Νύχτα των φώτων και τα ξεροτηανα μες τα πιάτα εφερναν γυρόν τη γειτονιά.
Ξεροτηανα που τα αλήθκεια χωρίς συμμετρικα σχήματα γλυτζιά μέλιν.Αλλοι εθέλαν τα με ζάχαρη ,άλλοι με μέλι ,οι μερακληες με εψημαν του χωρκού.Πολλοι ελουνουνταν του κλαματού γιατί ήτουν η μόνη που τους θυμοταν. Εβαζε το πιάτο στο τραπέζι καθοταν λίγο και επεστρεφε στη βάση της να συνεχισει τον μεγάλο αγώνα του καλού μαειρκου.
Τραγανα ξεροτηανα, μελωμενα ,μαστορικα.
Κάποιες χρονιες ξεκινουσε πολουτουρκα των φώτων τζιαι ετοίμαζε ξεροτηανα μέχρι τον εσπερινον του Αη Γιάννη.Επρολαβα τους ούλλους εξομολογειτο εις την γειτόνισσα της εις την συνοικιακην εκκλησία της Λεμεσου.
Ατες τζι από χρόνου ελάλεν τζιαι έκαμνεν τον σταυρός της..
