Ελάλεν μας μιαν νύχταν ο ταβερνιάρης ο Εύζωνάς για τα μμάθκια του Γρηγόρη Αυξεντίου.Τζιαι για τον πάτερ Σάββα τον Μασιερκώτην που άντεξεν τα βασανιστήρια των Εγγλέζων. Για το ήθος του ηγουμένου Ειρηναίου.Ως τζιαμέ όμως....Παραπάνω εν εμίλαν...
Εζηαζέν μας χρόνιά.Ωσπού μιαν νύχταν πας την κουβένταν αρωτά τον ο Κωστής ο Καμηναρκώτης ο φίλος μου.Εγνωρισες τον μάστρε ...
Ελάψαν τα μμάθκια του.Ήμουν τζιαμέ τότες.Ήμουν δόκιμός μοναχός
Ύστερα .Ε ύστερα σχεδόν εξημερωθημάν....
Αδρωπινές κουβέντες.Ποτζείνες πονεν για να τις γράφεις.Ζιεις τες βιώννεις τες.Εσιεις τες για φυλαχτόν.
Άμαν συνομπλαστεί το δειν σου μιαν βολάν με αμμάθκια αντρειωμένα οσιακά έσιεις φως να ζήσεις ως τα γηρατεία σου τζιαι να σου μείνει τζιαι τριτζιερκα μ'άγιο φως τζιαι για τους άγγονές σου.
Έτσι μας εποσιερέτησεν τρεις το πρωίν ο Ευζωνάς ο πρωτινός .Άδρωπός των βουνών.Βαρει μας κόμα τζιαι φωτίζει μας τα μονοπάθκια των
δισέκτων ημερών....
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΠΩΣ Ο ΤΑΒΕΡΝΙΑΡΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΤΣΟΛΙΑΣ ΜΑΣ Ο ΦΩΤΕΙΝΟΣ
