Από τα βιβλία που επιστρέψει συνήθως ο αναγνωστης για μια δεύτερη και τρίτη αναγνωση είναι το ΜΑΡΤΥΡΟΛΟΓΙΟ του Άντρει Ταρκοφσκι
Για τον Αντρέι Ταρκόφσκι πρωτοδιάβασα φοιτητής στη Λευκωσια .Στο περιοδικό Σύναξη αν δε με απατά η μνήμη .Ύστερα ήρθε το ''Σμιλευοντας το χρόνο'' ο Καθρέφτης ένα βράδυ στην αίθουσα προβολών του Γ.Τ,Π.Το Μαρτυρολόγιο με ακολούθησε ως ανάγνωσμα οικοδομής για δεκαετίες.Το είχα για φυλαχτο στο εργένικο μου φτωχικό στον άη Δεμέτη.Συνήθως το διάβαζα απογεύματα και βράδυα.
Από τότε στα χρόνια αμέσως μετά το ενενήντα-- και αφού τόλμησα το 1987 να γράψω ένα μεγάλο νεανικό κείμενο οδοιπορικό στις ταινίες και το όραμα ζωής του όπως το χάραζε στις σελίδες του Σμιλευοντας το χρόνο-- κατανόησα την φωτισμένη πορεία του ως αναγνώστη ,μελετητη, και ανθρώπου που αναζητούσε την όντως ζωή .
Δεν ανακάλυπτα κάτι άγνωστο.Το ξεκαθάριζε εξ υπαρχής ο μετα φραστης του Μαρτυρολογίου Αλέξανδρος ίσαρης .Στην όντως μεστή και θαρραλέα εισαγωγή του όπου έθετε και τα προβλήματα του κειμένου που παραδόθηκε για εκτύπωση πιθανόν με κάποιες αποκοπές.΄Ηταν καίριος όταν σημείωνε την παθιασμένη ανάγνωση βιβλίων από τον ποιητη του Κινηματογράφου σε μια Σοβιετική ένωση με βιβλία δυσέυρετα και κάποια στην παρανομία σε κυκλοφοριες χειρογρ αφες ή σε παρανομα τυπογραφεία πολυγράφους..
Κάποτε θα ήταν πολύτιμο να ετοιμαζόταν μια καταγραφή των βιβλίων που διάβασε και των αναγνωσμάτων στα οποία παρέπεμπε.Μια φωτεινή αναφορα στις επαναληπτικές αναγνώσεις συγκεκριμένων βιβλίων σε όλο του τον βίο.
