Να , θ ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους .
Να ξεκινήσουμε ξανά από τα απλά χωρίς φωνασκίες.
Γράφει ο ευαίσθητός Κωσταντίνος Γιαννιτσιώτης...
"Με τη γνωριμία του Γέροντα Πορφυρίου , γνώριζα έναν καινούριο ,εκπληκτικά θελκτικό Χριστό, μέσα στη διαδρομή των τριάντα ,ως τότε ετών, που άκουγα πολλούς να μου μιλούν για το Χριστό"
Τώρα που μεστώνουμε ολίγον με τα πάθη έστω και τα λάθη μας ας σκεφτούμε αν αυτό που μας παρουσίασαν ως Παράδοση ως τον Χριστό της Εκκλησίας μας δεν ήταν το όντως αληθές.
Αν μια βαθιά τραυματική μας εμπειρία μας φόρτισε αρνητικά έναντι της μεγάλης μας ελπίδας.
Αρκετές φορές συλλάβισα από την αρχή με την ανάμνηση της χαρούμενής γιαγιάς μου για να αναστήσω μέσα μου την παράδοση του τόπου μας.Τους Αγίους που ναι κοντά μας σαν τον Άην Κόνωναν που του μιλούσαν άνετα τζυπριώτικά οι βοσκοί οι βόσιενες του Ακάμα.
Σε άλλη περίπτωση ο Άγιος Πορφύριος έλεγε με αγάπη στον ευαίσθητο Κωνσταντίνο "Γιατι να κυνηγάμε τα σκοτάδια; Να , θ ανάψουμε το φως και τα σκοτάδια θα φύγουν μόνα τους ''
Απο τα απλά. Να ανοίξουμε ένα παράθυρο φωτός.
