Έλληνας χωρις πολλές εξηγήσεις.Αμα σ ακούει να λάλεις κάτι μυστήρια περί εθνικισμού του Ευαγόρα Παλληκαρίδη και του Κυριάκου Μάτση και του Γρηγόρη Αυξεντίου γυρίζει με συγκατάβαση σελίδα ωσπου νάβρεις το φως των αμμαθκιών σου αν τόβρεις ποττέ.
Ο ριζιμιός ο άθρωπος της Κύπρου χορεύκει καρτσιλαμάες με τον τροπον του Μακρυγιάννη .Ένεν ψευτικός στημένα παλέττα τρία τέσδερα ένα δύο οκτω καρτζν καρτζίν.Χορευκει με βαρετήν πατημασιάν με καρτζινον συντροφον με βήμα ταπεινόν λεβέντικόν.
Ο ριζιμιός ο αθρωπος της νήσου εσιει σέβος τζιαι εύλαλην σιωπήν.Ξέρει πως το χωρκόν του είσιεν τζιαι έσιει εκκλησιαν .Μεν του πειράξεις τον Άγιον του χωρκού του ή της γειτονιάς του.
Τες νύχτες μες το πάος κάποιοι ριζιμιοι εφκάλλαν σκοποι στες ερημιές για να συβράζουν κάποιοι στα μετοπισθεν μες τες σόπες για έσσω τους .Τζιαι τωρά να κρίνουν τον Κυριάκον Μάτσην χωρίς να έχουν μελετήσει μιαν του βίου του σελίδαν....
Ο ριζιμιός ο Κυπριώτης εν ένας αρκοτέρατσος πας τους ρότσους που παλεύκαν οι παππούες μας να σπύρουν να θερίσουν.
Ο ριζιμιος ο αθρωπος της σήμερον αντι να πκιάννει την καταλαλίαν εργολαβίαν αφτει έναν λύχνον μες το σκότος των ημερών.Τα ίζει δέκα μωρα πεινασμένα παραστέκει νου φτωχού τζιαι εν ηξέρει τες καλοσύνες του με μάνα του με θκεια του.
Τες νύχτες δε προσευχεται που τ αλήθκεια τζιαι για τους διώχτες του τζιαι για όσους κατηγορούν τα φώτα τα γρουσα των παππογονικών μας.
Ο πρωτινός ο αθρωπος η ρίζα της ελπίδος.
