Έτσι μέραν ούλλα τα λεωφορεία που φευκαν που την περβολαν του Κτηματου ήτουν γεμάτα τζιαι πολλοφορτωμενα με ούλλα τα αναγκαία.Καζια, ψουμια,παραγγελίες διαφορες της τελευταίας ωρας που τους μπακκαληες τζιαι τους καφετζηες.
Εν έφευκαν ακριβώς αναμιση γιατί εξέραν πως κάποιοι που πκιααν τη γραμμή των δώδεκα που Λεμεσό με τον Καρύδα τον Κυριάκον η τον Μακρην εμπορεν να καθυστερησουν νακκον. Ητουν η τελευταία ευκαιρία σου τα λοφωρεια να πάεις εις τες Αροδες τη Δρουσιαν την Ιννιαν η τον Καθήκαν. Να πάεις εις το χωρκόν να κάμεις Δεκαπενταουστον με την Παναγιαν τζιαι τους χωρκανους σου πουταν να βρέθουν που ούλλην την Κύπρο τζιαι που την ξενηθκειαν όσοι εμπορηαν. Δεκαπενταουστον εις την αυλήν της Εκκλησίας με μερρεχες φιλία, ψαλτικα ,φιλία πολλά, αγκαλιες τζιαι πολλήν αγαπην πολλήν ως τους ουρανόυς αψηλα.Να ρκεσαι που τη ξενηθκειαν ύστερα που τριάντα γρονους τζιαι η νουννα σου να κρεμμεται που πάνω σου κλαμοντα. Ο τατας σου να σε ποθαμμαζει με τα ρούχα σου τα καλά τζιαι να φωνάζει να ακούσουν ούλλοι. Ηρτεν ο βαφτιστικος μου ο καλός μου το γιουιν μου το γρουσον που θεριζαμεν στο βασιλοκαμπον λεβεντης με το δρεπανιν....
Δεκαπενταουστον στη Δρουσιαν οι ΔΕΣΜΟΙ του ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ που μας κρατούν εις τη ζωή. Η αγάπη η αψευτη που τη θέλουμεν....
