Εφκειν μες την αυλην εθώρεν τα άστρα
Ο γείτονας ευσταλης ευπατριδης ηκουεν
Ξανά και ξανά το τροπαριον της Κασσιανης
Κι ας ειχεν από ώρας περατωθει η μεταδοσις
Απο ραδιοφωνου και τηλεορασεως πανδημος
Η αποπειρα γλυκασμου των επιμονων χωρικων
Έλα όμως που χωρκατες οι περίτου εις Δημον Αμαθουντος
Εν τοχουν Κομα για καλον τη Μεαλην Εφτομάδαν
Να μεν κροννουνται της θκειας τους της γρουσης
Τζιαι βουρούν ορθρινα. να φέρνουν λαμαρινες
Καλές εξηγησεις να την πάρουν να περατωσει
Παρά τον φούρνο της ενοριας υπάκουος
Γίγαντες εν τοις όδους της νυχτος και των χρηματων
Δηλουν από ντες δια δεκαπενθημερον ιερον
Σοβαρά η εργασία όταν η στετε προσταζει
Η νου ννα σου εις το Χωριον τηλεφωνει ορθρι να
Όπως τους παλαιους καιρους ο αναδοχος σου
Ο καλός ορίζει την ημεραν διορθωσεως και πυρωσεως
Οι φούρνοι εν τοις χωριοις εχουσιν μιαν ταξιν
Εν τυπικον σε αναμενεις μεσομεριν Μεγάλης Τριτης
Παιδιωθεν ο φούρνος ο καλός των παξιμαθκιων και των φλαουνων
Κατοπιν ελεγχου οι διορθωσεις να αρκενεψουν
Προ της μεταβασεως εις το ναον η ετοιμασια ουτου
Φούρνου καλού φούρνου γερου πασχαλιου
Κατοπιν εις του χωρκού τον ναον αγαπητος
Τα της πόλεις ανομηματα δεν ακολουθούν ημας
Εις τας πολιχνας τας παιδικής ημων δεν παυουν
Αγαποσιν ημας πουκαρκιαςοπως η γυνη
Τον Κυριον ηγαπησεν και προσηλθεν με το μυρον
Εν ημέρα για ούλλους που σκονταψαν εις το βιον
Ναρτουν εις τον ναον ναρτουν εις το χωρκόν
Ψάλλει ο καλλικελαδος Στανιτσας γειτο
Εν έτει χιλιοστω εννιακοσιοστω πεντηκοστω εκτω
Ήμουν εις στα Κρατητηρια τοτες ψαλτης στον κάμπο
Τζιαι γιω ανταρτης Εμοιρολοαν η στετε μου
Εν με χαμνουσαν οι σαρατζηνοι τον φούρνο
Να στραφω να σάσω του πρεπου σαν πρέπει
Του Πασκατου ηταξις οριζεν εορταστικα
Να βιουμεν μα οι ανθρώποι των αλυσων
Γραμματεις και Φαρισσαοι πως να κρατούν
Γενναίος γυναικος θρηνον και μετανοια
Και προτιμώ γεναικων την αγαπην τζυπριωτικην
Δια τον ηγαπημενον Εσταυρομενον και Ανασταντα
Μες τους ιους Κύριος Υιος ποκουμπιν
Ελπις πεφορτισμενων ουτιδανων τεκνων
Μετανοουντων ψαλλοντων ατεχνως τον Θρηνον
