Προλογικά επιβαλλόμενα
Γράφω τα παρακάτω με σεβασμό σε όλους τους εταίρους της Εκπαίδευσης και σεβόμενος τις λα ι κές γειτονιές και τις φτωχογειτονιές στις οποίες διακόνησαμε τα παιδιά τους εις πόλεις και την ύπαιθρο σε κλίμα αγάπης παιδιών, διδασκάλων και των τοπικών κονωνιών .Για την ειρήνη και την φιλανθρωπία αυτών των σχολείων συμμετείχαμε ταπεινά στον διάλογο που προηγήθηκε της τελικής σύνταξη του υπό συζήτηση νέου νομοσχεδίου.
Υπηρέτησας επί δεκαετίες και με ποικίλες αρμοδιότητες την ΠΟΕΔ , διετέλεσας επι σειράν ετών Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Ανεξάρτητης Κίνησης Δασκάλων και εκπροσώπώντας την Κύπρο σε Διεθνείς Επιτροπές επί έξι έτη και για μιαν περίοδον στην Επιτροπή Διαπραγματεύσεων της Διεθνούς των Εκπαιδευτικών μπορώ έστω να εκφράσω τον προβληματισμόν μου και για τα εργασιακά, θεσμικά και νομικά προβλήματα και αστοχίες της όλης διαδικασίας εξωθεσμικού διαλόγου περί τον Κανονισμόν αξιολόγησης των Εκπαιδευτικών.
Α. Οι δρόμοι μας και πάλιν στην κοινωνία χωρίζουν ευγενικά και με καλοτροπιά
Εκείνο που με προβληματίζει από το απόγευμα της ανακοινώσεως του Υπουργικού στα όρια της μέγιστης θλίψης είναι η αδιαφορία στις παρακλήσεις ανθρώπων κυριολεκτικά καψαλισμένων στον καλόν αγώνα της παιδείας. Ανθρώπων που αρνήθηκαν την ασφάλεια της δόξας και των γραφείων.
Αποδεδειγμένα κατηρτισμένων πολλαπλάσια από τους συντάκτες του νέου κανονισμού αξιολόγησης.
Με ανοχή υπέμειναν στα αρχικά στάδια του διαλόγου κυριολεκτικά σκαριφήματα ως δήθεν βάση διαλόγου.
Με ανοχή σας εξέφρασαν υπαρκτές δυσκολίες που θα κομίζατε με τις προτάσεις σας στα σχολεία που επιτελούν μέγιστο κοινωνικό έργο.
Με ανοχή μελέτησαν αστυνομευτικές προτάσεις του σχεδίου ενώ γνώριζαν πως οι συντάκτες του ελάχιστως ελέγχθεισαν στον βίον τους.
Με ανοχή μελέτησαν για μήνες κείμενα εμμονικα στις απολύσεις εκπαιδευτικών που έλιωσαν και κατάρρεύσαν μετά από δεκαετίες θυσιαστικότητας στην έδρα.
Μα επιτέλους να αληθεύουμε και να κρίνουμε δίκαια ως επέμενε ο Αλβανίας Αναστάσιος.
Δυστυχώς για ακόμα μια φορά δικαιώθηκε ο Σάββας Παύλου.
Ήρθε η ώρα της παιδείας.
Τώρα είναι η ώρα της παιδείας. Η ώρα της επιστροφής στην μάθηση του κάματου και της χαράς σε εκείνο το κέφι που είχαν τα σχολειά μας πριν μας κατεβούν τα υποπρο ι όντα της Ευρώπης..
Ως απάντηση σε κάτι πολυσέλιδα μηχανιστικά έγγραφα που αν τα διάβαζε ο Μανόλης Ανδρόνικος , ο Θεοδόσης Νικολάου ,ο Σάββας Παύλου .,ο Χρήστος Τσολάκης θα λαμβάνατε τας δέουσας αποκρίσεις.
Έκθεση της Πακοσμίου Τράπεζας...Έκθεση της Κοινοπραξίας...Νέος κανονισμός αξιολόγησης...
Καθώς έγραφε και ο Σάββας Παύλου θα περπατούμε με τις αναφορές άγνώστων λεκτόρων συνοικιακών Πανεπιστημίων της Εσπερίας. Αυτών που τα ξέρουν καλύτερα από τον Όμηρο, τον Θουκιδίδη ,τον Ρωμανό τον Μέλωδό, τον Ιωάννη τον Χρυσόστομό τον Διονύσιο Σολωμό, τον Πυθαγόρα και τον Βασίλη Μιχαηλίδη ..
Οι δρόμοι μας και πάλιν στην κοινωνία χωρίζουν ευγενικά και με καλοτροπιά. Δεκάδες χρόνια σας τα λέμε και σας τα γράψαμε. Πλέον η οδός μας δεν είναι η ίδια. Ανέχομενοι αλλήλους θα πορευτούμε . Η πορεία μας όμως θα είναι σε άλλη ρότα. Οι δικοί σας εκσυγχρονισμοι σκόρπισαν δυστυχία, πτωχευση ....
Πτωτικά έστω πορευόμαστε οδόν ανηφορικήν...
Οι εκσυγχρονισται οι οποίοι δεν τόλμησαν ποτέ να αγγίξουν την τοκογλυφία των Τραπεζών στην Κύπρο απεφάσισαν να εξαντλήσουν την αποφασιστικότητα τους στη διακοπή του διαλόγου με τους δασκάλους.
Εκσυγχρονισμός λοιπόν...
Β. ΝΕΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΟΨΟΜΕΘΑ ΕΙΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ...
Με τη συνήθεια να αποστέλλουμεν ομοβροντίαν μεγαλόστομων δηλώσεων και την ανάγνωση Μεταρρυθμιστικών πανηγυρικών….μας προσβάλατε και αχρείαστα μας ταπεινώσατε και πάλιν.
”Η Δημοτική Εκπαίδευση την οποία ζούμε από το 1989 αποτελεί ένα από τα πλέον ελεγχόμενα δημόσια συστήματα της Κύπρου. Έλεγχοι, αξιολογήσεις, κλιμάκια, χιλιάδες εγκύκλιοι, συνεχής συγκέντρωση στατιστικών δεδομένων, έρευνες καταγγελιών, Παγκύπριες έρευνες επιδόσεων, συνέδρια, έλεγχοι από ιδιωτική εταιρεία πρόσφατα στα σχολεία ΔΡΑΣΕ, έλεγχοι ακόμα και για τα συσσίτια των φτωχογειτονιών με εγκύκλιο να μειωθούν οι δικαιούχοι με δύσκολη οικογενειακή κατάσταση.
Περάσαμε από μύρια κύματα για να φοβηθούμε αυτή την προαναγγελθείσα μεθόδευση.
Οι "επιστημονικές "κακοστημένες προθήκες
του νομοσχεδίου περί αξιολόγησης του εκπαιδευτικού λαμβάνουν την ουσιώδη απόκριση τους σε όσα έγραψε προ ετών ο σοφός Σαράντος Καργακος " Από τη σημερινή επιστήμη λείπει η φιλοσοφία. Η θεωρητική επιστημονική σκέψη λίγο απέχει από τη συνθηματολογία ή από την ιδεολογία των κόμικς. Η επιστήμη, λοιπόν, για να λειτουργήσει σωστά, πρέπει να βρει έναν ανθρώπινο φιλοσοφικό προσανατολισμό. Έτσι, παρά την οποιαδήποτε ειδίκευση ή εξειδίκευση, δε θα χάνεται η χαρά της δημιουργίας, αφού σταθερός στόχος θα είναι ο άνθρωπος και η υπηρέτηση των αναγκών του."
Ποιά η χαρά της δημιουργίας σε αυτό τον κανονισμό του οποίου η σύνταξη και οι συντάκτες κρυμμένοι στα γραφεία του Υπουργείου από δεκαετιών ουδεμίαν σχέση έχουν με τον καθημερινό αγώνα των Δημοτικών σχολείων και των νηπιαγωγείων.
Όσον δε δια την νομιμότητα των ενεργειών της Κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας υπάρχει η βάσιμη διέξοδος του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας όπου οι αυθαίρετοι του Υπουργείου θα κριθούν για τις εξωθεσμικες και αυθαίρετες τους ενεργείες . εκπαιδευτικές Η ΠΟΕΔ έχει καθήκον να προσφύγει στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας ILO καταγγέλλοντας τις εξωθεσμικες αλχημείες του Υπουργείου Παιδείας και της Κυβέρνησης.
Τέλος με προσωπική ειλικρίνεια. Μα στ ‘αλήθεια πιστεύετε πως το έγγραφο αυτό αποτελεί αριστούργημα παιδευτικού στοχασμού και ελληνικού λόγου στη ρότα των μεγάλων μας δασκάλων και στοχαστών;
Θα κομίσει στ’ αλήθεια την πνευματική αναγέννηση του τόπου; Θα εντυπωσίαζε κάποιο από τους σοφούς παιδαγωγούς που πρόσφατα χάσαμε; Πιστεύετε πως με τη βιομηχανική και εμμονικα ανελλήνιστη βιβλιογραφική του εμμονή θα κερδίζατε τον έπαινον τους;
Φωτεινή διέξοδο στις δυσκολίες της παιδείας μας αναζητούσαμε .
Είμαστε πολύ απογοητευμένοι από την όλη σας διαχείριση και συμπεριφορά.
Εγγράμματοι υπάρχουν και στις επάλξεις των σχολείων. Θα αποκριθούν ως πρόσωπα και ως διάκονοι του κοινού καλού.
Θα έπρεπε εδώ που φτάσαμε να αληθεύουμε ....και να μην υποκρινόμαστε τους μετόχους θεσμικού διαλόγου.
Ξεκάθαρα πλέον μορφοποιούνται δύο Σχολές . Αυτή της προνομιακής και αυταρχικής ελίτ από την ασφάλεια των γραφείων και οι αγωνιστές ξωμάχοι των σχολείων πιστοί στο καθήκον του κοινού καλού της ειρηνικής διδαχής και μαθήσεως μακράν των κεκρυμμένων ατζέντων.
ΟΨΟΜΕΘΑ ΕΙΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ...
ΥΓ. Και μια επιστημολογική παρατήρηση .Μπορείς να συγγράψεις Κανονισμό Αξιολόγησης για αυτή τη γωνιά του Ελληνισμού χωρίς έστω μια ελλήνική πηγή , μια παραπομπή από την Ελληνική βιβλιογραφία . Η επιστροφή της αποικιοκρατίας δια άλλης οδού. Κι όμως άλλα διαλαλεί η Κυβέρνηση αναλόγως ακροατηρίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ, Αναπληρωτής Πρόεδρος Ανεξάρτητης Κίνησης Δασκάλων
