الإثنين, تشرين2 25, 2024

Χαιρετισμοί στο σχολείον-ΜΝΗΜΗ ΑΡΧ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΙΔΕΡΑ

Χαιρετισμοί στο σχολείον-ΜΝΗΜΗ ΑΡΧ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΙΔΕΡΑ

Ήταν κάτι δειλινά στο σκολείον που εν τα ξηάννω.Κάτι ακολουθίες των Χαιρετισμών της Παναγίας που κανόνιζεν η Κα Μιχαηλίδου τζιαι έρκετούν ο Παπα Νικόλας ο Σιδεράς.Ετάναν του τζιαι ο πατέρας Σπυρίδωνάς ο Θεολόγος μας.Ήταν θκιάκος τζιαι αμάν επήαμεν εκτην τάξην εχειροτονήθηκέν Ιερέας.

Χαῖρε, δι΄ ἧς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει· χαῖρε, δι΄ ἧς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει·
Χαῖρε, τοῦ πεσόντος Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις· χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις·
Χαῖρε, ὕψος δυσανάβατον ἀνθρωπίνοις λογισμοῖς· χαῖρε, βάθος δυσθεώρητον καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς·

Ακόμα ηχουν στα αυτιά μας οι αγγελικες τους φωνές και τα μικρά ομορφα κηρυγματα του λιαν αγαπητου λειτουργου πατρος Νικολάου Σιδερά

Χαῖρε͵ τὸ φῶς ἀρρήτως γεννήσασα· χαῖρε͵ τὸ πῶς μηδένα διδάξασα·
Χαῖρε͵ σοφῶν ὑπερβαίνουσα γνῶσιν· χαῖρε͵ πιστῶν καταυγάζουσα φρένας·
Χαῖρε͵ νύμφη ἀνύμφευτε.

Ο πατήρ Νικόλαος ήταν βαθύς γνώστης της ελληνικής γλώσσας και μελετητής της Αγίας Γραφής ακάματος. Θα μπορούσε κάλλιστα να ακολουθήσει ακαδημαϊκή πορεία σε οποιοδήποτε θεολογικό πανεπιστήμιο. Προτίμησε όμως να διακονήσει το λαό του Θεού.Ιδιατερα αγάπουσε τα παιδια , τους νέους της γενιάς μας.Μας. παρηγόρησε πολλές φορές στην τρικυμιώδη μας εφηβεια χωρίς θυμό αλλά με μια σταθερή γλυκήτητα που για δεκαετίες μετά την εξέφραζε όταν μας συναντουσε

Εκουβεγκιαζαμεν πολλά και με τον πατέρα Σπυρίδωνα μαζίν του τζι' αγάπαν μας τζιαι εξηγαν μας τα ουλλά μ'αγάπην για τους χαιρετισμούς και την Κυρίαν Παναγίαν μας. Εν έφευκέν κανένας που το μάθημάν του.Τα λόγια του γλυτζια μέλιν.

Έναν άλλον δείλις εκαμναμεν ομίλους.Εμεις του λογοτεχνικού ονειρευκούμαστεν πολλά με την Καν Κούλλαν Παρασκευά.Να γραφουμέν ποιήματα ,διηγήματα να γινούμεν μάστροι τζιαι μαστόρισσες της γραφής τζιαι του στίχου.

Ήταν κάτι δειλινά ούλλον μυστήριον αγάπην τζιαι όνειρά. Σα τους χαιρετισμους της Θεοτόκου
Στο μουσικόν Όμιλόν ονειρευκουνταν με τραούθκια τζιαι νότες.
Τότες τα όνειρά μας ήταν δωρεάν τα δειλινά είχαν μια γλύκαν φτωσικήν τζιαι πλούσιαν μαζιν που μας εκαμνεν παρέαν τζιαι άμαν εσκολανναμεν φορτωμένοι αγάπες πασαλλοίτηκές.
Ήντα να κάμουμέν.Ηταν εναν σκολείον αγαπητικόν με ανθρώπους τα μέγιστα αισθηματίες.Ονειροπόλησην τζιαι τραουθκιάν, ποδήλατα πεζοπορίαν γέλιον τζιαι αγ’απην για την Παντάνασσαν Παναγίαν και Δοξασοι ο Θεός…

Listen Live