Εξομολογητικά και φιλαληθή
Ήταν από τους ανθρώπους που μπορούσε να διαφωνείς μαζί του και. να βρίσκεις διεξόδους.
Τον γνωρίσαμε το 1986 και για πέντε χρόνια σε διαπραγματεύσεις μαζί του από το 1999 είχαμε πάμπολλες ώρες διαλόγου για την Εκπαίδευση για την παιδεία για τον τόπο.
Ήταν καλός ως συνομιλητής σεβόταν τη διαφωνία και ήταν ανεξίκακος. Το γράφω ως ένας από τους δύστροπους και επίμονους και αυστηρούς διαπαραγματευτές που αντιμετώπιζε με νηφαλιότητα και ανευ εμπάθειας.
Ως ένας εκ των συντακτών αυστηρών ανακοινώσεων για κάποιες από τις πρωτοβουλίες του. Δέχτηκε κριτική συνεχή και κάποτε υπερβολική με νηφαλιότητα με αγάπη και οράμα.
Στην τελευταία θεσμική μας συνάντηση όταν τελειώνε η θητεία του με αγκάλιασε και με ασπάσθηκε πατρικά με το χαμόγελο του. Εκείνη τη στιγμή του ζήτησα να μας συγχωρέσει για όσα τυχόν τον αδίκησαν. Με αγκάλιασε ξανά και μουπε χαμογελαστά "Ξέχαστα Πεγειώτη μου"...
Ήταν άνθρωπος που αναγνώριζε τις αγαθές προθέσεις. Ήταν η τελευταία συνάντηση μιας πολύ μαχητικής Γραμματείας της ΠΟΕΔ μαζί του. Ένοιωσα πως ήταν όντως άρχοντας και καλός ηγέτης της Εκπαίδευσης.
Τα κατοπινά χρόνια και η πορεία του το κατέδειξαν...
