Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η πανδημία έφερε στην επιφάνεια τα διαχρονικά προβλήματα που αντιμετώπιζαν τα δημόσια νοσηλευτήρια και τα οποία παρέμειναν κάτω από το χαλί για χρόνια, με το πρόσχημα ότι θα επιλυθούν με την αυτονόμησή τους.
Τα δημόσια νοσηλευτήρια, ως η ναυαρχίδα της δημόσιας υγείας, εισήλθαν στον πόλεμο της πανδημίας προτού καλά - καλά αρχίσει η αυτονόμησή τους, με αποτέλεσμα να μας βρει απροετοίμαστους το πρώτο κύμα του άγνωστου για όλους αόρατου εχθρού, χωρίς τη σωστή στελέχωση και χωρίς να υπάρχει σαφές πλάνο διαχείρισης. Έτσι τα νοσοκομεία λαβώθηκαν καθώς αρκετοί επαγγελματίες υγείας είχαν προσβληθεί από τον ιό και παρέμειναν εκτός καθηκόντων για κάποια περίοδο, με συνεπακόλουθο την υπερβολική
καταπόνηση του εναπομείναντα προσωπικού.
Δυστυχώς, τα μηνύματα που άφησε το πρώτο κύμα της πανδημίας δεν λήφθηκαν υπόψη σοβαρά από τους αρμόδιους φορείς και έτσι στο δεύτερο κύμα βρεθήκαμε στο ίδιο έργο θεατές αφού σε όλες τις ενέργειες παρατηρείται ή παρατηρήθηκε υπερβολική καθυστέρηση. Όμως, τα δημόσια νοσηλευτήρια και κυρίως οι επαγγελματίες υγείας στάθηκαν και στέκονται με υπέρμετρη ζήλο όρθιοι/ες για να κρατήσουν ζωντανά την υγεία του λαού μας.
Αυτές τις ημέρες συζητούνται ευρέως οι αναφορές του Γενικού Ελεγκτή για τις οικονομικές καταστάσεις του ΟΚΥπΥ, επισημάνσεις που προκαλούν προβληματισμό και ανησυχία και θεωρώ ότι θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από το Υπουργείο Υγείας και τον ΟΚΥπΥ. Να γίνει εκτίμηση της κατάστασης, να προταθούν διορθωτικές ενέργειες για απομάκρυνση οποιουδήποτε σεναρίου κατάρρευσης και ξεπουλήματός τους.
Ενδεικτικά το Υπουργείο Υγείας θα πρέπει:
● Να προχωρήσει στη διεύρυνση της περιόδου οικονομικής στήριξης των δημόσιων νοσηλευτηρίων πέραν της καθορισμένης περιόδου 2019-2024.
● Να επενδυθεί μέρος των κονδυλίων που παραχωρεί η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αντιμετώπιση της πανδημίας στα δημόσια νοσηλευτήρια, ώστε το κράτος να εξισορροπήσει τη ζημιά που έχουν υποστεί.
● Να θωρακίσει με στελέχωση τα δημόσια νοσηλευτήρια για να μπορέσουν να γίνουν ανταγωνιστικά όταν επανέλθει η οικονομική και υγειονομική κατάσταση σε κανονικούς ρυθμούς.
● Να κατατεθεί νομοσχέδιο για τον καθορισμό ασφαλούς στελέχωσης των νοσηλευτηρίων.
● Να αναπτυχθεί μια ενιαία δημόσια εθνική Υπηρεσία Ασθενοφόρων για την προ-νοσοκομειακή φροντίδα, ώστε να διασφαλιστεί η άμεση ανταπόκρισή της στις επείγουσες καταστάσεις και στη διαχείριση κρίσεων (ας μην ξεχνάμε τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζει στην πανδημία) και όχι να μετατραπεί σε κερδοσκοπικό ρινγκ σε βάρος των πολιτών.
● Να ενισχυθεί ο θεσμός της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.
Επιπρόσθετα, πρέπει να προχωρήσει ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση του Γενικού Νοσοκομείου Λεμεσού ώστε να καλύπτονται οι σημερινές ανάγκες της πόλης, μια απόφαση που εκκρεμεί εδώ και μια δεκαετία.
Παράλληλα, θα πρέπει να προωθηθεί η αναβάθμιση των κέντρων υγείας στις ορεινές περιοχές της Λεμεσού για να μπορούν οι κάτοικοι να λαμβάνουν σημαντικές και άμεσες υπηρεσίες υγείας χωρίς να είναι αναγκαία η μετακίνησή τους από τη μια πόλη στην άλλη.
Όλα τα πιο πάνω είναι οι βασικοί πυλώνες για ένα ολοκληρωμένο σύστημα υγείας. Συνεπώς, η διατήρηση της υγείας ως δημόσιο αγαθό αποτελεί μονόδρομο, για να μπορεί ο πολίτης να έχει φροντίδα υγείας χωρίς εξαιρέσεις, εκτός και αν επιθυμούμε η υγεία να γίνει φέουδο των λίγων.
*Νοσηλευτικός Λειτουργός
Ταμίας ΠΑ.ΣΥ.ΝΟ.
Υποψήφιος βουλευτής ΔΗΠΑ Επαρχίας Λεμεσού
