ΔΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΜΕΤΡΟΝ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΝ
Όταν βραδιάζει πρωταπριλιά και κοπάζουν τα εορταστικά. Ο νους κεκαθαρμένος από την έπαρση ,τα ακριβά κοστούμια, εκείνη την επήρμενη σιγουριά πως έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν τους άπλους ανάργυρους και τους αγώνες τους. Για να πάει το κόμμα καλά ,οποίο κομμα. Όλοι χρησιμοποιήσαν τις θυσίες τους, την ελευθερία που τους δώρισε έστω πληγωμένη....
Πρώτα την αξιοποίησε μια ελίτ στη Λευκωσία και πλούτισε και ακόμα μας ριμάζει με τους κατά επαρχίαν ακολουθούς της.
Σήμερα αν και είμαστε ευγενικοί ,συγχωρούμε δεν μπορούμε να σας βλέπουμε λες και δεν συνέβει τίποτε τα τελευταία δέκα χρόνια.Τόσος πόνος και εσείς εκεί να τους θυμάστε χρήσιμους στην ψηφοθηρία ,νεκρούς και ζωντανούς παιδιά και εγγόνια. Ιδιαίτερα όσους εμείναν ανάργυροι των παίγνιων σας.
Άνθρωποι που έλιωσαν στις πολεμίστρες, στο αντικατοχικό και κοινωνικό αγώνισμα δεν ένοιωσαν πότε τη σιγουριά της υπεροχής. Αν και είχαν και έχουν τεκμήρια βίου και ανιδιοτέλειας. Και να τους απαιτούν ούτε ολίγον ούτε πολύ να τους γεμώνουν τις κάσσιες ψήφους με το ζόριν ως δουλοπαροικοι τους...
Μα το αγώνισμα ελευθερίας που ύμνησαν με τη θυσία τους ποιητές και άγιοι, εργάτες υπάλληλοι και αγρότες,αληθεύοντας στον βιον τους εως αγχόνης και ολοκαυτώματος, βασανιστηρίων και θάνατων εν τοις βασανιστηριοις δεν συνοδοιπόρει με πανάκριβα ενδύματα τριάντα μεροκαματων και εκστρατειες εκατονταδων χιλιαδων ευρώ....
Οι αλατζιετινοι της αγχονης οι αρκοτερατσοι των βουνων ελευθερίαν ηγαπησαν ουχι βιον επηρμενης ακροτητος.
Γράφουμε με πόνο. Δεν επιθυμουμε να σας ζημιοσουμε. Απλως υπομνησην ποιου μεν του μετρου και του μεγαλειου του ΙΑΚΩΒΟΥ Πατατσου του ορισαντος τον αξαμον του ελληνικου και εναρετου παραδοσιακόυ βιου στην Κύπρου.Ενος βιου που επικαλειστε δεκαετιες τωρά για να εχουν βάρος οι καλπές σας....
