ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΤΟΥ ΧΑΡΑΚΗ
Μεγάλη Δευτέρα .Είχαμεν πλέον Εκκλησίαν στου Χαράκη.Τον Απόστολόν Αντρέαν.Μικρήν προσφυγικήν μα ζεστήν που τες καρκιές των ανθρώπων.
Σιγά ,σιγά ούλλοι εμαζευκούμαστεν εις την Εκκλησίαν μας που ήτουν κτισμένη κοντά στο Ζ Δημοτικόν Λέμεσού επι της οδού Αγίας Σοφίας. Η ονοματοδοσία του Δήμου Λέμεσού άθελά της προνόησε προ ετών.
Η αναχώρηση δια τα χωρία αργούσε ακόμη.Πολλές νοικοτζυρες εκάμναν τες φλαούνες τους εις την γειτονιάν τζιαι ύστερα επηαίνναν εις το χωρκόν τζιαι ετανούσαν της μάνας τους τζιαι των αρφάων τους να κάμουν τζιαι τες δικές τους.Ήταν τζιαι οι φουρνοι της γειτονιάς που εβοηθούσαν τζιαι ο Κύριος Σταύρος το Ζαχαροπλαστείον που ευκόληνε πολλά νυκοτζηρκά στο ψήσιμον.
Οι φλαούνες ήταν μεγάλον θέμα των ημερών.Υπήρχε μια διαχυτη αγωνία για να πετύχουν και μια έγνοια για τους μικρους και μεγάλους γευσιγνώστες πότε εννά τες
δοκιμάσουν τζιαι να τες αξιολογήσουν.
Άμαν εφάκκαν η καμπάνα ελαμνίζαν ούλλοι για τον Απόστολόν Αντρέαν.Ούλλη η γειτονιά σε σύναξην.Μια χαρά οι ακολουθίες .Δεύτερη χαρά η επιστροφή καθ ομάδες και συντροφίας με διαλόγους επίκαιρούς μεν μα προτίστως ειρηνικους και περι των πραγμάτων και πράξεων των ημερών.Τα αυκά αν ήτουν κόττσινά που τα καλά. Πόθεν ήβραν το προζύμιν. Πόσα τα τυρκά της Πάφου. Πόσα τα τυρκά της Πάχνας. Αν εν καλόν τζιαι λλίον κασκαβάλλιν εις τες φλαούνες......
Ε ήτουν Μεγάλη Δευτέρα.....
