Οι θύλακες ήταν αποτέλεσμα οργανωμένης πολιτικής του Ραούφ Ντενκτας και απεσταλμένων της Άγκυρας.Το αρχείο ενός από τους καπιταν έχει αναλύσει από ετών ο επιφανής ακαδημα ικός Χρίστος Ιωαννίδης.
Ήδη από τα τέλη του 1964 είχαμε γνώση για τις συσκέψεις των σαράντα ή σαραντα ενός κορυφαίων της Τουρκοκυπριακής μειονότητας μετά το 1960 όπου ο Ραούφ Ντενκτας όριζε την περίοδο περι τα Χριστούγεννα του 1963 ως την περίοδο έναρξης του αποσυντονισμού της Κύπρου και της έναρξης εμφανούς λειτουργίας Τουρκοκυπριακής Διοίκησης.Στις συσκέψεις αυτές υπήρξε σύμφωνα με μαρτυρίες διαφοροποίηση του Φαζίλ Κουτσιούκ που ήτο μετριοπαθέστερος του μεγαλομανους Ντενκτας.
Από σειρά μαρτυριών που συλλέξαμε τα τελευταία έτη από πρόσωπα που είχαν εκτενή επικοινωνία με Τουρκοκύπριους στην επαρχία Λεμεσού και Πάφου όπου υπήρχε διαφοροποίηση στην στεγανότητα πολλών Τουρκοκυπριακών χωριών και οικισμών προκύπτουν πολύτιμες πληροφορίες.Στη Λεμεσό όπως είναι γνωστό λόγω της στάσης του Χριστόδουλου Βενιαμίν δεν χαράκτηκε Πράσινη γραμμή και υπήρχαν συχνά ανεμπόδιστες εμπορικές δραστηριότητες στο κέντρο της πόλης.Εκτενείς συζητήσεις είχαμε για τρία έτη με Ελληνοκύπριο μευαφορέα ο οποίος προμήθευε βοωειδή αχυρο και άλλα χρειώδη κορυφαίο Τουρκοκύπριο επιχειρηματία εστίασης στην τουρκοκυπριακή συνοικία ο οποίος επισκεπτόταν εν γνωσει των αρχών της Δημοκρατίας Κέντρα επί της Λεωφόρου Μακαρίου στη Λεμεσό.
Στην ορεινή Πάφο δεν υπηρχε μονοσήμαντη πρακτική εγκλεισμού .Μετα από έρευνα και συνομιλίες με εμπορευόμενους με την Ανδρολύκου καταλήξαμε στην ύπαρξη κλιμακωτής σκλήρυνσης της στάσης των επι κεφαλεις της κοινότητας.Ενώ το 1964 με παρέμβαση επιφανούς κοινοτάρχη της περιοχής και κατόπιν συνεννοήσεως με τον κοινοτάρχη Αντρολύκου λήφθηκαν μέτρα για αποτροπή των όποιων συγκρούσεων και αψιμαχιών.
Υπήρξε σταδιακή αλλαγή .Συνομιλώντας με δύο Ελληνες εμπορευόμενουςοι οποίοι είχαν πολυετείς εμπορικές συνεργασίες με κορυψαία πρόσωπα στην Αντρολύκου μας διέσωσαν και διασταύρωσαν το παλαιό συμπέρασμα μας για κλιμάκωση της προκατάλη ψης όσο πλησιάζαμε το 1974 και ο έλεγχος της κοινότητος περνούσε στους φανατικους τοποτηρητες της Τουρκοκυπριακής ελίτ στη Λευκωσία..
Διαφοροποίηση νοοτροποιών υπήρχε στις Αρόδες ,στην Τέρρα όπου δεν ανεπτύχθει θύλακας.Στις Αρόδες υπήρχε το φαινόμενο της φοιτησης Τουρκοκυπρίων στην Αγγλική Σχολή και κατόπιν μετανάστευση στην Αυστραλία.Κατα το έτος 1970 τρις Τουρκοκύπριοι νεαροί ταξίδευσαν από τη Λευκωσία με πέντε Ελληνοκύπριους από την ευυτερη περιοχή της Λαόνας για ένα από τα τελευταία δρομολόγια του ΠΑΤΡΙΣ από το Τζιμπουτί στην Αυστραλία.Σύμφωνα με μαρτυρίες από την περιοχή της Λαόνας υπήρχε σε σοβαρό αριθμό Τουρκοκυπρίων της περιοχής μια διαφοροποίηση από τα σχέδια του Ντενκτας και των ακολούθων του στη Λευκωσία.Ανθρωποι του αγώνα για επιβίωση αρκετοί ομιλούντες την Ελληνικήν .Σε απομόνωση στο ύπαιθρο και στον Ακάμα.Κάποιοι για χρόνια εργαζόμενοι σε Ελληνοκύπριους κτηνοτρόφους του Ακάμα.Επέλεγαν συχνά άλλο δρομο από τις μεγαλομανίες και τον Τουρκικό σκοπό του Ντενκτας.Για αυτό και σύμφωνα με παλαιές μαρτυρίες κάποιοι επέλεξαν τη μετανάστευση έγκαιρα παρά τη συνοδοιπορία με τις αποσχιστικές εμμονές του Ραούφ Ντενκτας.
