Με άσπρα μαλλιά πλέον μα με την παλαιαν μαχητικοτηταν των χωραφων και του παιδικου μεροκαματου δια να αποφοιτησουν του Ελληνικου Γυμνασιου της πόλεως η της περιλαλητης Τεχνικης Σχολης Λεμεσου.
Εισηλθαν πέρι την εννατην νυκτερινην εις λα ι κον ταβερνειον της Δυτικης πόλεως όπου ακομη βασιλευουν αι παλαιαι γεύσεις και εκαθησαν εις την στρωμενην τράπεζαν ενώ τους εχαιρετουν άλλοι παλαιοι συνοδιται από του υπερυψωμενου παγκου όπου ημπορουν θαλπωρην να ανευρουν και οι μοναχικόι και οι ξωμαχοι της πόλεως .Να διαχειμασουν τας δύσκολας νυκτας με οινον η ζιβανιαν και καλαμάριν φρέσκον εις την σχαραν .κουλουπραν εμπλεην λεμονιου και άλλαε πρωτινας
παρηγοριας.
Αιφνης εισηλθεν και ο λευκασμενος μηχανικός της πόλεως και έρις ευγενης επροξενηθειν υπο των ποικιλων ομαδων των ευγενων θαμωνων περιξ της αποφάσεως του εις ποιαν τράπεζαν η γωνιάν του παγκου θα τύχει ξενιας δεσποτικης.
"Συγχωρατε μου μα εννα κάτσω με τα κοπέλλα που λαλούν τα ΚΑΛΆΝΤΑ που την Αγιαν Ζωνην ως πάνω ψηλά στου Στερατζια."
Ούτως οι παλαιοι καλαντισται κοινωτικω τω τρόπω διαβιουν εως της σήμερον.Και πέσι το μεσονυχτιον εν μέσω άλλων ασματων με φωνήν δακρυροουσαν ψαλλουν τα ΚΑΛΆΝΤΑ των Χριστουγέννων που τους εδωρίσαν ετη πολλά την χαρά της αγορας σοκολατων και κουφεττων τιμαλφων υπό του Φιτιλλουθκια εις την οδον Γλαδστωνος δια τα αδέρφια και την πολλαγαπημενην τους μητεραν....
