Εξομολογητικα και φιλαληθη
Ήταν από τους ανθρώπους που μπορούσε να διαφωνεις μαζί του και. να βρίσκεις διεξοδους.
Τον γνωρισαμε το 1986 και για πεντε χρόνια σε διαπραγματευσεις μαζί του από το 1999 είχαμε παμπολλες ώρες διαλογου για την Εκπαίδευση για την παιδεία για τον τόπο.
Ηταν καλός ως συνομιλητης σε βόταν τη διαφωνια και ήταν ανεξικακος. Το γράφω ως ένας από τους δυστροπους και επιμονους και αυστηρους διαπαραγματευτες που αντιμετωπιζε με νηφαλιοτητα και ανευ εμπαθειας.
Ως ένας εκ των συντακτων αυστηρων ανακοινωσεων για κάποιες από τις πρωτοβουλίες του.Δεχτηκε κριτική συνεχή και κάποτε υπερβολικη με νηφαλιοτητα με αγάπη και οράμα.
Στην τελευταία θεσμικη μας συνάντηση όταν τελειώνε η θητεια του με αγκαλιασε και με ασπασθηκε πατρικα με το χαμόγελο του. Εκεινη τη στιγμή του ζητησα να μας συγχωρέσει για όσα τυχον τον αδικησαν. Με αγκαλιασε ξανά και μουπε χαμογελαστα, "Ξεχαστα Πεγειωτη μου".
Ήταν άνθρωπος που αναγνωριζε τις αγαθες προθεσεις.Ηταν η τελευταία συνάντηση μιας πολύ μαχητικης Γραμματειας της ΠΟΕΔ μαζί του. Ενοιωσα πως ήταν όντως αρχοντας και καλός ηγέτης της Εκπαίδευση.
Τα κατοπινα χρόνια και η πορεία του το κατεδειξαν...
