσης για πρόεδρους διαπραγματευτές και κοινωνικούς ηγέτες...
Αυτός με τον οποίον διαπραγματευόμαστε,αν διαπραγματευόμαστε, υπάρχει σοβαρή πιθανότητά να μας έχει μελετήσει καλά από ετών με συμμάχους επαγγελματίες στη συλλογή μελέτη και ανάλυση πληροφοριών.
Άρα δεν προσερχόμαστε προχειροι για αστειάκια και στο τέλος για δηλώσεις στο πόδι και ανάλογως ερωτήσεων.
Προσερχόμαστε για μονομαχία ,έστω χαμογελαστή ,με ένα διαπραγματευτή που συνήθως έχει προσχεδιάσει την παραπλάνηση μας.Άρα εμείς προτάσσουμε εξυπαρχής αρχες και δίκαιο ,νομική θωράκιση. Άφού τα θεσμοθέτησε το ανθρώπικο γένος για προστασία από τις ζώωδεις επιθέσεις.
Όσοι έχουν να κάμουν διάλογο με λέοντες καλού κακού έχουν προτεταμένες συνεχώς αυτές τις μόνες ασφαλείς ασπίδες και ελπίδες επιβίωσης ...
Σημείωση δεύτερη...
Κατά τις διαπραγματεύσεις είναι νουνεχες να μην ξεχνας πως ο αντίπαλος διαπραγματευτής εμβάθυνε και σε προσωπικά σου δεδομένα. Τι φάρμακα λαμβάνεις ποιες επιδράσεις έχουν πότε σε οδηγούν σε κόπωση και πότε δεν έχεις υψηλή νηφαλιότητα.
Επιπρόσθετα μεριμνά συνεχως να ανακαλύψει και να έχει συνεργασία ή πληροφόρηση από πρόσωπο ή πρόσωπα που βρίσκονται κοντά σου,είναι άνετοι συνομιλητές σου ή κοινωνοι των προβληματισμών σου.
Η μέγιστη τους κατάκτηση είναι η στρατολόγηση η μερική αξιοποίηση ενος κοντινου σου προσώπου φορεα διπλού παιγνιδιου συνεργασιας ..
Σε τέτοια περίπτωση είσαι εξ υπαρχης σε θέση μειονεξίας μέχρι να το ανακαλύψεις
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΔΙΑΠΑΡΑΓΜΑΤΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ
ΣΗΜ. 3
Πολιτικοι με παιδεία ,διαπραγματευτές με παιδεία, κοινωνική ηγέτες με παιδεία. Αυτό χρειαζόμαστε από καιρό. Το άφησε ως κληρονομιά ο Χρήστος Τσολάκης ένας από τους τελευταίους διδασκάλους του γένους κατα την ταπεινή μου γνώμη.
Το πλέον σημαντικό εφόδιο κατά την διαπραγμάτευση είναι η παιδεία και η επιμονή στην αλήθεια και το Φως. Εν διακρίσει βέβαια και με την εκφορά λόγου που χρειάζεται.
Με τη θωράκιση προετοιμασμένου υλικου, καταγεγραμμένων επιχειρημάτων.Καρπό κοπιώδους προετοιμασίας ημερών, μηνών, ετών..
Όταν διαπραγματευόμαστε έχουμε ως έναν βαθμό φορτωμένη στους ώμους μας τη ζήση ανθρώπων οικογενειών κράτους εκπαιδευσης θέσεων εργασίας μεροκάματα της φτωχολογιάς.Δεν μεταβαίνουμεν εις δεξίωσην ούτε κοινωνικήν συνάφειάν. Αν ο συνομιλητής μας δεν επιθυμεί να το κατανοήσει υπάρχουν πολλοι τρόποι για να βρούμε εμεις και η ομας του την πόρτα εξόδου.....
