Έχει περάσει μόλις ένας χρόνος από τότε που το Σουδάν βυθίστηκε σε μια αδιανόητη καταστροφή.
Στις 15 Απριλίου και τις μέρες που ακολούθησαν, ο κόσμος παρακολούθησε με τρόμο καθώς το Χαρτούμ κατέβαινε σε
σύγκρουση.
Οι κατοικημένες γειτονιές έγιναν πεδία μάχης. Κτίρια γραφείων τυλίχτηκαν στις φλόγες. Οι άμαχοι εγκατέλειψαν την πόλη,
κουβαλώντας ό,τι περιουσία μπορούσαν να κουβαλήσουν.
Δεν ξέραμε τότε πόσο χειρότερο θα γινόταν.
Πόσο γρήγορα και μακριά θα εξαπλωθεί η σύγκρουση σε ολόκληρη τη χώρα.
Πώς θα αυξανόταν η πείνα και οι ασθένειες και πώς περισσότεροι από 8,6 εκατομμύρια άνθρωποι θα αναγκάζονταν να
εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Πώς θα εκτοξευθούν οι αναφορές για παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Πώς η σεξουαλική βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών θα γινόταν ένα ευρέως διαδεδομένο εργαλείο πολέμου.
Και πώς θα τραυματιζόταν μια γενιά παιδιών, τους έκλεψαν τις προοπτικές για το μέλλον.
Ένα χρόνο μετά, οι προοπτικές για τον λαό του Σουδάν είναι ζοφερές. Η σύγκρουση συνεχίζει να μαίνεται και ο κίνδυνος του
λιμού είναι εδώ.
Θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα στενάχωρο να βλέπω τι συνέβη στο Σουδάν, δεδομένου του πού βρισκόταν η χώρα πριν ξεκινήσει
αυτή η σύγκρουση. Ένα ασφαλές καταφύγιο για περισσότερους από 1 εκατομμύριο πρόσφυγες. Ένας περιφερειακός κόμβος για ιατρικές εγκαταστάσεις και πανεπιστήμια.
Τόσα πολλά από αυτά έχουν φύγει τώρα.
Κυρία Πρόεδρε,
Πριν από επτά μήνες, αυτό το Συμβούλιο έλαβε υπόψη τις προειδοποιήσεις μας σχετικά με τον καταστροφικό αντίκτυπο που
θα είχε στον άμαχο πληθυσμό μια επίθεση στον El Fasher.
Σήμερα, αυτός ο κίνδυνος γίνεται και πάλι πραγματικότητα.
Στις 13 Απριλίου, μετά από εβδομάδες αυξανόμενων εντάσεων και αεροπορικών επιδρομών, πολιτοφυλακές που συνδέονται
με τις RSF επιτέθηκαν και έκαψαν χωριά δυτικά του Ελ Φασέρ. Έκτοτε, υπάρχουν συνεχείς αναφορές για συγκρούσεις στα ανατολικά και βόρεια τμήματα της πόλης, με αποτέλεσμα να εκτοπιστούν περισσότεροι από 36.000 άνθρωποι. Οι ΓΧΣ ανέφεραν ότι περισσότεροι από 100 ασθενείς με τραύματα έφτασαν στις εγκαταστάσεις τους στο Ελ Φασέρ τις τελευταίες ημέρες. Ο συνολικός αριθμός των απωλειών αμάχων είναι πιθανότατα πολύ μεγαλύτερος.
Η βία αποτελεί ακραίο και άμεσο κίνδυνο για τους 800.000 αμάχους που κατοικούν στο Ελ Φασέρ. Και κινδυνεύει να πυροδοτήσει περαιτέρω βία σε άλλα μέρη του Νταρφούρ – όπου περισσότεροι από 9 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν απόλυτη ανάγκη από ανθρωπιστική βοήθεια.
Επαναλαμβάνουμε το αίτημά μας τα μέρη στη σύγκρουση να σεβαστούν τις υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς
ανθρωπιστικού δικαίου. Η σεξουαλική βία και άλλη απάνθρωπη μεταχείριση απαγορεύεται αυστηρά. Τα μέρη πρέπει να
φροντίζουν διαρκώς να προστατεύουν τους πολίτες και τα πολιτικά αντικείμενα.
Κυρία Πρόεδρε, έχουμε κάνει αυτό το κάλεσμα πολλές φορές στο παρελθόν. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι πολύ συχνά,
αυτές οι υποχρεώσεις δεν φαίνεται να τηρούνται.
Ταυτόχρονα, πρέπει επίσης να απαιτήσουμε από τα κόμματα να σταματήσουν αμέσως τη βία γύρω από τον El Fasher και αλλού στη χώρα.
Κυρία Πρόεδρε,
Τη Δευτέρα, η διεθνής κοινότητα συγκεντρώθηκε στο Παρίσι για μια ανθρωπιστική διάσκεψη για το Σουδάν και την περιοχή.
Θα ήθελα να εκφράσω τη βαθιά μας ευγνωμοσύνη στους συνοικοδεσπότες για τη διοργάνωση της συνάντησης και σε όλα τα
κράτη μέλη και τους περιφερειακούς οργανισμούς που συμμετείχαν.
Το συμβάν οδήγησε σε αρκετά επειγόντως απαραίτητα αποτελέσματα.
Πρώτον, οδήγησε σε νέες δεσμεύσεις χρηματοδότησης για την ανθρωπιστική απάντηση στο Σουδάν και την αντιμετώπιση
των προσφύγων στις γειτονικές χώρες – δεσμεύσεις που πρέπει να εκταμιευθούν το συντομότερο δυνατό.
Έχουμε ένα πολύ στενό παράθυρο για να απαντήσουμε. Αυτό είναι τώρα.
Εντός των επόμενων έξι εβδομάδων, πρέπει να προτάξουμε προμήθειες για ναυαγοσωστικές προμήθειες πριν ξεκινήσει
η περίοδος των βροχών τον Ιούνιο.
Πρέπει να φέρουμε σπόρους στα χέρια των αγροτών πριν από την περίοδο φύτευσης τον Ιούνιο και μετρητά στις τσέπες των
εκτοπισμένων ανθρώπων πριν πέσουν ακόμη πιο βαθιά στην πείνα.
Κάθε μέρα που περνά θέτει περισσότερες ζωές σε κίνδυνο.
Όπως προειδοποιήσαμε στο Συμβούλιο τον περασμένο μήνα, η επισιτιστική ανασφάλεια στο Σουδάν έχει φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ, με τον κίνδυνο λιμού να καθοδηγεί τώρα την αντίδραση.
Επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι 18 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν οξεία πείνα, αριθμός που αναμένεται να
αυξηθεί καθώς πλησιάζει γρήγορα η αδύνατη περίοδος.
Ακριβώς πριν από μία εβδομάδα, ξεκινήσαμε ένα Σχέδιο Πρόληψης Λιμού. Και στις 17 Απριλίου, επεκτείναμε την
κλιμάκωση σε όλο το σύστημα που είχε δηλώσει η Μόνιμη Διοργανική Επιτροπή για άλλους τρεις μήνες.
Δεύτερον, η διάσκεψη μας έδωσε τη δυνατότητα να προωθήσουμε ζωτικές συζητήσεις σχετικά με την επειγόντως
απαιτούμενη ανθρωπιστική πρόσβαση.
Όπως έχουμε ενημερώσει προηγουμένως το Συμβούλιο –πιο πρόσφατα στις 20 Μαρτίου– η ανθρωπιστική πρόσβαση στο
Σουδάν είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Τα εμπόδια πρόσβασης έχουν καταστήσει σχεδόν αδύνατη τη μεταφορά ανθρωπιστικών προμηθειών σε περιοχές του Νταρφούρ και του Χαρτούμ. Και ό,τι μπαίνει είναι μικρό σε σύγκριση με τις ανάγκες.
Τις τελευταίες ημέρες, η Ανθρωπιστική Συντονίστρια στο Σουδάν, Clementine Nkweta-Salami, περιέγραψε μια σειρά
βασικών προτεραιοτήτων πρόσβασης.
Εάν θέλουμε να αποτρέψουμε τον λιμό, τα μέρη πρέπει να λάβουν επείγοντα μέτρα για να διευκολύνουν την ανθρωπιστική βοήθεια για όλους τους αμάχους που έχουν ανάγκη, όπως απαιτείται από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Οι ανθρωπιστές πρέπει να μπορούν να προσεγγίσουν τις πληγείσες κοινότητες όπου κι αν βρίσκονται και μέσω όλων των
πιθανών οδών.
Αυτό περιλαμβάνει διασταυρούμενη πρόσβαση από το Port Sudan, συμπεριλαμβανομένης της εισόδου και εξόδου από το El Fasher και το Χαρτούμ, καθώς και τη νότια διαδρομή μέσω Kosti και El Obeid.
Χρειαζόμαστε επίσης την απρόσκοπτη και διαρκή χρήση των συνοριακών σημείων διέλευσης Tine και Adre από το Τσαντ,
καθώς και των περασμάτων Renk, Aweil και Panakuach από το Νότιο Σουδάν.
Οι άδειες ταξιδιού πρέπει να επισπευσθούν και να χορηγηθούν εντός 24 ωρών. Στην παρούσα κατάσταση –και μάλιστα σε
οποιαδήποτε κατάσταση– είναι απαράδεκτο μια διυπηρεσιακή συνοδεία να περιμένει περισσότερες από έξι εβδομάδες για
έγκριση.
Τα μέρη δεν πρέπει να οργανώνουν, να επιτίθενται, να παρεμποδίζουν ή να παρεμβαίνουν σε ανθρωπιστικές επιχειρήσεις.
Οι λεηλασίες ανθρωπιστικών προμηθειών, ιδίως στις περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των Δυνάμεων Ταχείας
Υποστήριξης, πρέπει να σταματήσουν.
Επειγόντως, θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με τα μέρη για να σημειώσουμε πρόοδο σε αυτές τις δράσεις, σε συντονισμό με όλους τους σχετικούς ενδιαφερόμενους φορείς.
Τρίτον, η διάσκεψη της Δευτέρας χρησίμευσε για να τραβήξει τη διεθνή προσοχή στο Σουδάν.
Για μεγάλο μέρος του περασμένου έτους, η σύγκρουση παρέμεινε μακριά από τα φώτα των μέσων ενημέρωσης.
Οι παραβιάσεις συχνά ευδοκιμούν στη σκιά.
Υπήρξαν πολλές αναφορές για αδιάκριτες επιθέσεις τόσο από τις Σουδανικές Ένοπλες Δυνάμεις όσο και από τις Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, ιδιαίτερα στην πρωτεύουσα Χαρτούμ, καθώς και στο Κορντοφάν και το
Νταρφούρ, όπως αναφέρει το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Εξακολουθούν να αναφέρονται εξαιρετικά ανησυχητικά επίπεδα σεξουαλικής βίας που σχετίζεται με συγκρούσεις, κυρίως σε
περιοχές που ελέγχονται από τις Δυνάμεις Ταχείας Υποστήριξης.
Εργαζόμενοι στον τομέα της βοήθειας, εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας και ντόπιοι εθελοντές σκοτώνονται, τραυματίζονται, παρενοχλούνται και συλλαμβάνονται ατιμώρητα.
Ανησυχούμε ότι πολλές πιο σοβαρές παραβιάσεις δεν καταγγέλλονται, ιδιαίτερα με το μπλακ άουτ των τηλεπικοινωνιών που
καλύπτουν το Χαρτούμ, το Νταρφούρ και άλλες περιοχές της χώρας από τον Φεβρουάριο.
Ένα μπλακ άουτ που τιμώρησε τον πληθυσμό και εμπόδισε σοβαρά την ικανότητά μας να διαπραγματευόμαστε την
πρόσβαση σε αυτές τις περιοχές προτεραιότητας.
Κυρία Πρόεδρε,
Χρειαζόμαστε μια θεμελιώδη αλλαγή στην υποστήριξή μας προς τον λαό του Σουδάν.
Ο λαός του Σουδάν δεν μπορεί να περιμένει άλλον έναν μήνα, εβδομάδα ή ακόμη και μέρα – για να σταματήσει η ταλαιπωρία του.
Όπως αναφέρθηκε, χρειαζόμαστε τρία πράγματα τώρα:
(1) κλιμακούμενη δράση από τα μέρη για την προστασία των αμάχων και τη διευκόλυνση της ανθρωπιστικής πρόσβασης.
(2) η ταχεία εκταμίευση κεφαλαίων για την ανθρωπιστική απάντηση· και
(3) περισσότερη διεθνής δέσμευση στο Σουδάν για να φιμώσουν τα όπλα.
Από το τέλος μας, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Αργότερα αυτόν τον μήνα, θα ταξιδέψω στο Σουδάν μαζί με εννέα
Διευθυντές Έκτακτης Ανάγκης από άλλες υπηρεσίες του ΟΗΕ και ΜΚΟ, για να συνεργαστώ με τις ομάδες μας για να
κλιμακώσουμε την ανταπόκριση.
Αλλά αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας. Χρειαζόμαστε τη βοήθειά σου.
Τώρα είναι η ώρα να δράσουμε, πριν να είναι πολύ αργά. Εκατομμύρια ζωές εξαρτώνται από εμάς.
