Στα ανακριτήρια Ομορφίτας
Το Φθινόπωρο του 1956 η ΕΟΚΑ λαμβάνει πληροφορίες για την αξιοποίηση από τον αποικιοκρατικό ειδικό κλάδο τεχνικών πλύσεως εγκεφάλου.Απέναντι σε αυτή την πληροφορία επιχειρεί να αντιδράσει ποικιλοτρόπως.Τόσο με προσπάθειες ενημέρωσης όσο και με διεθνοποίηση της εκστρατείας ενημέρωσης στο εξωτερικό και την Ελλάδα για τα βρεττανικά βασανιστήρια .
Οι τακτικές αυτές ανάκρισεως μαζί με αρκετές άλλες αποτελούν πλέον ερευνητική ιστορική θεματογραφία με πλήθος τεκμηρίων και μαρτυριών.
Η αποτυχία εισόδου στον πυρήνα της επαναστατικής Οργανώσεως οδηγεί την αποικιοκρατική διοίκηση στην συνεχή υιοθέτηση νέων και παλαιών μεθόδων ανάκρισης βασανισμού και ψυχολογικού πολέμου από εκπαιδευμένο και ανεκπαίδευτο προσωπικο .
Τα τελευταία χρόνια δύο συγκλονιστικές και αναλυτικές μαρτυρίες εκδομένες σε πολυσέλιδα βιβλία βοήθησαν σε μεγάλο βαθμό την διερεύνηση και τον φωτισμό του απάνθρωπου κλίματος στα κεντρικά ανακριτήρια της Ομορφίτας.Ο Φρίξος Δημητριάδης και ο Ρένος Λυσιώτης εμπλούτισαν την έρευνα με πολυσέλιδες τραγικές περιγραφές ηρωισμού και αποκάλυψης της απανθρωπιάς των Βρεττανων και Τούρκων βασανιστών.
Σημαντική είναι και η πρόσφατη μαρτυρία του Χριστόφορου Κελίρη για την δική του σταύρωση στο κολαστήριο του Ειδικού κλάδου στην Ομορφίτα.
Η απάνθρωπη αξιοποίηση των ήχων και της συχνότητας τους των οπτικών ερεθισμάτων της επαυξησης της δίψας και η παρεμπόδιση του ύπνου εντάσσονται σε μια πρόσθετη ακολουθία βασανισμών για την απόσπαση πληροφοριών από αγωνιστές της ελευθερίας.
Ηλεκτρικό ρεύμα, μεθόδοι ηχογράφησης, εξακολουθητικοι ήχοι, αυξομειώσεις της θερμοκρασίας του σώματος και ιδιαίτερα του προσώπου. Δωμάτια σκότους, μεθυσμένοι ανακριτές , συνεχεις τραυματισμοί του σώματος και της ψυχής.
Για δεκαετίες η ιστορική έρευνα απέφευγε την στοιχειώδη έστω διερεύνηση της τραγικής αυτής πτυχής του εικοστου αιωνα.
