Η πίστα με το κυκλικό κουγκρί έγινε με μεράκι προς την νότια πλευρά της χωράφας για το γάμο της Κας Άντρης και του Κυρίου Σταύρου πριν την εισβολήν.Ήταν γάμος των πολλών ημερών με τις προετοιμασίες του τα καλύτερα φαγιά σε γάμο στου Χαράκη .Με ορχήστρα τραπέζια ξυσιειλά η χωράφα με σσιήλιες καρέκλες ενοικιασμένες κλειστό τον δρόμο της Οδού Τροόδους.
Έτσι έμεινέν μας έναν κυκλικόν κουγκρούιν αγγονίν μες την χωράφαν μας για καμμιάν δεκαρκάν χρόνια.Εμάθαν το τζιαι τα γόνατά μας αμάν εσκουντουφλούσαμέν εις τη μάππαν
τζιαι άμαν ε μας εφκέναν οι τρίπλες τζιαι εχλιάζαμεν .
Γενικώς η χωράφα μας ήταν πολλαπλών χρήσεων.Το κεντρικόν της γήπεδον ήτο σεβαστόν από τη γειτονιάν άπασαν ιδίως μετά το εβδομήντα τέσσερα. Ουδεις επαρκαρέν
αυτοκίνητο φορτηγόν ή ετοποθέταν χώματα να καταστρέψει το ΓΣΟ της γειτονιάς.Προβλήματα είχαμεν με το βοηθητικόν του σταδίου το τριγωνικόν προς τη μερκάν της Αποστόλου Βαρνάβα που είσιεν τζιαι έξη μήνες χορτάρίν τζιαι έμοιαζεν πολλά με το γήπεδον της Σιεφιλτ Γιουναιτετ που τότες ήταν στην πρώτην κατηγορίαν της Αγγλίας.Έναν πράμαν σαν τον Άρην μας τζιαι είχα της μια συμπάθειάν αν τζιαι ήμουν σεσειμασμένος φίλαθλός της Ματσιεστερ Γιουνάιτετ από τους ολίγους οπαδούς της Λιβερπούλ εις την περιφέρειαν Χαράκη.....
Το γηπεδούιν τούτον άμαν εβολάρησκες πολλά την μάππαν επήαιννεν μες τα βοηθτικά της Κας Στέλλας τζιαι τα δειλινά είχαμεν πελάες μικρου ύστερα μετρίου μεγέθους.Μετά το
1979 ετοποθέταν τζιαι βουναρούθκιά χώμαν μες το μαρακανούιν μας τζιαι οι πελάες ήταν πκιόν σε επίπεδον ανορθοδόξου πολέμου.Αλλά τούτον εν μια άλλην ιστορία.πολλά
περπετειώδης και προς το παρόν άκρως εμπιστευτική.
Τούτα για τη χωράφαν μας την κοτσιανιασμένην που το Κτηματολόγιον της λαικής κοντοπαντελονικής ομοσπονδίας ποδοσφαιριστών αναπληρωματικώνσυκλέρηδων πορτάρηδών προπονητών και παραγόντων.Για να έρτει παίκτης που άλλην γειτονιάν να παίξει ήταν μεάλη ιστορία ούτε εχάμνας τη χωράφα σου εύκολα.Μόνον μετα που μεάλον τσακωμόν ή αν με σε εβάλλαν να παίξεις για μια σεζόν ολόκληρην.
Εξαίρεση ο Χριστάκης Παναρέτού ο οποίος είχεν διαβατήριόν βίζαν φουλ τζιαι μεταγραφήν επίσημήν που τις χωράφες της οδού Ρώμης.Τα συμβόλαια υπεγράφησαν έναν δείλις καλοτζιαιρινόν όταν ο μανατζερ της γειτονιάς Αντρος Φιλίππού ο γρουσός ανακάλυψεν πως ο μιτσής ήταν ροτσής τζιαι εβόλαρεν μαστορικά και ευθύβολά.Ήτο το έτος 1973 όταν τον εκλείσαμέν.Που επήα έσσο είπα .Πόψε εκλείσαμεν μεταγραφήν τον Μίμην Παπαιωάννου της περιφέρειας Χαράκή.
Το άλλον πρωίν οι παρέες ελαλούσαν πως μοιαζεί του Δεληκάρη.Ο Άντρος απεφάνθει το δείλις πως εσσαν τον Παπακώσταν το γείτονάν μας τζιαι εννα παίξει στην Εθνικήν.
Λαλώ του Ρε Άντρο αλόπως εν ο Τάσος της ΑΕΚ τζιαι ήρτεν στου Χαράκή.
Φθινόπωρον του 1973 με τη βοήθειάν του Χριστάκη εκερτίσαμεν μια ντουζίναν νίκες.
Κόμα είχαμέν τη Τζερύνεια το Βαρώσιν μας το Τζοιλάνεμός τη Μεσαρκάν μας.
Εζούσαμεν βασιλιάες με τα ολίγα αναπαυόμενοι.Άρκοντές με πουμουσιάρικόν τίτλο χωράφας επ ονόματί μας.
Αχ καρτούλλα μου τζιαιρούς αληθινούς που μας εχάρισεν ο Πλάστης μας ο Θεός.Τζιαιροι ωσαν δρόσος αερμών εν τη νήσω Κύπρω παρά το πέλαγός της Κιλικίας.
