Ίσως η πανδημία με τις καταλυτικές επιπτώσεις της, ίσως τα σκάνδαλα και τα φαινόμενα της διαφθοράς, της διαπλοκής, της κατάρρευσης αρχών και αξιών, ίσως η αδυσώπητη καθημερινότητα με τις απαιτήσεις και τις υποχρεώσεις της να συντέλεσαν στο να περάσει σχεδόν απαρατήρητη και ασχολίαστη η προειδοποίηση που έδωσε ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Αλ Σίσι προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στις 24/10/20 για κύμα τρομοκρατών στο εγγύς μέλλον στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου αλλά και για
τον τρόπο που εντάσσεται η ισλαμιστική τρομοκρατία στα σχέδια Ερτογάν.
Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω - όπως και οι υπόλοιποι συμπατριώτες μου φαντάζομαι – κατά πόσον ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έλαβε σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις του Αιγύπτιου ομολόγου του ούτε και αν δόθηκαν σχετικές οδηγίες στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους να λάβουν όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για αντιμετώπιση και αναχαίτισή του φαινομένου. Αυτό όμως για το οποίο είμαι βέβαιος είναι πως η ανεξέλεγκτη ροή αιτητών ασύλου και παράτυπων μεταναστών από όλες τις χώρες τη υφηλίου συνεχίζεται απρόσκοπτα και ανεμπόδιστα τόσο από τη γραμμή αντιπαράταξης και τα οδοφράγματα όσο και από διάφορα θαλάσσια σημεία- προσβάσεις.
Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά στοιχεία του Υπουργείου Εσωτερικών κατά το 2019 αφίχθηκαν στην Κύπρο με νόμιμη είσοδο 4.799 (38%) αιτητές ασύλου ενώ άλλοι 7.908 (62%) εισήλθαν παράνομα είτε μέσω οδοφραγμάτων είτε μέσω θαλάσσιων διόδων.
Επίσης κατά το 2020 (από Ιανουάριο μέχρι τέλος Οκτωβρίου) από τους 5.834 νέους αιτητές ασύλου οι 2090 εισήλθαν νόμιμα στην Κυπριακή Δημοκρατία ενώ άλλοι 3.744 εισήλθαν παράτυπα/παράνομα.
Προκύπτουν λοιπόν τα εξής εύλογα και βασανιστικά ερωτήματα:
1. Ποιά μέτρα λαμβάνονται από την αστυνομία και τις δυνάμεις ασφαλείας του κράτους για ανάσχεση του φαινομένου της εισροής παράτυπων μεταναστών τόσο από τη θάλασσα όσο και από τη ξηρά.
2. Αν διεξάγονται έλεγχοι κατά την άφιξη των παράτυπων μεταναστών – οι οποίοι στη συνέχεια δηλώνονται ως «αιτητές πολιτικού ασύλου» - και αν διερευνάται η πιθανότητα να ανήκουν σε τρομοκρατικές/εγκληματικές ομάδες, σύμφωνα και με την πληροφορία που έδωσε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Αιγύπτιος ομόλογος του.
3. Ποια μέτρα λαμβάνει το κράτος μας για παρακολούθηση τυχόν εγκληματικών στοιχείων ή και μελών διεθνώς τρομοκρατικών οργανώσεων και ποια η αποτελεσματικότητα τους;
4. Πόσοι παράτυποι μετανάστες ή απορριφθέντες αιτητές ασύλου έχουν επαναπατρισθεί κατά τα τελευταία χρόνια;
5. Γιατί εξακολουθούν να παραμένουν στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας οι χιλιάδες «αιτητές ασύλου» των οποίων η αίτηση είναι προδήλως αβάσιμη σύμφωνα με τα κριτήρια του Υπουργείου Εσωτερικών;
6. Γιατί δεν επαναπατρίζονται «αιτητές ασύλου» που προέρχονται από ασφαλείς χώρες και ως εκ τούτου η επαναπροώθηση τους στις χώρες προέλευσης τους είναι εφικτή και αιτιολογημένη; (Ο εκπρόσωπος τύπου του ΥΠΕΣ κ. Λοίζος Μιχαήλ δήλωσε ότι κατά το 2020 έγιναν μόνο 1200 επιστροφές κυρίως από τη Γεωργία.)
7. Οι υπηρεσίες ασφαλείας της Κυπριακής Δημοκρατίας έχουν μελετήσει σοβαρά την πιθανότητα σύμπραξης και συνεργασίας μελών τρομοκρατικών οργανώσεων με τις κατοχικές δυνάμεις και το πιθανό ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης και διενέργειας εχθροπραξιών ως «πέμπτη φάλαγγα»;
Επί του προκειμένου είναι χαρακτηριστική η ανακοίνωση της Προέδρου του Κινήματος Αλληλεγγύη κ. Ελένης Θεοχάρους σύμφωνα με την οποία «έχει περιέλθει εις γνώση του Κινήματος αναφορά που έγινε προς το υπουργείο Άμυνας και την Εθνική Φρουρά και αφορά ζήτημα υψίστης εθνικής ασφαλείας. Η ίδια αναφορά κατατέθηκε και σε αρμόδια επιτροπή της βουλής σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση και σχετίζεται με τους κινδύνους από την ελεύθερη διακίνηση παρανόμως εισερχόμενων στις ελεύθερες περιοχές της Δημοκρατίας, αγνώστου υπηκοότητας αλλοδαπών».
Το Κίνημα Αλληλεγγύη υπενθυμίζει επίσης ότι «πολλές φορές έχει θίξει δημόσια αυτό το ζήτημα και τις απροκάλυπτες αναφορές Τούρκων αξιωματούχων για αποσταθεροποιητική δράση πρακτόρων τους στις ελεύθερες περιοχές και την υπονόμευση της κοινωνικής συνοχής».
Και διερωτάται κανείς:
Τι περιμένει το Κράτος μας για να ενεργήσει προληπτικά και αποφασιστικά για να μην γίνουμε και εμείς ένας νέος Λίβανος και μια νέα Συρία;
Πόσο ασφαλής μπορεί να αισθάνεται ένας πολίτης και πότε οι αρμόδιες υπηρεσίες θα αναλάβουν τις ευθύνες τους πριν θρηνήσουμε θύματα και καταστροφές;
Η Βουλή των Αντιπροσώπων και οι πολιτικές μας ηγεσίες έχουν τον λόγο!
Επί του προκειμένου είναι όντως καταθλιπτική και άκρως ανησυχητική η δήλωση του εκπροσώπου τύπου του ΥΠΕΣ κ. Λοίζου Μιχαήλ στις 28/11/20 ότι «κατά το επόμενο διάστημα αναμένεται να έρθουν και άλλοι παράτυποι μετανάστες από τα κατεχόμενα μέσω Τουρκίας, οι οποίοι μάλιστα ενδεχομένως να αυξήσουν του κινδύνους μετάδοσης του κορωνοϊού επειδή η Τουρκία διατηρεί άγνωστη επιδημιολογική εικόνα»!
Σε ένα κανονικό κράτος, όπως επιδιώκουμε να είμαστε, η δήλωση του εκπροσώπου του ΥΠΕΣ θα έπρεπε να σημάνει κόκκινο συναγερμό σε όλη την Κύπρο, σε όλα τα αρμόδια Υπουργεία Δικαιοσύνης και Δημοσίας τάξης, Άμυνας και Υγείας.
Μελετώντας την περιρρέουσα ατμόσφαιρα αποκομίζω την εντύπωση ότι τα πάντα παραπαίουν και έχουμε εγκαταλειφθεί στο έλεος της μοίρας μας.
Με τρομάζει κυριολεκτικά η σκέψη πως ο κλοιός της καταστροφής, της αποσταθεροποίησης και της δημογραφικής και κοινωνικής αποσύνθεσης μάς σφίγγει ολοένα και περισσότερο, με ορατό το ενδεχόμενο να είμαστε η τελευταία γενιά των Ελλήνων σ’ αυτό το νησί.
Ακούει κανείς;
* Αντιπρόεδρος δ.σ. Ινστιτούτου Δημογραφικής και Μεταναστευτικής Πολιτικής Κύπρου.
